Beurzen blijven kalm

De gesprekken tussen de Republikeinen en de Democraten over de verhoging van het schuldenplafond zitten nog altijd vast, al zou er nu weer enige hoop gloren. De Democratische president Obama heeft een meerderheid in de Senaat, maar vindt in de Republikeinse meerderheid in het Huis van Afgevaardigden een wel heel taaie tegenpartij. IMF-voorvrouw Christine Lagarde spreekt van een grote bedreiging voor de wereldeconomie als de Amerikaanse politici niet tijdig tot een oplossing komen. De deadline ligt op 17 oktober en met nog wat geld in de achterzak zou Amerika eind van deze maand toch echt blut zijn en niet meer aan zijn betalingsverplichtingen kunnen voldoen.

Enorme ontwrichting

Indien de Verenigde Staten daadwerkelijk in gebreke zouden blijven vreest Lagarde een groot verlies aan vertrouwen en daarmee een ontwrichting van de wereldeconomie. Eigenlijk is het leed dan niet meer te overzien. En toch blijven aandelenbeleggers redelijk stoïcijns onder het geheel. Wie zich wel zorgen maken zijn houders van kortlopende Amerikaanse schuldtitels. Zij worden direct geraakt bij wanbetaling. Geluk of niet, de Amerikaanse obligatiemarkt was maandag (14 oktober) dicht vanwege Columbus Day.

Verklaringen

Wat kan dat optimisme om het zo maar te zeggen op de aandelenbeurzen verklaren? Zoals gezegd zijn de koersen van Amerikaanse aandelen wel wat gedaald, maar de indices noteren nog altijd dicht tegen hun all time high. Ten eerste houden beleggers zich vast aan hoe het allemaal is gegaan in de zomer van 2011. Eigenlijk na de deadline, maar toch nog op tijd rolde er toen alsnog een akkoord uit. Nu lijkt de situatie nog ingewikkelder. Een akkoord van de Senaat zal nog goedgekeurd moeten worden door het Huis van Afgevaardigden en dat wil tornen aan 'Obamacare'. Dat vindt geen genade bij het Witte Huis.

Beleggers geloven echter dat er hoe dan ook een akkoord komt, Obamacare of niet. De schade zou simpelweg te groot zijn, vooral ook voor de Verenigde Staten zelf. De rente zou bij een 'default' omhoog kunnen schieten, de dollar onderuit gaan en de Verenigde Staten zouden in een economisch gat vallen. Geen Democraat of Republikein zou dat op zijn geweten willen hebben.

Een andere verklaring voor de relatieve rust op de beurzen is dat beleggers in dit soort situaties nauwelijks een alternatief hebben voor aandelen. Obligaties zullen bij een default waarschijnlijk nog harder geraakt worden dan aandelen. Sterker, beleggers zullen bedrijven nog veel meer gaan vertrouwen dan de Amerikaanse overheid.

Zitten blijven

Aan dit laatste moeten beleggers zich maar vasthouden. Schuldenplafond en dreiging van een Amerikaans default of niet, een bedrijf als Unit4 stijgt gewoon met 12% vanwege een mogelijk bod door private equity. Wie uit de beurs stapt mist dat soort zaken. Wellicht is het advies van Theodoor Gilissen nog wel het beste: dek uw risico's af met een putconstructie maar blijf zitten waar u zit.

De gesprekken tussen de Republikeinen en de Democraten over de verhoging van het schuldenplafond zitten nog altijd vast, al zou er nu weer enige hoop gloren. De Democratische president Obama heeft een meerderheid in de Senaat, maar vindt in de Republikeinse meerderheid in het Huis van Afgevaardigden een wel heel taaie tegenpartij. IMF-voorvrouw Christine Lagarde spreekt van een grote bedreiging voor de wereldeconomie als de Amerikaanse politici niet tijdig tot een oplossing komen. De deadline ligt op 17 oktober en met nog wat geld in de achterzak zou Amerika eind van deze maand toch echt blut zijn en niet meer aan zijn betalingsverplichtingen kunnen voldoen.

Enorme ontwrichting

Indien de Verenigde Staten daadwerkelijk in gebreke zouden blijven vreest Lagarde een groot verlies aan vertrouwen en daarmee een ontwrichting van de wereldeconomie. Eigenlijk is het leed dan niet meer te overzien. En toch blijven aandelenbeleggers redelijk stoïcijns onder het geheel. Wie zich wel zorgen maken zijn houders van kortlopende Amerikaanse schuldtitels. Zij worden direct geraakt bij wanbetaling. Geluk of niet, de Amerikaanse obligatiemarkt was maandag (14 oktober) dicht vanwege Columbus Day.

Verklaringen

Wat kan dat optimisme om het zo maar te zeggen op de aandelenbeurzen verklaren? Zoals gezegd zijn de koersen van Amerikaanse aandelen wel wat gedaald, maar de indices noteren nog altijd dicht tegen hun all time high. Ten eerste houden beleggers zich vast aan hoe het allemaal is gegaan in de zomer van 2011. Eigenlijk na de deadline, maar toch nog op tijd rolde er toen alsnog een akkoord uit. Nu lijkt de situatie nog ingewikkelder. Een akkoord van de Senaat zal nog goedgekeurd moeten worden door het Huis van Afgevaardigden en dat wil tornen aan 'Obamacare'. Dat vindt geen genade bij het Witte Huis.

Beleggers geloven echter dat er hoe dan ook een akkoord komt, Obamacare of niet. De schade zou simpelweg te groot zijn, vooral ook voor de Verenigde Staten zelf. De rente zou bij een 'default' omhoog kunnen schieten, de dollar onderuit gaan en de Verenigde Staten zouden in een economisch gat vallen. Geen Democraat of Republikein zou dat op zijn geweten willen hebben.

Een andere verklaring voor de relatieve rust op de beurzen is dat beleggers in dit soort situaties nauwelijks een alternatief hebben voor aandelen. Obligaties zullen bij een default waarschijnlijk nog harder geraakt worden dan aandelen. Sterker, beleggers zullen bedrijven nog veel meer gaan vertrouwen dan de Amerikaanse overheid.

Zitten blijven

Aan dit laatste moeten beleggers zich maar vasthouden. Schuldenplafond en dreiging van een Amerikaans default of niet, een bedrijf als Unit4 stijgt gewoon met 12% vanwege een mogelijk bod door private equity. Wie uit de beurs stapt mist dat soort zaken. Wellicht is het advies van Theodoor Gilissen nog wel het beste: dek uw risico's af met een putconstructie maar blijf zitten waar u zit.