Column: ik maak mij zorgen

Van China tot Europa en van Japan tot de Verenigde Staten, op elk continent is de groei van de schulden de afgelopen 25 jaar groter geweest dan de groei van de economie. Deze trend is op lange termijn niet houdbaar. De economie moet immers de schuldenlast dragen. Wereldwijd doet niemand erg zijn best om de problemen op te lossen. De centrale banken zeggen de schulden op korte termijn draagbaar te willen maken en beleggers slikken dit voor zoete koek. Bij elke aankondiging van een stimuleringspakket stegen de koersen. Maar in 2016 begonnen de eerste gelovigen te twijfelen aan het beleid van de centrale banken. In januari ging de Japanse centrale bank over op een negatieve rente, waarna de Nikkei-index in een halfuur met ruim 5% daalde. Vorige week kondigde de centrale bank van Japan aan nog meer aandelen te gaan opkopen en binnen 5 minuten stond de Nikkei ruim 3% lager. Afgelopen vrijdag presenteerde de centrale bank van Europa de stresstest van de Europese banken. De meeste stonden er goed voor, maar de stresstest was net zo onzinnig als de vorige Europese stresstesten. De ECB vond het namelijk niet nodig om negatieve rentes en een 2008-scenario mee te nemen. In 2014 slikten beleggers dit soort onzin als zoete koek en in 2016 stegen de koersen van banken in de eerste uren na de bekendmaking met procenten. Maandagmiddag was het feest over en gingen de koersen van Europese banken onderuit. Dinsdag ging de verkoopdruk verder en bereikte de grootste systeembank Deutsche Bank een nieuw dieptepunt. Ik maak mij zorgen om deze situatie. De belangrijkste drijfveer achter de stijgende koersen van de afgelopen jaren was het optreden van centrale banken. Als beleggers niet meer in centrale banken geloven, dan verdwijnt de enige vloer onder de koersen.

Lees ook: Column: de drie grootste fouten

Van China tot Europa en van Japan tot de Verenigde Staten, op elk continent is de groei van de schulden de afgelopen 25 jaar groter geweest dan de groei van de economie. Deze trend is op lange termijn niet houdbaar. De economie moet immers de schuldenlast dragen. Wereldwijd doet niemand erg zijn best om de problemen op te lossen. De centrale banken zeggen de schulden op korte termijn draagbaar te willen maken en beleggers slikken dit voor zoete koek. Bij elke aankondiging van een stimuleringspakket stegen de koersen. Maar in 2016 begonnen de eerste gelovigen te twijfelen aan het beleid van de centrale banken. In januari ging de Japanse centrale bank over op een negatieve rente, waarna de Nikkei-index in een halfuur met ruim 5% daalde. Vorige week kondigde de centrale bank van Japan aan nog meer aandelen te gaan opkopen en binnen 5 minuten stond de Nikkei ruim 3% lager.
Afgelopen vrijdag presenteerde de centrale bank van Europa de stresstest van de Europese banken. De meeste stonden er goed voor, maar de stresstest was net zo onzinnig als de vorige Europese stresstesten. De ECB vond het namelijk niet nodig om negatieve rentes en een 2008-scenario mee te nemen. In 2014 slikten beleggers dit soort onzin als zoete koek en in 2016 stegen de koersen van banken in de eerste uren na de bekendmaking met procenten. Maandagmiddag was het feest over en gingen de koersen van Europese banken onderuit. Dinsdag ging de verkoopdruk verder en bereikte de grootste systeembank Deutsche Bank een nieuw dieptepunt. Ik maak mij zorgen om deze situatie. De belangrijkste drijfveer achter de stijgende koersen van de afgelopen jaren was het optreden van centrale banken. Als beleggers niet meer in centrale banken geloven, dan verdwijnt de enige vloer onder de koersen.

Lees ook: Column: de drie grootste fouten