Updates

Aandelen Nederland

Basic-Fit

Advies
houden
Aandelen Nederland

Heijmans

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Kendrion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

CTP

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

Bayer

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

Universal Music Group

Advies
houden
Aandelen Nederland

Aegon

Advies
houden
Aandelen Nederland

NN Group

Advies
kopen
Aandelen Nederland

ASR

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

AB Inbev

Advies
houden
Aandelen Nederland

SBM Offshore

Advies
kopen
Aandelen Nederland

AMG

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

HSBC

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Coca-Cola EurPartners

Advies
houden
Aandelen Nederland

Van Lanschot Kempen

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Arcadis

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Fagron

Advies
houden
Aandelen Nederland

BAM

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Alfen

Advies
kopen

Updates

Aandelen Nederland

Basic-Fit

Advies
houden
Aandelen Nederland

Heijmans

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Kendrion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

CTP

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

Bayer

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

Universal Music Group

Advies
houden
Aandelen Nederland

Aegon

Advies
houden
Aandelen Nederland

NN Group

Advies
kopen
Aandelen Nederland

ASR

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

AB Inbev

Advies
houden
Aandelen Nederland

SBM Offshore

Advies
kopen
Aandelen Nederland

AMG

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

HSBC

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Coca-Cola EurPartners

Advies
houden
Aandelen Nederland

Van Lanschot Kempen

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Arcadis

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Fagron

Advies
houden
Aandelen Nederland

BAM

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Alfen

Advies
kopen
Opinie Harry Geels, 15 feb 2013 11:46

Bankenunie moet verstandiger

0 0 Leestijd ongeveer

De Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble pleitte dinsdag in de eurogroep voor een bovengrens voor steun aan banken vanuit het permanente noodfonds ESM. Helemaal mee eens.

Wat betreft een bankenunie wordt het tijd voor een koerswijziging en het scherper neerzetten van de contouren. In juni van vorig jaar schreef ik dat die bankenunie er moest komen (althans, als we Europa vooruit willen helpen). Daarbij betoogde ik dat het een goed idee is om in eerste instantie bankconglomeraten te ontkoppelen en in tweede instantie lagere salarissen in te stellen, in ieder geval binnen het gewone bankbedrijf.

Daarnaast zou er een soberder depositogarantiestelsel en een onafhankelijk en scherp Europees bankentoezicht moeten komen. En wat betreft bankenherkapitalisatie stelde ik dat niet het noodfonds ESM maar juist de ECB als ‘lender in last resort’ moet optreden.

Deze beschouwingen staan nog altijd kaarsrecht overeind en zijn actueler geworden dan ooit.

Banken herkapitalisatie: ECB als ‘lender of last resort’!

Het ESM is een ‘onding’, zo heb ik altijd beweerd. Met uit de economie getrokken belastinggeld worden door dit gedrocht dubieuze staatsleningen opgekocht en steun aan banken gegeven op onduidelijke voorwaarden. We mogen dan ook niet verbaasd zijn dat de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble dinsdag in de eurogroep pleitte voor een bovengrens voor herkapitalisatiesteun aan banken (onderdeel van de banken unie) vanuit het permanente noodfonds ESM, en wel een bovengrens die ruim onder de €80 miljard ligt. Zoals Schäuble dus impliciet aangeeft is het ESM te klein als er nog meer grote banken in de problemen komen, de discussie over het democratische gehalte van het ESM nog maar even buiten beschouwing gelaten.

Veel logischer en verstandiger zou het zijn als juist de ECB hierin de belangrijke spil zou vormen. Onafhankelijk onderzoeker André ten Dam heeft eerder terecht aangegeven dat herkapitalisatie van in problemen komende Europese systeembanken in de laatste ‘Europese fase’ (dus na herkapitalisatie langs private weg en door de desbetreffende nationale overheid) middels een ‘ECB-financed’ bankenunie zou moeten plaatshebben.

In de VS hebben ze overigens in 2009 geen noodfonds gemaakt, toen tijdens de financiële crisis diverse financiële instellingen aldaar gered moesten worden. Toen heeft juist de centrale bank (Fed) na het vallen van Lehman Brothers direct ingegrepen, bijvoorbeeld door ‘toxic assets’ van de balansen van de Amerikaanse banken te halen. En dat heeft daar  gewerkt. Het wordt tijd dat de bankenunie voor herkapitalisatie van Europese systeembanken er via de ECB gaat komen en dat de voorwaarden waaronder banken eventueel hulp kunnen krijgen snel en duidelijk op papier komen.

