Focus op veilig dividend

Het dividend is een voornaam koopargument als de markten zuidwaarts bewegen of als de rente laag is. In een economische omgeving met lage groei en historisch lage rentevoeten is het niet onlogisch dat beleggers hun oog laten vallen op dividendaandelen.

Wie vandaag in AEX-aandelen belegt, strijkt gemiddeld een dividendrendement op van 2,59 procent. Dat is beduidend meer dan de 0,15 en de 1 procent die de Nederlandse overheid als couponrentes op haar twee- en vijfjarige leningen betaalt. Tienjarige staatsleningen bieden weliswaar 2,07 procent rente, maar daar hoort wel een looptijd van tien jaar bij. Dat wil geenszins zeggen dat u niet voor de vervaldag kunt verkopen, maar als u dat toch doet, loopt u het risico dat door een tussentijdse rentestijging de waarde (lees de koers) van uw obligaties gedaald is

Indien u het koersrisico verafschuwt, laat dan ook kortlopende obligaties links liggen en kies voor sparen. U ontvangt dan een vaste rentevergoeding en uw hoofdsom wordt tot een bedrag van 100.000 euro gegarandeerd door de overheid. Het punt is wel dat de huidige spaarrente erg laag is. Zelfs lager dan de inflatie. Per saldo levert u dus aan koopkracht in. Dat punt geldt ook voor de couponrentes van de Nederlandse overheid. Dan toch maar aandelen?

Als aandelen moeten, dan ligt het voor op inkomen gerichte beleggers voor de hand om te kiezen voor aandelen met een hoog dividend. Het blind selecteren van individuele aandelen op het dividendrendement is een gevaarlijke strategie. Vaak worstelen bedrijven die een relatief hoog dividend betalen met problemen. Als die tijdelijk van aard zijn, dan zal achteraf blijken dat u een koopje heeft gedaan, maar het kan ook anders verkeren. Het is zaak om de juiste dividendaandelen te kiezen.

Sparen op de beurs

Beleggers die met aandelen willen sparen en elk jaar meer dividend willen ontvangen, moeten hun oog laten vallen op zogenaamde dividendaristocraten. Dat zijn aandelen die jaar in jaar uit over een periode van tien jaar (in Europa en van 25 jaar in de Verenigde Staten) hun dividend zonder onderbreking hebben verhoogd. Al is het geen garantie voor de toekomst, dergelijke bedrijven hebben bewezen dat zij moeilijke economische omstandigheden het hoofd kunnen bieden. De problemen bij een bedrijf dat bekendstaat als een betrouwbare dividendbetaler moeten bijzonder groot zijn, anders zet een aristocraat met een (volledige) verlaging van het dividend zijn reputatie niet op het spel.

Als u onder de dividendaristocraten het kaf van het koren wilt scheiden, kies dan voor bedrijven met dalende payout-ratio’s. De payout-ratio geeft aan hoeveel winst aan dividend is uitgekeerd. Bedrijven die (te) veel winst uitkeren, zijn kwetsbaar voor economische tegenvallers in de vorm van omzetdalingen of een algemene stijging van het kostenpeil.

In de voorbije tien jaar verhoogden volgens indexbeheerder Standard & Poor’s 43 Europese large caps jaar in jaar uit hun dividend. Wanneer de payout-ratio’s van de S&P Europe 350 Dividend Aristocrats tegen het licht worden gehouden, dan komt naar voren dat in de meetperiode van tien jaar slechts een op de vier aandelen zijn payout-ratio wist te verbeteren.

Dividend versus koers

Het dividend is het deel van de winst dat wordt uitgekeerd aan de aandeelhouders. Het dividendrendement is het ontvangen deel van de winst, uitgedrukt als percentage van de koers. Ceteris paribus, als de koers daalt, dan stijgt het dividendrendement van het aandeel en vice versa.

