Hoe kies je een mixfonds?

Een van de belangrijkste beginselen bij beleggen is spreiding; cruciaal om de risico’s te beperken. Voor de belegger met een klein kapitaal zijn de mogelijkheden daartoe beperkt. Mixfondsen bieden dan de uitkomst. De laatste jaren is er steeds meer keus gekomen in die fondsen, maar dat maakt kiezen lastig. Bij het bepalen van het juiste fonds, of fondsen, moeten drie factoren in overweging worden genomen:

• Het risicoprofiel

Traditioneel worden mixfondsen in drie categorieën ingedeeld. Een defensief mixfonds bestaat voor maximaal 25% uit aandelen, een neutraal fonds kent globaal een fifty-fifty-verdeling tussen aandelen en obligaties en van een offensief mixfonds maken obligaties maximaal 25% uit.
Het risico moet afnemen naarmate men ouder wordt.

Een vuistregel is dat beleggers onder de 40 het meest geholpen zijn met een offensief fonds, tussen de 40 en 55 naar een neutraal fonds moeten gaan en na hun 55ste naar een defensief fonds. Daarbij in acht genomen dat er ook nog allerlei varianten en tussenvormen bestaan.

• Actief of passief?

Goede fondsen zijn een schaars goed. Slechts 10 tot 15% van alle mixfondsen doet het op vijfjaarbasis beter dan de relevante benchmarks. Dat zit hem vooral in het beheer van de fondsen. Voor beleggers die het lastig vinden om een goede screening te doen, is het een optie om te kiezen voor een eigen, passieve mixportefeuille, via het kopen van twee ETF’s. Een neutrale belegger kan bijvoorbeeld 50% van zijn vermogen beleggen in een ETF op de MSCI World en de andere helft op de Barclays Euro Aggregate Bond.

Wie wel in staat is om goede van minder goede fondsbeheerders te onderscheiden,  kan kiezen voor een actieve beheerder. Actief beheer verhoogt niet per se het rendement; het reduceert vooral de risico’s.

• Beleggingsstijl

Valt de keuze op een actieve beheerder, dan moet de beleggingsstijl worden bepaald. Grofweg bestaan hier drie varianten in. Bij traditionele mixfondsen wordt vooral belegd in bekende categorieën als aandelen en obligaties en worden bandbreedtes afgesproken waar iedere categorie binnen moet blijven.  Bij target return-fondsen worden specifieke doelstellingen behaald voor het rendement. Relatief nieuw zijn de risk parity-fondsen. Daarin heeft iedere beleggingscategorie niet zo zeer dezelfde weging, als wel dezelfde risicobijdrage, gebaseerd op historische maatstaven en de inschatting van de fondsbeheerder.

In Beleggers Belangen nummer 44 is een overzicht te vinden van de beste mixfondsen per categorie.

Verder deze week in Beleggers Belangen:

• TNT Express schiet niet op
• Nieuwe Steen houst uitverkoop
• PMI blijft groeien in krimpende markt
• Hoogtijdagen maïs en soja voorbij
   

Wilt u ook wekelijks als eerste op de hoogte zijn van de beste kansen in de beleggingswereld? Neem een abonnement.. 

Een van de belangrijkste beginselen bij beleggen is spreiding; cruciaal om de risico’s te beperken. Voor de belegger met een klein kapitaal zijn de mogelijkheden daartoe beperkt. Mixfondsen bieden dan de uitkomst. De laatste jaren is er steeds meer keus gekomen in die fondsen, maar dat maakt kiezen lastig. Bij het bepalen van het juiste fonds, of fondsen, moeten drie factoren in overweging worden genomen:

• Het risicoprofiel

Traditioneel worden mixfondsen in drie categorieën ingedeeld. Een defensief mixfonds bestaat voor maximaal 25% uit aandelen, een neutraal fonds kent globaal een fifty-fifty-verdeling tussen aandelen en obligaties en van een offensief mixfonds maken obligaties maximaal 25% uit.
Het risico moet afnemen naarmate men ouder wordt.

Een vuistregel is dat beleggers onder de 40 het meest geholpen zijn met een offensief fonds, tussen de 40 en 55 naar een neutraal fonds moeten gaan en na hun 55ste naar een defensief fonds. Daarbij in acht genomen dat er ook nog allerlei varianten en tussenvormen bestaan.

• Actief of passief?

Goede fondsen zijn een schaars goed. Slechts 10 tot 15% van alle mixfondsen doet het op vijfjaarbasis beter dan de relevante benchmarks. Dat zit hem vooral in het beheer van de fondsen. Voor beleggers die het lastig vinden om een goede screening te doen, is het een optie om te kiezen voor een eigen, passieve mixportefeuille, via het kopen van twee ETF’s. Een neutrale belegger kan bijvoorbeeld 50% van zijn vermogen beleggen in een ETF op de MSCI World en de andere helft op de Barclays Euro Aggregate Bond.

Wie wel in staat is om goede van minder goede fondsbeheerders te onderscheiden,  kan kiezen voor een actieve beheerder. Actief beheer verhoogt niet per se het rendement; het reduceert vooral de risico’s.

• Beleggingsstijl

Valt de keuze op een actieve beheerder, dan moet de beleggingsstijl worden bepaald. Grofweg bestaan hier drie varianten in. Bij traditionele mixfondsen wordt vooral belegd in bekende categorieën als aandelen en obligaties en worden bandbreedtes afgesproken waar iedere categorie binnen moet blijven.  Bij target return-fondsen worden specifieke doelstellingen behaald voor het rendement. Relatief nieuw zijn de risk parity-fondsen. Daarin heeft iedere beleggingscategorie niet zo zeer dezelfde weging, als wel dezelfde risicobijdrage, gebaseerd op historische maatstaven en de inschatting van de fondsbeheerder.

In Beleggers Belangen nummer 44 is een overzicht te vinden van de beste mixfondsen per categorie.

Verder deze week in Beleggers Belangen:

• TNT Express schiet niet op
• Nieuwe Steen houst uitverkoop
• PMI blijft groeien in krimpende markt
• Hoogtijdagen maïs en soja voorbij
   

Wilt u ook wekelijks als eerste op de hoogte zijn van de beste kansen in de beleggingswereld? Neem een abonnement..