Beter Beleggen | Wat is de verwachte drawdown van Nederlandse aandelen?

Een crash, of beurskrach, is een explosieve daling van de beurskoersen. Deze implosie komt vaak plotseling en gaat gepaard met een hoop onrust. Een beurscrash is evenwel niet hetzelfde als een berenmarkt. In een berenmarkt gaan de beurskoersen langere tijd gestaag omlaag; bij een crash storten de koersen in heel korte tijd ineen.

Of de daling nu het gevolg is van een beurskrach of een berenmarkt, grote koersdalingen zijn van alle tijden. De beurskrach van 1929 wordt gezien als de ergste beurscrash ooit. Op donderdag 24 oktober 1929 (Black Thursday) daalde de beurs van New York 15%. Daarna zakten de koersen maanden achter elkaar ineen. Het piekdalverlies zou (in de zomer van 1932) oplopen tot 86%. En het zou 22 jaar duren eer Wall Street zich van Zwarte Donderdag had hersteld.

Over herstel gesproken: medio januari dit jaar lieten de Amerikaanse beurzen de berenmarkt die twee jaar geleden begon achter zich. Wall Street raakte destijds kort na de jaarwisseling in een correctiemodus, als gevolg van de naderende oorlog in Oekraïne. De markten waren daarna goed op weg om de correctie achter zich te laten, maar gleden uiteindelijk toch af naar een ‘bear-market’ (daling van minimaal 20%), als gevolg van de aanhoudende stijging van de energieprijzen en de renteverhogingen door de Amerikaanse centrale bank. Op het dieptepunt van de berenmarkt was het piekdalverlies opgelopen tot ruim 25%.

Paar maanden of zeven jaar

Eigenlijk komt het erop neer dat beurscrashes en berenmarkten door de band genomen om de zes à zeven jaar plaatsvinden. In de afgelopen honderd jaar was de S&P500 welgeteld veertien keer het lijdend voorwerp van een grote koersdaling. Omdat de jongste correctie dateert van 2022 ben je snel geneigd te concluderen dat de volgende grote koersdaling op het programma staat voor 2028-2029, maar dat kan net zo goed over een paar maanden zijn.

Sommige beleggers zijn er rotsvast van overtuigd dat de beurs haar toppunt heeft bereikt en wachten geduldig de volgende crash af, om hun slag te slaan. Maar is dit wel verstandig? Als het tegenzit, kan zomaar zeven jaar verstrijken eer de volgende crisis zich aandient, zoals tussen het einde van de Golfoorlog in 1990 en het begin van de Russische financiële crisis in 1998.

Het kan echter nooit kwaad om stil te staan bij de maximum drawdown, jargon voor  het piekdalverlies, van aandelenbeleggingen. Wanneer het op markten tegenzit, kan het hard gaan. In theorie moeten beleggers zich laten leiden door het verwachte rendement op de lange termijn, maar in nerveuze markten, als de emoties hoog oplopen, wordt het snel moeilijk om aan een gekozen beleggingsstrategie vast te houden. Onderzoek wijst bovendien uit dat niet zozeer de volatiliteit, als wel de drawdown van een belegging bij door paniek ingegeven verkoopbeslissingen doorslaggevend is.

Risico’s

De grootste angst van veel beleggers is het verliezen van hun inleg. Het is daarom goed om te weten hoe groot de risico’s zijn bij beleggen. Als je naar de grootste koersdalingen van deze eeuw kijkt, dan zie je in bijgaande diagram dat er vrijwel een lineair verband bestaat tussen de volatiliteit en het piekdalverlies. Hoe groter de koersschommelingen, hoe groter de maximum drawdown. Door de band genomen komt het er in de praktijk op neer dat het maximale piekdalverlies drie keer zo groot is als de jaarlijkse volatiliteit.

Als je een beeld wilt krijgen van wat je wachten staat met Nederlandse aandelen, werp dan een blik op bijgaande tabel. Hierin worden de hoofd- en midkapaandelen gerangschikt op de te verwachten drawdown. Zo weet je wat je eventueel te wachten staat mocht de beurs een dezer dagen crashen of in een berenmarkt verzeild raken.