Zwakke prestatie megacaps
Sinds 2000 doen de grootste Europese aandelen het slecht en daar komt weinig verandering in.
Hoewel de stijging op de aandelenmarkten sinds begin juni ook aan giganten als Novartis, Roche en Sanofi niet voorbij is gegaan, behoren de Europese aandelen met de grootste marktkapitalisatie ook dit jaar weer tot de achter blijvers.
Dat constateert Citi, dat de vijftig grootste bedrijven uit de pan-Europese index als achterblijvende ‘megacaps’ heeft betiteld. Het fenomeen van deze achterblijvende megacaps is overigens niets nieuws.
Al sinds 2000 blijven deze aandelen achter bij de minder grote aandelen, de midcaps, constateert Citi. In de jaren negentig waren de rollen nog omgedraaid, maar tussen 2000 en 2011 wisten de megacaps de midcaps slechts twee keer te verslaan. Maar dat was in jaren waarin de beurzen zwaar onder uitgingen en de megacaps minder verloren.
Inmiddels staat de koers-winstverhouding van de megacaps dicht bij het laagste niveau in vergelijking tot die van de midcaps sinds 1988. De zwakke prestaties van de mega caps doen zich ook op sectorniveau voor. Van de veertien Europese sectoren met megacaps bleef in tien daarvan het rendement van de allergrootste bedrijven achter bij dat van de kleinere large- en midcaps.
Volgens Citi hebben megacaps wel wat weg van Japan, waar de interesse voor aandelen ook grotendeels is weggeëbd. Uiteraard zouden naast de megacaps ook de midcaps onder deze afgenomen belangstelling moeten lijden, maar dat is niet gebeurd. Voor midcaps zijn wel voldoende kopers te vinden, namelijk andere bedrijven die deze midcaps willen overnemen.
De kans op een overname zorgt ervoor dat de midcaps tegen een premie noteren. Megacaps zijn echter te groot om overgenomen te worden en kunnen hooguit hun eigen aandelen inkopen. Pas als fusies en overnames serieus onder het historisch gemiddelde blijven, ziet Citi kansen voor de aller grootste aandelen in Europa.
Hoewel de stijging op de aandelenmarkten sinds begin juni ook aan giganten als Novartis, Roche en Sanofi niet voorbij is gegaan, behoren de Europese aandelen met de grootste marktkapitalisatie ook dit jaar weer tot de achter blijvers.
Dat constateert Citi, dat de vijftig grootste bedrijven uit de pan-Europese index als achterblijvende ‘megacaps’ heeft betiteld. Het fenomeen van deze achterblijvende megacaps is overigens niets nieuws.
Al sinds 2000 blijven deze aandelen achter bij de minder grote aandelen, de midcaps, constateert Citi. In de jaren negentig waren de rollen nog omgedraaid, maar tussen 2000 en 2011 wisten de megacaps de midcaps slechts twee keer te verslaan. Maar dat was in jaren waarin de beurzen zwaar onder uitgingen en de megacaps minder verloren.
Inmiddels staat de koers-winstverhouding van de megacaps dicht bij het laagste niveau in vergelijking tot die van de midcaps sinds 1988. De zwakke prestaties van de mega caps doen zich ook op sectorniveau voor. Van de veertien Europese sectoren met megacaps bleef in tien daarvan het rendement van de allergrootste bedrijven achter bij dat van de kleinere large- en midcaps.
Volgens Citi hebben megacaps wel wat weg van Japan, waar de interesse voor aandelen ook grotendeels is weggeëbd. Uiteraard zouden naast de megacaps ook de midcaps onder deze afgenomen belangstelling moeten lijden, maar dat is niet gebeurd. Voor midcaps zijn wel voldoende kopers te vinden, namelijk andere bedrijven die deze midcaps willen overnemen.
De kans op een overname zorgt ervoor dat de midcaps tegen een premie noteren. Megacaps zijn echter te groot om overgenomen te worden en kunnen hooguit hun eigen aandelen inkopen. Pas als fusies en overnames serieus onder het historisch gemiddelde blijven, ziet Citi kansen voor de aller grootste aandelen in Europa.