Sober depositogarantiestelsel

Vorig jaar pleitte ik ook voor een soberder garantiestelsel. Met zo’n stelling maak je jezelf natuurlijk niet populair onder de spaarders. Maar mijn argumenten waren en zijn nog steeds steekhoudend. Ik schreef in de zomer van vorig jaar: “Als het echt misgaat – een aantal grote banken zou bijvoorbeeld omvallen – kunnen de andere banken die vergoeding toch niet opbrengen”. Dit is nu ook gebleken in de kwestie SNS.

De Nederlandse staat moest SNS redden juist ook omdat de andere banken hun verplichtingen uit hoofde van het depositogarantiestelsel richting SNS-spaarders simpelweg niet kunnen dragen. Rtl-nieuws bracht dit als volgt: ‘het potje voor de spaargarantie is leeg’. Banken kunnen niet meer voor elkaar instaan. Dus als er nog een bank in de problemen komt, moet de staat (de belastingbetaler) er weer voor opdraaien.

Hiermee heeft de Rabobank nu overigens ook officieel staatssteun ontvangen, weliswaar niet direct, maar indirect! En hieruit blijkt dat een Europees depositogarantiestelsel alleen al voor Nederland momenteel onbetaalbaar is. Een beetje spaargeld beschermen is oké, maar €100.000 per persoon is onrechtvaardig ten opzichte van degenen die geen spaargeld aanhouden, bijvoorbeeld omdat ze het niet hebben of omdat ze het uitgeven of investeren/beleggen.

Onafhankelijk bankentoezicht

De derde poot van de bankenunie is het bankentoezicht. De Europese politiek heeft dit toezicht inmiddels toebedeeld aan de ECB. En dat hadden zij nu juist niét moeten doen.

Want als puntje bij paaltje komt (en dat zal het komen) worden de ECB en Mario Draghi geconfronteerd met ‘belangenverstrengeling’. De hoofdtaak van de ECB is immers het voeren van het monetaire beleid op basis van ‘houdbare prijsstabiliteit’ (inflatiebeheersing). En deze twee taken gaan elkaar bijten, ondanks op te trekken ‘Chinese walls’.

Professor Sylvester Eijffinger bracht dit probleem in december treffend onder woorden door te stellen dat er in Mario Draghi’s hoofd nu eenmaal geen ‘Chinese walls’ zijn. Andere onafhankelijke onderzoekers hebben reeds eerder een beter alternatief voorgesteld: de European Banking Authority (EBA). De EBA is juist daarvoor opgericht en kan, mits goed uitgerust, deze taak dus geheel onafhankelijk uitvoeren.

Kortom

Een bankenunie: Ja, maar hier en daar wel op een verstandigere manier. Het kan nog, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.


Harry Geels is directeur Research en partner bij Inmaxxa Vermogensbeheer in Naarden (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM) en partner van de ML Finance Academy (www.mlfa.eu). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.

 

Wat betreft een bankenunie wordt het tijd voor een koerswijziging en het scherper neerzetten van de contouren. In juni van vorig jaar schreef ik dat die bankenunie er moest komen (althans, als we Europa vooruit willen helpen). Daarbij betoogde ik dat het een goed idee is om in eerste instantie bankconglomeraten te ontkoppelen en in tweede instantie lagere salarissen in te stellen, in ieder geval binnen het gewone bankbedrijf.

Daarnaast zou er een soberder depositogarantiestelsel en een onafhankelijk en scherp Europees bankentoezicht moeten komen. En wat betreft bankenherkapitalisatie stelde ik dat niet het noodfonds ESM maar juist de ECB als ‘lender in last resort’ moet optreden.

Deze beschouwingen staan nog altijd kaarsrecht overeind en zijn actueler geworden dan ooit.

Banken herkapitalisatie: ECB als ‘lender of last resort’!

Het ESM is een ‘onding’, zo heb ik altijd beweerd. Met uit de economie getrokken belastinggeld worden door dit gedrocht dubieuze staatsleningen opgekocht en steun aan banken gegeven op onduidelijke voorwaarden. We mogen dan ook niet verbaasd zijn dat de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble dinsdag in de eurogroep pleitte voor een bovengrens voor herkapitalisatiesteun aan banken (onderdeel van de banken unie) vanuit het permanente noodfonds ESM, en wel een bovengrens die ruim onder de €80 miljard ligt. Zoals Schäuble dus impliciet aangeeft is het ESM te klein als er nog meer grote banken in de problemen komen, de discussie over het democratische gehalte van het ESM nog maar even buiten beschouwing gelaten.

