Snurer blikt vooruit: Hello September, please be nice
Dat aandelen in de zomermaanden minder renderen dan in de winterperiode is op zich logisch.Al met al is het toch opvallend dat september de verliesmaand bij uitstek is. Dat aandelen in de zomermaanden minder renderen dan in de winterperiode is op zich logisch. De spreuk Sell in May, die in de kern op ware feiten berust, adviseert beleggers immers om hun geld van tafel te halen voordat de zomerperiode aanbreekt. Maar het zegt ook dat men in september terug moet komen om aandelen te kopen. Een en ander impliceert dat in de loop van de maand september de vraag naar aandelen toeneemt en de koersen stijgen. Maar hoe anders is de praktijk. Weliswaar zijn de omzetten in september in de regel hoger, maar door de bank genomen blijken de koersen toch te dalen. Maar waarom eigenlijk? Een verklaring is dat september een dure maand is voor gezinnen met schoolgaande kinderen. Wat ook een rol zou kunnen spelen is dat de zomervakantie duurder is uitgevallen dan begroot. Het is eerder waarschijnlijk dat beleggers aan het begin van het nieuwe schooljaar de aandelen dumpen die ze eerder al wilden verkopen, maar daarvoor het voordeel van de twijfel gaven. Want de cijfers van het derde kwartaal komen eraan en bedrijven die in het eerste halfjaar ontgoocheld hebben, moeten van heel goede huize zijn om alsnog met sterke cijfers voor de dag te komen. En dat laatste is vooral een punt van zorg voor professionele vermogensbeheerders. Naarmate de maand september vordert, nadert niet alleen de rapportage van het derde kwartaal, ook het einde van het beleggingsjaar snelt naderbij. Weliswaar eindigt het boekjaar formeel op 31 december, in de regel wordt de balans al eind november, begin december opgemaakt. Daarnaast moet u weten dat in de zomermaanden de volatiliteit op de aandelenmarkten toeneemt. Niet alleen loopt het volatiele seizoen traditiegetrouw van begin juli tot eind oktober, de volatiliteitsindex heeft ook de neiging om naar het einde toe sterker te stijgen, waardoor beleggers sneller panikeren en verkopen.
Als u de maandrendementen erbij haalt, dan ziet u dat in de voorbije 30 jaar voor de S&P 500 de verliezen in september an sich gemiddeld genomen meevielen. Achter een gemiddelde schuilen echter vaak grote verschillen. De septembermaand van 2002 was met een daling van elf procent in de afgelopen drie decennia veruit de slechtste, daartegenover staat dat september 2009 met 8,8 procent de beste was.
In de afgelopen 30 jaar was op de Europese aandelenmarkten september 2002 met -14,1 procent eveneens een rampmaand, maar dat kan men ook stellen van de septembermaanden in 1990, 2003 en 2008 met hun tweecijferige verliescijfers. Voor Europese aandelen staat evenwel september 1997 als beste septembermaand in de boeken.
Op zich zeggen deze cijfers niets over de kans op een beurskrach in september. Wanneer u de koersontwikkelingen in de maanden augustus, september en oktober naast het bruto binnenlands product legt, dan ziet u dat er een duidelijk verband is tussen economische groei en grote koersdalingen.
Aangezien de markten de laatste tijd druk doende zijn met de timing van de eerstvolgende renteverhoging van de Federal Reserve, is het redelijk om aan te nemen dat de kans op een grote correctie eerder beperkt is. Het Amerikaanse stelsel van centrale banken zal de basisrente niet verhogen als zij niet overtuigd is dat de economie solide is. Het heeft er dus alle schijn van dat september zich zal manifesteren als een matige maand en hooguit met een klein verlies de annalen zal ingaan.
Lees ook: Snurer blikt vooruit: de beste aandelen ter wereld
De statistieken pleiten niet in het voordeel van aandelen in de maand september. Het is op Wall Street een zwakke maand en een ronduit slechte voor Europese aandelen. Maar waarom eigenlijk? De meeste beleggers zijn toch terug van vakantie.
Iedereen kent waarschijnlijk de spreuk Sell in May and go away wel. Het zegt dat beleggers er goed aan doen om in mei hun aandelen te verkopen. De oorsprong van de beursspreuk houdt verband met de St. Leger Stakes. Dit is een prestigieuze paardenkoers die sinds 1779 medio september in Doncaster worden gehouden. Het was ook de plaats waar edellieden elkaar na een lange zomervakantie voor het eerst ontmoetten, plannen smeedden en oude afspraken nieuw leven inbliezen.