De kunst van het beleggen bestaat erin om aandelen te vinden die stijgen. Dat geldt ook voor dividendaandelen. Société Générale ontwikkelde hiertoe de SG Quality Income Index, een index voor kwaliteitsaandelen met een hoog dividendrendement. Om de kans op miskopen te verkleinen, worden de aandelen doorgelicht aan hand van Piotroski’s F-score. Van elk aandeel dat een zeven of hoger scoort, wordt het kritische omslagpunt van de balans (distance to default) bepaald. Als het bedrijf over een bovengemiddeld sterke balans beschikt, dan worden de aandelen enkel en alleen weerhouden als het verwachte dividendrendement groter is dan vier procent.

Op dit moment telt de Europese Quality Income Index met onder meer ASML, ING, Philips, Reed Elsevier, SBM Offshore en Unilever 29 aandelen, waarvan een aantal volgens de gegevens van dataleverancier Bloomberg op dit moment zelfs geen dividend betalen.

Echt veilig bestaat niet

Het kopen van de juiste aandelen verlaagt het risico. Normaal gesproken zijn dividendaandelen minder volatiel dan aandelen van bedrijven die geen of een laag dividend betalen. Dat neemt niet weg dat dividendaandelen kwetsbaar zijn voor stijgende rentevoeten. Beleggers geven dan eerder de voorkeur aan obligaties.

En ja, aandelen kunnen altijd dalen. Als aandelenmarkten hard onderuit gaan, gaan de koersen van dividendaandelen net zo goed omlaag. In het herstel dat daarop volgt, veren zij evenwel sneller op.

En ja, ook het dividend, zelfs dat van dividendaristocraten, is geen rotsvaste zekerheid. Bedrijven streven naar een stabiel of licht stijgend dividend. Het is niet ongebruikelijk dat zij bij verlies uit hun reserves of als stockdividend nog steeds dividend betalen. Aandelen die hun dividend verlagen, worden immers op de beurs afgestraft. Vooral als dit totaal onverwacht gebeurt of als het bedrijf de markt niet kan overtuigen dat zij zich een weg baant naar een betere toekomst, zijn grote koersdalingen het gevolg.  @  Ivan  Snurer

Het dividend is een voornaam koopargument als de markten zuidwaarts bewegen of als de rente laag is. In een economische omgeving met lage groei en historisch lage rentevoeten is het niet onlogisch dat beleggers hun oog laten vallen op dividendaandelen.

Wie vandaag in AEX-aandelen belegt, strijkt gemiddeld een dividendrendement op van 2,59 procent. Dat is beduidend meer dan de 0,15 en de 1 procent die de Nederlandse overheid als couponrentes op haar twee- en vijfjarige leningen betaalt. Tienjarige staatsleningen bieden weliswaar 2,07 procent rente, maar daar hoort wel een looptijd van tien jaar bij. Dat wil geenszins zeggen dat u niet voor de vervaldag kunt verkopen, maar als u dat toch doet, loopt u het risico dat door een tussentijdse rentestijging de waarde (lees de koers) van uw obligaties gedaald is

Indien u het koersrisico verafschuwt, laat dan ook kortlopende obligaties links liggen en kies voor sparen. U ontvangt dan een vaste rentevergoeding en uw hoofdsom wordt tot een bedrag van 100.000 euro gegarandeerd door de overheid. Het punt is wel dat de huidige spaarrente erg laag is. Zelfs lager dan de inflatie. Per saldo levert u dus aan koopkracht in. Dat punt geldt ook voor de couponrentes van de Nederlandse overheid. Dan toch maar aandelen?

Als aandelen moeten, dan ligt het voor op inkomen gerichte beleggers voor de hand om te kiezen voor aandelen met een hoog dividend. Het blind selecteren van individuele aandelen op het dividendrendement is een gevaarlijke strategie. Vaak worstelen bedrijven die een relatief hoog dividend betalen met problemen. Als die tijdelijk van aard zijn, dan zal achteraf blijken dat u een koopje heeft gedaan, maar het kan ook anders verkeren. Het is zaak om de juiste dividendaandelen te kiezen.

