Snurer blikt vooruit: Met gelijke munt

Met alle problemen zou je het niet zeggen, maar de eurozone is in topvorm. Vooral de sterke prestatie van de Franse economie valt op, maar de politieke onzekerheid blijft. Net als vorig jaar is er veel onduidelijkheid, maar in 2017 kiezen de Europese effectenbeurzen de kant van het optimisme. In 2016 waren politieke schokken en economische onzekerheid de norm en waren de ogen van de internationale markten vaak gericht op Europa. De lage economische groei met een inflatie die rond het nulpunt schommelde en een Brexit op de koop toe, ondermijnde bij beleggers de belangstelling en bij ondernemers en consumenten het vertrouwen. De laatste tijd stellen we niet alleen vast dat het vertrouwen bij ondernemers en consumenten verbeterd is, het vertrouwen van de aankoopdirecteuren of zoals u wil de inkoopmanagers staat op het hoogste peil in bijna zeven jaar. Er is ook een einde gekomen aan de deflatie en we zien dat de inflatie in de buurt van de 2% komt, waardoor per saldo het nominale bruto binnenlands product op ruim 3% zou moeten kunnen uitkomen. Het nominale bbp is eigenlijk hetzelfde als de omzet van een bedrijf. Als de verkopen in plaats van 1% met 3% stijgen, dan heeft dat in zijn totaliteit een grotere positieve impact op de cashflow, de marges en de nettowinst van de bedrijven in Europa. En dan zeggen dat beleggers vorig jaar worstelden met de vraag hoe de markten zouden reageren op de renteverhoging in de Verenigde Staten. Een eerste renteverhoging wordt nooit met applaus onthaald, maar de sterkere groei in de eurozone zal wellicht leiden tot een vervroegde stopzetting van het huidig monetaire beleid van de Europese Centrale Bank en ook hier het debat over een renteverhoging doen oplaaien. Opvallend in het hele gebeuren is dat de perceptie van risico verdwenen is. Ondanks het feit dat dit jaar in een aantal eurolanden nationale verkiezingen op de agenda staan, kiezen de Europese aandelenmarkten de kant van het economisch optimisme. Nochtans staan op de kieslijsten in Nederland, Frankrijk en Duitsland kopstukken die hartstochtelijk verlangen naar hun guldens, francs en marken. Ook elders in de eurozone weerklinken dergelijke geluiden. En als je op het Europese vaste land naar de valutakoersen van de belangrijkste handelspartners van de Europese Unie kijkt, dan zie je dat ze bijna allemaal hun munt aan de euro vastgeklonken hebben, maar dat terzijde. Net als op Wall Street stijgen aandelen op de Europese effectenbeurzen al een poos in een klimaat van lage volatiliteit. Het wegvallen van de volatiliteit valt niet te rijmen met het impliciete risico van de nationale verkiezingen in de eurozone of met het politieke beleid (protectionisme) van Donald Trump en de harde opstelling van Groot-Brittannië inzake artikel 50 (waarmee officieel de procedure wordt gestart om de Europese Unie te verlaten). Het effect van de politieke onzekerheid wordt echter op dit moment ruimschoots geneutraliseerd door de algemene opvatting dat de economie de wind in de rug heeft. Zodra beleggers hieraan twijfelen of het ermee oneens worden, keert echter de perceptie van risico terug en zullen we een sterke opleving van de volatiliteit zien. Maar tot die tijd is de kans groot dat de eurozone in positieve zin blijft verrassen, met stijgende beurskoersen tot gevolg. Dat neemt niet weg dat Wall Street, ook al zijn Amerikaanse aandelen redelijk duur, aantrekkelijk blijft voor beleggers die eventuele schokken op de Europese aandelenmarkten wensen te vermijden. Hoewel de opmars van de Amerikaanse dollar voordelig is voor de concurrentiepositie van Europese bedrijven, speelt deze ook in de kaart van Europese beleggers die op Wall Street beleggen, wanneer zij hun dollarbeleggingen terug in euro omzetten.

Lees ook: Snurer blikt vooruit: de derde beurscrash

---

Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.

