Educatie | Hoe kan ik beleggen in private equity?

Nederlanders met een rekening bij een grote bank of broker, kunnen positie kiezen in duizenden aandelen. Toch heeft private equity een sterke aantrekkingskracht op veel beleggers. Een belangrijke reden is het aantrekkelijke rendement van beleggen buiten de beurs om.

Cliffwater (een Amerikaanse specialist op het vlak van alternatieve beleggingen) analyseerde de langetermijn-rendementen van staatspensioenfondsen. In de 23 jaar tot en met juni 2023 kwam het gemiddelde jaarrendement van private equity uit op 11,0%. Het rendement van de aandelenbeleggingen van de pensioenfondsen bleef steken op 6,2%.

Beter dan beursrendement

Ook in andere onderzoeken blijft private equity het beursrendement duidelijk voor. Een studie naar rendementen in de periode tussen 1986 en 2017 wijst uit dat het private equity-fondsen na kosten een rendement haalden dat 2,3% tot 3,4% hoger ligt dan dat van Russell 2000 smallcap-index.

Uit dezelfde studie komt naar voren dat die goede prestatie zich niet laat verklaren door de hefboom van vreemd vermogen waar veel fondsen mee werken. Het verschil is onder meer het gevolg van de illiquiditeitspremie. De gemiddelde looptijd van een private equity-fonds is namelijk tien jaar. In andere woorden: wie positie kiest in private equity, kan lange tijd niet bij zijn vermogen.

Stap 1: Kijk of private equity aansluit bij de beleggingshorizon

Het grootste verschil tussen beleggen in aandelen en private equity is de verhandelbaarheid. Tijdens handelsuren zit er gewoonlijk een fractie van een seconde tussen de koop- of verkooporder en de daadwerkelijke transactie.

Aan de andere kant kan het jaren duren voordat een private equity-partij een geschikte overnamekandidaat heeft gevonden. Vervolgens gaan er nog enkele maanden overheen voordat een eventuele transactie is afgerond.

Lees ook Klimaat voor private equity knapt op

Gewoonlijk zit een onderneming drie tot zes jaar in portefeuille. In deze periode probeert de fondsbeheerder waarde toe te voegen door activiteiten te stroomlijnen of juist nieuwe groeimarkten aan te boren.

Als na enkele jaren de omzet duidelijk groeit of de winstmarge hoger ligt, gaat er afhankelijk van het economisch klimaat vaak ook wat tijd overheen voordat er een koper gevonden is. Onder meer door de sterk gestegen rente was er de afgelopen tijd wat minder kapitaal beschikbaar.

Hierdoor zaten bedrijven volgens S&P Global voor het eerst sinds 2000 gemiddeld langer dan 7 jaar in een fondsportefeuille. Fondsen investeren meestal in vijf tot tien bedrijven en er wordt vaak een looptijd gehanteerd van acht tot tien jaar, met een uitloop van een of twee jaar.

In deze periode is het voor investeerders niet of alleen tegen zeer hoge kosten mogelijk om de belegging te verkopen. Alhoewel er meer liquide oplossingen in beschikbaar komen, is private equity alleen geschikt voor wie een lange horizon heeft.

Stap 2: Stap gespreid over de tijd in

Het rendement van een private equity-belegging wordt sterk bepaald door de marktomstandigheden in de aan- en verkoopfase. Als een onderneming wordt overgenomen op een moment waarop de waarderingen sterk onder druk staan – of juist wordt verkocht wanneer er veel potentiële kopers op de markt zijn – kan dat het gemiddelde jaarrendement met een paar procentpunten opstuwen.

Of in het omgekeerde scenario juist omlaag duwen. Om te voorkomen dat timing een doorslaggevende rol speelt, kiezen institutionele beleggers ervoor om elk jaar een vast bedrag te investeren. De private equity-portefeuille bestaat zo uit meerdere jaargangen, oftewel ‘vintages’.

Voor particuliere beleggers is het verstandig om dit voorbeeld te volgen en gespreid over de tijd een positie op te bouwen in private equity.

Stap 3: Kies de geschikte structuur

Grote private equity-fondsen hanteren vaak een hoge instapdrempel van €100.000 en vaak nog meer. Deze fondsen worden regelmatig aangeboden door private banks en vermogensbeheerders.

Omdat het verstandig is om in meerdere vintages te beleggen, wordt het al gauw zaak om minstens €500.000 vrij te maken voor het beleggingssegment. Toch komen er ook voor minder kapitaalkrachtige beleggers steeds meer mogelijkheden om te investeren in private equity.

Een goed voorbeeld is de aanpassing in de ELTIF-regels (zie kader rechts), die een stroom aan nieuwe fondsen op gang lijkt te brengen.

Stap 4: Onderzoek of er andere mogelijkheden zijn om op private equity-kansen in te spelen

ELTIF’s maken private equity voor een veel breder publiek toegankelijk, maar bij veel Nederlandse banken en brokers zijn deze instrumenten nog niet verhandelbaar. Vaak is het nog nodig om positie te kiezen via een buitenlandse (vaak Luxemburgse) bank.

Er zijn echter ook andere manieren om in te spelen op de mooie kansen op deze markt. Veel grote private equity-huizen hebben namelijk een eigen beursnotering. Goede voorbeelden zijn Apollo, Blackstone en KKR. De iShares Listed Private Equity UCITS ETF volgt het koersverloop van een index waarin ruim 70 van dit soort bedrijven zijn opgenomen.

Een alternatief is om te beleggen in kleine beursgenoteerde ondernemingen met dezelfde eigenschappen als bedrijven die vaak een prooi vormen voor private equity-investeerders. Het Ostrica GAIF Public Private Equity Fund is een voorbeeld van een fonds met een dergelijke aanpak.