Het tweede deel van het Engelstalige beursadagium luidde oorspronkelijk but come back on St. Leger Day. Dat is het weekend waarin de St. Leger Stakes plaatsvinden – dit jaar trouwens op zaterdag 10 september – maar tegenwoordig wordt de spreuk veelal afgesloten met but remember come back in September.
Dat aandelen in de zomermaanden minder renderen dan in de winterperiode is op zich logisch.
Al met al is het toch opvallend dat september de verliesmaand bij uitstek is. Dat aandelen in de zomermaanden minder renderen dan in de winterperiode is op zich logisch. De spreuk Sell in May, die in de kern op ware feiten berust, adviseert beleggers immers om hun geld van tafel te halen voordat de zomerperiode aanbreekt. Maar het zegt ook dat men in september terug moet komen om aandelen te kopen.
Een en ander impliceert dat in de loop van de maand september de vraag naar aandelen toeneemt en de koersen stijgen. Maar hoe anders is de praktijk. Weliswaar zijn de omzetten in september in de regel hoger, maar door de bank genomen blijken de koersen toch te dalen. Maar waarom eigenlijk? Een verklaring is dat september een dure maand is voor gezinnen met schoolgaande kinderen. Wat ook een rol zou kunnen spelen is dat de zomervakantie duurder is uitgevallen dan begroot.
Het is eerder waarschijnlijk dat beleggers aan het begin van het nieuwe schooljaar de aandelen dumpen die ze eerder al wilden verkopen, maar daarvoor het voordeel van de twijfel gaven. Want de cijfers van het derde kwartaal komen eraan en bedrijven die in het eerste halfjaar ontgoocheld hebben, moeten van heel goede huize zijn om alsnog met sterke cijfers voor de dag te komen. En dat laatste is vooral een punt van zorg voor professionele vermogensbeheerders. Naarmate de maand september vordert, nadert niet alleen de rapportage van het derde kwartaal, ook het einde van het beleggingsjaar snelt naderbij. Weliswaar eindigt het boekjaar formeel op 31 december, in de regel wordt de balans al eind november, begin december opgemaakt.
Daarnaast moet u weten dat in de zomermaanden de volatiliteit op de aandelenmarkten toeneemt. Niet alleen loopt het volatiele seizoen traditiegetrouw van begin juli tot eind oktober, de volatiliteitsindex heeft ook de neiging om naar het einde toe sterker te stijgen, waardoor beleggers sneller panikeren en verkopen.
Als u de maandrendementen erbij haalt, dan ziet u dat in de voorbije 30 jaar voor de S&P 500 de verliezen in september an sich gemiddeld genomen meevielen. Achter een gemiddelde schuilen echter vaak grote verschillen. De septembermaand van 2002 was met een daling van elf procent in de afgelopen drie decennia veruit de slechtste, daartegenover staat dat september 2009 met 8,8 procent de beste was.
In de afgelopen 30 jaar was op de Europese aandelenmarkten september 2002 met -14,1 procent eveneens een rampmaand, maar dat kan men ook stellen van de septembermaanden in 1990, 2003 en 2008 met hun tweecijferige verliescijfers. Voor Europese aandelen staat evenwel september 1997 als beste septembermaand in de boeken.
Op zich zeggen deze cijfers niets over de kans op een beurskrach in september. Wanneer u de koersontwikkelingen in de maanden augustus, september en oktober naast het bruto binnenlands product legt, dan ziet u dat er een duidelijk verband is tussen economische groei en grote koersdalingen.
Aangezien de markten de laatste tijd druk doende zijn met de timing van de eerstvolgende renteverhoging van de Federal Reserve, is het redelijk om aan te nemen dat de kans op een grote correctie eerder beperkt is. Het Amerikaanse stelsel van centrale banken zal de basisrente niet verhogen als zij niet overtuigd is dat de economie solide is. Het heeft er dus alle schijn van dat september zich zal manifesteren als een matige maand en hooguit met een klein verlies de annalen zal ingaan.
Lees ook: Snurer blikt vooruit: de beste aandelen ter wereld
Verder lezen?
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.