---

Met alle problemen zou je het niet zeggen, maar de eurozone is in topvorm. Vooral de sterke prestatie van de Franse economie valt op, maar de politieke onzekerheid blijft. Net als vorig jaar is er veel onduidelijkheid, maar in 2017 kiezen de Europese effectenbeurzen de kant van het optimisme.

In 2016 waren politieke schokken en economische onzekerheid de norm en waren de ogen van de internationale markten vaak gericht op Europa. De lage economische groei met een inflatie die rond het nulpunt schommelde en een Brexit op de koop toe, ondermijnde bij beleggers de belangstelling en bij ondernemers en consumenten het vertrouwen.

De laatste tijd stellen we niet alleen vast dat het vertrouwen bij ondernemers en consumenten verbeterd is, het vertrouwen van de aankoopdirecteuren of zoals u wil de inkoopmanagers staat op het hoogste peil in bijna zeven jaar. Er is ook een einde gekomen aan de deflatie en we zien dat de inflatie in de buurt van de 2% komt, waardoor per saldo het nominale bruto binnenlands product op ruim 3% zou moeten kunnen uitkomen. Het nominale bbp is eigenlijk hetzelfde als de omzet van een bedrijf. Als de verkopen in plaats van 1% met 3% stijgen, dan heeft dat in zijn totaliteit een grotere positieve impact op de cashflow, de marges en de nettowinst van de bedrijven in Europa.

En dan zeggen dat beleggers vorig jaar worstelden met de vraag hoe de markten zouden reageren op de renteverhoging in de Verenigde Staten. Een eerste renteverhoging wordt nooit met applaus onthaald, maar de sterkere groei in de eurozone zal wellicht leiden tot een vervroegde stopzetting van het huidig monetaire beleid van de Europese Centrale Bank en ook hier het debat over een renteverhoging doen oplaaien.

Opvallend in het hele gebeuren is dat de perceptie van risico verdwenen is. Ondanks het feit dat dit jaar in een aantal eurolanden nationale verkiezingen op de agenda staan, kiezen de Europese aandelenmarkten de kant van het economisch optimisme. Nochtans staan op de kieslijsten in Nederland, Frankrijk en Duitsland kopstukken die hartstochtelijk verlangen naar hun guldens, francs en marken. Ook elders in de eurozone weerklinken dergelijke geluiden. En als je op het Europese vaste land naar de valutakoersen van de belangrijkste handelspartners van de Europese Unie kijkt, dan zie je dat ze bijna allemaal hun munt aan de euro vastgeklonken hebben, maar dat terzijde.

Net als op Wall Street stijgen aandelen op de Europese effectenbeurzen al een poos in een klimaat van lage volatiliteit. Het wegvallen van de volatiliteit valt niet te rijmen met het impliciete risico van de nationale verkiezingen in de eurozone of met het politieke beleid (protectionisme) van Donald Trump en de harde opstelling van Groot-Brittannië inzake artikel 50 (waarmee officieel de procedure wordt gestart om de Europese Unie te verlaten). Het effect van de politieke onzekerheid wordt echter op dit moment ruimschoots geneutraliseerd door de algemene opvatting dat de economie de wind in de rug heeft. Zodra beleggers hieraan twijfelen of het ermee oneens worden, keert echter de perceptie van risico terug en zullen we een sterke opleving van de volatiliteit zien. Maar tot die tijd is de kans groot dat de eurozone in positieve zin blijft verrassen, met stijgende beurskoersen tot gevolg.

Dat neemt niet weg dat Wall Street, ook al zijn Amerikaanse aandelen redelijk duur, aantrekkelijk blijft voor beleggers die eventuele schokken op de Europese aandelenmarkten wensen te vermijden. Hoewel de opmars van de Amerikaanse dollar voordelig is voor de concurrentiepositie van Europese bedrijven, speelt deze ook in de kaart van Europese beleggers die op Wall Street beleggen, wanneer zij hun dollarbeleggingen terug in euro omzetten.

Lees ook: Snurer blikt vooruit: de derde beurscrash

---

Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.

---