Column: Deconfiture GE is niet van gisteren

Volgens de Financial Times hebben de dure acquisities van de vorige topman, Jeffrey Immelt, GE in de problemen gebracht. Aandeelhouders zullen Immelt dan ook niet gaan missen, sneerde de zakenkrant.
Dat Immelt dit lot zou treffen werd in 2006 al voorspeld door vier Britse economen. In het boek Financialization and Strategy maakten zij een uitgebreide studie van GE vanaf begin jaren tachtig toen de legendarische topman Jack Welch aantrad. In tegenstelling tot veel beleggers, academici en de financiële pers waren de economen niet onder de indruk van het trackrecord van Welch. Het succes van GE was volgens hen gebouwd op een wankele strategie. De industriële divisie kende hoge marges en had een AAA credit rating. Maar ook een erg lage groei. Welch gebruikte deze cash en credit rating om de financiële divisie – GE Capital – uit te bouwen. Deze divisie kende lage marges maar een enorme groei.

Riskante overnames
Toen Welch in 2001 afzwaaide, kon GE Capital niet meer in dit tempo doorgroeien zonder de credit rating van GE – en daarmee het bedrijfsmodel – in gevaar te brengen. Opvolger Immelt was dus aangewezen op overnames in de industriesector om de groei op gang te houden, stelden de economen. Die overnames waren risicovoller. ‘Als Immelt zijn pensioen bij GE haalt, zal de financiële pers aanmerkelijk minder gunstig over hem oordelen dan over Welch’, voorspelden zij in 2006.

In de tijd van Welch werd GE nog als voorbeeld voor Siemens gezien, schreef de Duitse historicus Hartmut Berghoff in de Business History Review. Begin jaren negentig bleven koers en winst van Siemens achter bij die van GE. Analisten spraken zelfs van de ‘Siemens-ziekte’. In 1998 paste Siemens daarom zijn strategie rigoureus aan. Meer in de richting van GE, maar zonder de Duitse ‘consensus-cultuur’ helemaal uit het oog te verliezen, aldus Berghoff. Het aandeel Siemens heeft het zowel over de afgelopen tien als twintig jaar veel beter gedaan dan dat van GE. En ondanks zijn fouten is dat zeker niet alleen de schuld van Immelt. De haarscheurtjes waren voor zijn aantreden al zichtbaar voor wie het wilde zien.