Sparen op de beurs

Beleggers die met aandelen willen sparen en elk jaar meer dividend willen ontvangen, moeten hun oog laten vallen op zogenaamde dividendaristocraten. Dat zijn aandelen die jaar in jaar uit over een periode van tien jaar (in Europa en van 25 jaar in de Verenigde Staten) hun dividend zonder onderbreking hebben verhoogd. Al is het geen garantie voor de toekomst, dergelijke bedrijven hebben bewezen dat zij moeilijke economische omstandigheden het hoofd kunnen bieden. De problemen bij een bedrijf dat bekendstaat als een betrouwbare dividendbetaler moeten bijzonder groot zijn, anders zet een aristocraat met een (volledige) verlaging van het dividend zijn reputatie niet op het spel.

Als u onder de dividendaristocraten het kaf van het koren wilt scheiden, kies dan voor bedrijven met dalende payout-ratio’s. De payout-ratio geeft aan hoeveel winst aan dividend is uitgekeerd. Bedrijven die (te) veel winst uitkeren, zijn kwetsbaar voor economische tegenvallers in de vorm van omzetdalingen of een algemene stijging van het kostenpeil.

In de voorbije tien jaar verhoogden volgens indexbeheerder Standard & Poor’s 43 Europese large caps jaar in jaar uit hun dividend. Wanneer de payout-ratio’s van de S&P Europe 350 Dividend Aristocrats tegen het licht worden gehouden, dan komt naar voren dat in de meetperiode van tien jaar slechts een op de vier aandelen zijn payout-ratio wist te verbeteren.

Dividend versus koers

Het dividend is het deel van de winst dat wordt uitgekeerd aan de aandeelhouders. Het dividendrendement is het ontvangen deel van de winst, uitgedrukt als percentage van de koers. Ceteris paribus, als de koers daalt, dan stijgt het dividendrendement van het aandeel en vice versa.

De kunst van het beleggen bestaat erin om aandelen te vinden die stijgen. Dat geldt ook voor dividendaandelen. Société Générale ontwikkelde hiertoe de SG Quality Income Index, een index voor kwaliteitsaandelen met een hoog dividendrendement. Om de kans op miskopen te verkleinen, worden de aandelen doorgelicht aan hand van Piotroski’s F-score. Van elk aandeel dat een zeven of hoger scoort, wordt het kritische omslagpunt van de balans (distance to default) bepaald. Als het bedrijf over een bovengemiddeld sterke balans beschikt, dan worden de aandelen enkel en alleen weerhouden als het verwachte dividendrendement groter is dan vier procent.

Op dit moment telt de Europese Quality Income Index met onder meer ASML, ING, Philips, Reed Elsevier, SBM Offshore en Unilever 29 aandelen, waarvan een aantal volgens de gegevens van dataleverancier Bloomberg op dit moment zelfs geen dividend betalen.

Echt veilig bestaat niet

Het kopen van de juiste aandelen verlaagt het risico. Normaal gesproken zijn dividendaandelen minder volatiel dan aandelen van bedrijven die geen of een laag dividend betalen. Dat neemt niet weg dat dividendaandelen kwetsbaar zijn voor stijgende rentevoeten. Beleggers geven dan eerder de voorkeur aan obligaties.

En ja, aandelen kunnen altijd dalen. Als aandelenmarkten hard onderuit gaan, gaan de koersen van dividendaandelen net zo goed omlaag. In het herstel dat daarop volgt, veren zij evenwel sneller op.

En ja, ook het dividend, zelfs dat van dividendaristocraten, is geen rotsvaste zekerheid. Bedrijven streven naar een stabiel of licht stijgend dividend. Het is niet ongebruikelijk dat zij bij verlies uit hun reserves of als stockdividend nog steeds dividend betalen. Aandelen die hun dividend verlagen, worden immers op de beurs afgestraft. Vooral als dit totaal onverwacht gebeurt of als het bedrijf de markt niet kan overtuigen dat zij zich een weg baant naar een betere toekomst, zijn grote koersdalingen het gevolg.  @  Ivan  Snurer