Veel logischer en verstandiger zou het zijn als juist de ECB hierin de belangrijke spil zou vormen. Onafhankelijk onderzoeker André ten Dam heeft eerder terecht aangegeven dat herkapitalisatie van in problemen komende Europese systeembanken in de laatste ‘Europese fase’ (dus na herkapitalisatie langs private weg en door de desbetreffende nationale overheid) middels een ‘ECB-financed’ bankenunie zou moeten plaatshebben.

In de VS hebben ze overigens in 2009 geen noodfonds gemaakt, toen tijdens de financiële crisis diverse financiële instellingen aldaar gered moesten worden. Toen heeft juist de centrale bank (Fed) na het vallen van Lehman Brothers direct ingegrepen, bijvoorbeeld door ‘toxic assets’ van de balansen van de Amerikaanse banken te halen. En dat heeft daar  gewerkt. Het wordt tijd dat de bankenunie voor herkapitalisatie van Europese systeembanken er via de ECB gaat komen en dat de voorwaarden waaronder banken eventueel hulp kunnen krijgen snel en duidelijk op papier komen.

Sober depositogarantiestelsel

Vorig jaar pleitte ik ook voor een soberder garantiestelsel. Met zo’n stelling maak je jezelf natuurlijk niet populair onder de spaarders. Maar mijn argumenten waren en zijn nog steeds steekhoudend. Ik schreef in de zomer van vorig jaar: “Als het echt misgaat – een aantal grote banken zou bijvoorbeeld omvallen – kunnen de andere banken die vergoeding toch niet opbrengen”. Dit is nu ook gebleken in de kwestie SNS.

De Nederlandse staat moest SNS redden juist ook omdat de andere banken hun verplichtingen uit hoofde van het depositogarantiestelsel richting SNS-spaarders simpelweg niet kunnen dragen. Rtl-nieuws bracht dit als volgt: ‘het potje voor de spaargarantie is leeg’. Banken kunnen niet meer voor elkaar instaan. Dus als er nog een bank in de problemen komt, moet de staat (de belastingbetaler) er weer voor opdraaien.

Hiermee heeft de Rabobank nu overigens ook officieel staatssteun ontvangen, weliswaar niet direct, maar indirect! En hieruit blijkt dat een Europees depositogarantiestelsel alleen al voor Nederland momenteel onbetaalbaar is. Een beetje spaargeld beschermen is oké, maar €100.000 per persoon is onrechtvaardig ten opzichte van degenen die geen spaargeld aanhouden, bijvoorbeeld omdat ze het niet hebben of omdat ze het uitgeven of investeren/beleggen.

Onafhankelijk bankentoezicht

De derde poot van de bankenunie is het bankentoezicht. De Europese politiek heeft dit toezicht inmiddels toebedeeld aan de ECB. En dat hadden zij nu juist niét moeten doen.

Want als puntje bij paaltje komt (en dat zal het komen) worden de ECB en Mario Draghi geconfronteerd met ‘belangenverstrengeling’. De hoofdtaak van de ECB is immers het voeren van het monetaire beleid op basis van ‘houdbare prijsstabiliteit’ (inflatiebeheersing). En deze twee taken gaan elkaar bijten, ondanks op te trekken ‘Chinese walls’.

Professor Sylvester Eijffinger bracht dit probleem in december treffend onder woorden door te stellen dat er in Mario Draghi’s hoofd nu eenmaal geen ‘Chinese walls’ zijn. Andere onafhankelijke onderzoekers hebben reeds eerder een beter alternatief voorgesteld: de European Banking Authority (EBA). De EBA is juist daarvoor opgericht en kan, mits goed uitgerust, deze taak dus geheel onafhankelijk uitvoeren.

Kortom

Een bankenunie: Ja, maar hier en daar wel op een verstandigere manier. Het kan nog, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.


Harry Geels is directeur Research en partner bij Inmaxxa Vermogensbeheer in Naarden (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM) en partner van de ML Finance Academy (www.mlfa.eu). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.