Oppassen voor klimaatmoeheid

Het lijkt wel alsof beleggers immuun geworden zijn voor onheilspellende berichten over het klimaat. De lauwe reactie op de publicatie van het klimaatrapport van het IPCC anderhalve week geleden is daarvan een goed voorbeeld. In het rapport waarschuwen 278 wetenschappers uit 65 landen dat klimaatverandering onomkeerbaar dreigt te worden als we de uitstoot van broeikasgassen zoals CO2 niet snel terugschroeven.

De boodschap maakte weinig indruk op grote energiebedrijven. ExxonMobil maakte bijvoorbeeld kort na de publicatie bekend dat het $10 mrd investeert in olieboringen voor de kust in Guyana. Het project dat uiteindelijk 250.000 olievaten per dag moet opleveren, is de grootste investering van het bedrijf in Latijns-Amerika. Het Verenigd Koninkrijk kondigde aan dat het als onderdeel van een nieuw energiebeleid komend najaar licenties voor nieuwe olie- en aardgasprojecten in de Noordzee gaat veilen, terwijl Equinor groen licht kreeg om voor de Canadese kust een project te starten van circa $12 mrd. Ook op de beurs lokte het klimaatrapport geen heftige reactie uit. Beleggers hebben de afgelopen anderhalve week meer aandacht voor de oorlog in Oekraïne en inflatie, dan voor klimaatkwesties.

Niet in de genen

De ogenschijnlijke desinteresse valt voor een groot deel te verklaren aan de hand van gedragswetenschap. Het zit simpelweg niet in onze genen om ons heel erg druk te maken over zaken die ver in de toekomst liggen. De pensioenindustrie heeft bijvoorbeeld last van hetzelfde fenomeen. Er zijn maar weinig twintigers of dertigers die goed aandacht besteden aan de pensioenregeling bij het bespreken van de arbeidsvoorwaarden voor een nieuwe baan. Meestal gaan mensen pas uitzoeken hoe het geregeld is met hun oudedagsvoorziening als ze tegen de 50 lopen. Vaak is het dan te laat om nog echt een groot verschil te kunnen maken. Helaas geldt dat ook voor klimaatverandering.

Om in kaart te brengen hoe warm het wordt op onze planeet, hebben de IPCC-wetenschappers ruim 3000 scenario’s doorgerekend. In slechts 230 daarvan blijft de temperatuurstijging in 2100 beperkt tot hooguit 1,5 graad. De overeenkomst in deze scenario’s is dat er op zeer korte termijn flink wordt ingegrepen om de CO2-uitstoot terug te brengen. In het overgrote deel van de klimaatscenario’s loopt de temperatuur echter op met 3 graden of meer.

Langzaam en geleidelijk

Die opwarming vindt echter geleidelijk plaats over een heel lange periode. Het beleid van overheden lijkt bovendien meer te worden ingestoken op halfslachtige maatregelen dan doortastende klimaatactie. Dus waarom zou je rekening houden met klimaatverandering in je beleggingsbeleid? In de eerste plaats komt er wel degelijk een hoger prijskaartje te hangen aan CO2-uitstoot. Een uitstootrecht voor een ton CO2 kost via de Europese emissiehandel bijna €80 (zie grafiek). Dat is vijf keer zoveel als vijf jaar eerder. Door wijzigingen in Amerikaanse en Chinese regelgeving, valt een groeiend deel van de wereldwijde uitstoot onder dit soort handelssystemen.

De belangrijkste reden om klimaatverandering serieus te nemen, is omdat andere beleggers en marktautoriteiten dat ook doen. Dat blijkt bijvoorbeeld wel uit een stijging van de MSCI Global Alternative Energy Index met meer dan 100% in 2020. Die rally werd overigens gevolgd door een daling van bijna 18% vorig jaar, maar het lijkt een kwestie van tijd voordat er klimaatkansen ontstaan.

Een beweging die nu de aandacht trekt, is het belang van duurzame rapportages. De Amerikaanse toezichthouder SEC gaat bedrijven verplichten om meer gegevens over CO2-uitstoot en andere duurzame factoren vrij te geven. Zelfs beleggers die niets met duurzaamheid hebben, zullen zien dat dit soort regelgeving dataverzamelaars zoals S&P Global in de kaart speelt.