Vreemde vogel tussen de eenden

Daardoor ben ik recent meer aandacht gaan besteden aan de edelmetalenmarkt, en dat heeft me eraan herinnerd dat ik me eigenlijk nooit helemaal thuis heb gevoeld in dit deel van de financiële markten.

Edelmetalen zijn populair bij de doemdenkers: de mensen die menen dat alles op het punt van instorten staat, die verwachten dat de inflatie naar duizenden procenten per jaar zal gaan, die vrezen dat een wereldoorlog aanstaande is. Nu kan ik natuurlijk niet zeggen dat dit allemaal nooit zal gebeuren. Wel heb ik grote bezwaren tegen het idee dat je je hele beleggingsportefeuille zou moeten inrichten alsof er elk moment zulke dramatische dingen kunnen gebeuren. Die houding zie ik bij mensen die alleen in fysiek goud en zilver een veilige belegging zien. Bitcoins zijn ook een populaire bestemming voor zulke beleggers, want daar kan de overheid lekker niet bij komen.

Vreemde kronkel

Nu vind ik het sowieso een vrij vreemde gedachtekronkel dat je in een wereld waar anarchie en onrust heerst, veilig bent met een lading goud in de kelder. Goud kun je in theorie eten, maar de voedingswaarde is volgens mij beperkt tot nul. Bovendien lijkt goud in zo’n situatie een bijzonder aanlokkelijk doelwit voor allerlei ongure types. Als je echt gelooft dat er diepe ellende en chaos aan zitten te komen, kan je beter ladingen blikvoer kopen, water dat lang drinkbaar blijft en flessen wodka die je als ruilmiddel kunt gebruiken. En, zo hebben we inmiddels geleerd, wc-papier. Heel veel wc-papier.

Ik ga er prat op dat ik de toekomst niet kan voorspellen en om die reden voor spreiding kies: een beetje spaargeld want je weet maar nooit, een deel van je vermogen in aandelen, ook wat in vastgoed (het eigen huis) en ook een beetje in edelmetalen. Als je spreidt, is de kans groot dat je ook in een vermogenscategorie zit die het bijzonder goed zal doen. Net zoals het bijna zeker is dat er een is die achteraf minder verstandig blijkt te zijn geweest.

Misschien zie ik het helemaal verkeerd. Dan ben ik die vreemde vogel in de bijt met eenden die het allemaal wél goed hebben gezien. Het is ontegenzeggelijk waar dat de geschiedenis uitwijst dat er allerlei ellendige dingen kunnen gebeuren, maar aan de andere kant worden er nu eenmaal weinig boeken geschreven over de decennia waarin het allemaal z’n gangetje ging. Mogelijk wordt daardoor de kans op ellende in het hoofd van sommigen overdreven groot. Intussen blijf ik gewoon in meerdere bijten zwemmen.