Goedkope dividendaristocraten uit de VS

Als je met beleggen begint, is het nog zo gek niet om eerst een ETF te kopen. Je zorgt hiermee voor een automatische spreiding van het beleggingsrisico over meerdere bedrijven, landen, sectoren en valuta. In een ETF zitten soms wel 100 verschillende aandelen. Een ETF is een soort van beleggingsfonds dat in alle aandelen van een index belegt. Om met individuele aandelen een dergelijke spreiding voor elkaar te krijgen, moet je veel meer geld investeren. Als je een ETF koopt, kun je al met 100 euro een goede spreiding bereiken.

Je belegt echter om twee redenen: je verwacht een waardestijging van het aandeel of je koopt ze voor het dividend. Als het je te doen is om de waardestijging, dan ben je eerder geïnteresseerd in groeiaandelen. Gaat het je om de dividenden, dan neig je naar waarde-aandelen. Er bestaan ook aandelen die de kenmerken van waarde en groei combineren. Op de keper beschouwd ontloopt het rendement van biotechnologie-aandelen (groei) en dividendaristocraten (waarde) elkaar niet veel in de afgelopen 25 jaar. Dit komt omdat dividendaandelen gezien worden als bescherming tegen volatiliteit, en ze beter presteren wanneer de aandelenmarkten vertragen.

In retrospectief zijn de beste aandelen de grootste stijgers van dit moment. Welke periode je ook neemt, in het koersenboek vind je altijd wel aandelen die beter dan gemiddeld hebben gepresteerd. Hoewel momentumbeleggen in de kern een bron van rendement is, het is ook een beetje achteraf voorspellen. Je gaat immers ervan uit dat aandelen die het goed hebben gedaan, ook goed zullen blijven presteren. Voor veel beleggers is dit een brug te ver. Zij krijgen, net als bij de meeste groeiaandelen, bij de waardering van momentumaandelen een gevoel van onbehagen.

Zes aandachtspunten

De beste dividendaristocraten zijn niet de aandelen met louter het hoogste rendement. Een extreem hoog dividendrendement is namelijk eerder een waarschuwing dan een aanbeveling. Het is weliswaar een momentopname, maar als de koers onderuit is gegaan, ga dan na of de dividendtaxaties nog wel reëel zijn. Uiteindelijk moet je het hebben van het dividend en de min of meer stabiele waardeontwikkeling van het aandeel.

De andere vijf aandachtspunten zijn: een lage koers/boekwaarde, een lage koers-winstverhouding, een lage PEG-ratio en een lage POR-ratio. Bij de koers-winstverhouding kijken we zowel naar de huidige als de toekomstige nettowinst. De PEG-ratio deelt de huidige koers-winstverhouding door de verwachte winstgroei, terwijl de POR-ratio aangeeft hoeveel nettowinst het bedrijf als dividend uitkeert.

De mosterd van het puntenstelsel komt van RBD. De afkorting staat voor Retire Before Dad, wat zoveel betekent als ‘jonger met pensioen dan je vader’. De maximumscore dat een aandeel kan behalen is 30 punten. Hoe hoger het puntentotaal, hoe groter de onderwaardering. Of beter gezegd: hoe aantrekkelijker (lees: goedkoper) het aandeel vanuit fundamenteel oogpunt is.

Naar verluidt komen de gegevens van de financiële websites van Yahoo! Per aandachtspunt worden naargelang de waardering de volgende punten toegekend:

Het rapport van de S&P 500 Dividend Aristocrats vindt u hieronder. De tabel is een geactualiseerde versie van RBD. Zoals verwacht haalt geen enkel aandeel het maximumaantal punten. De meeste dividendaristocraten scoren 18 punten of meer. En 15 aandelen zakken voor het ludieke examen van RBD: hun score is lager dan 15 punten.

Volgens RBD is de lijst niet bedoeld als individueel beleggingsadvies, noch als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen of tot het volgen van een bepaalde beleggingsstrategie.

Dividendaristocraten uit het verleden

Net als bij rendementen uit het verleden, geldt bij dividenden dat zij geen garantie bieden voor de toekomst. Het dividend van betrouwbare dividendbetalers is niet in beton gegoten. Om bij een voorbeeld dicht bij huis te blijven: Royal Dutch Shell verlaagde het dividend 45 jaar lang niet. Maar omdat de olieprijs sterk gekelderd was, werd in 2014 plots een deel van het dividend in aandelen uitgekeerd. Zelfs bedrijven met een lange staat van dienst kunnen hun aandeelhouders dus onaangenaam verrassen.