Column: wachten op de knal

In de ETF-business draait alles om kosten. Vanguard heeft $4,2 bln (!) onder beheer en kan daarom de laagste kosten rekenen. Elke keer als iemand een S&P500-ETF van Vanguard koopt, gaat er 3,7% naar Apple, het bedrijf met de grootste weging. Het kleinste bedrijf is Auto Nation, daar gaat 0,01% van het vermogen naar toe.

Al die duizelingwekkende bedragen die naar ETF’s gaan, stuwen de beursindices op. Het is daarom bijna onmogelijk om voor een beleggingsfonds een keuze te maken tussen de verschillende aandelen. Aandelen stijgen immers door de instroom van Vanguard, en niet omdat het onderliggende bedrijf goed presteert. Het is daarom ook niet vreemd dat data van Morningstar laten zien dat in de 12 maanden voorafgaand aan 28 februari 2017, er $307 mrd uit beleggingsfondsen is gehaald.

Fastfoodketen McDonald’s is een treffend voorbeeld. De omzet kromp in 2014 (-2,4%), 2015 (-7,4%) en 2016 (-3,1%). Het aandeel zit echter in tientallen ETF’s, met thema’s uiteenlopend van dividend tot de S&P500 en van consumentenproducten tot lage volatiliteit. Het aandelenrendement van het krimpende bedrijf over de afgelopen drie jaar was +47,5% en de koers-winstverhouding heeft inmiddels de 23 bereikt, een niveau dat alleen gerechtvaardigd is voor snelgroeiende bedrijven.

Ook volgens andere maatstaven is de gehele Amerikaanse beurs extreem duur. Het is een veeg teken dat  het 250^ste grootste bedrijf in de S&P500 nog nooit zo’n hoge verhouding heeft gekend tussen omzet en beurskoers. Deze zeepbel zal met een knal barsten op het moment dat de Verenigde Staten in een recessie belanden. Tot dan zal het beheerd vermogen van Vanguard blijven groeien en zullen de vermogens van beleggingsfondsen blijven dalen.

Lees ook: Het grootste probleem van de toekomst

Wilt u op de hoogte blijven van alle actuele adviezen voor dit aandeel? U kunt u als abonnee aanmelden voor de alerts. Vink onderaan dit artikel het fonds aan of ga voor het volledige overzicht naar de alertspagina op onze website