Beurs tegen grenzen aangelopen
De AEX bereikte onlangs een nieuw jaarrecord en de Amerikaanse beurzen boekten regelmatig all time highs. Deze pieken bleken echter een te grote horde. Beleggers vrezen dat bedrijfswinsten op hun retour zijn.
Zowel in de maand mei als in juni geraakte de AEX even boven de 370 punten om er vervolgens snel weer onder te duiken. Goed, we moeten terug tot februari 2011 om dergelijke niveaus te zien, maar de sprong naar de 400 blijft uit, hoewel die er lange tijd wel heeft ingezeten. Vooral door de extreem lage rente die geld naar de aandelenmarkt deed stromen, lijken haperende bedrijfswinsten en matige vooruitzichten de grenzen van de aandelenbeurzen te markeren.
Fed blijft stimuleren
Ook de woorden van de Fed, die de rente nog lang laag houdt en de effectenopkoopprogramma’s voorlopig laat doorlopen, zorgen niet meer voor een jubelstemming.
Voor een verder koersherstel heeft de beurs overtuigend economisch herstel nodig. De Fed is hoopvol en in Europa lijkt het ergste ook achter de rug. Voor bedrijven en daarmee de aandelenmarkt is meer nodig, namelijk harde bewijzen. Zelfs de combinatie van een Fed die positief is over de economie en tegelijkertijd zegt te blijven stimuleren werkt niet meer.
Koersreacties vergelijkbaar
De meeste Amerikaanse bedrijven verslaan bij de halfjaarcijfers de gemiddelde analistenverwachting. In Europa valt het cijferseizoen daarentegen wat tegen. Ondanks dit verschil zijn aan beide kanten van de oceaan de koersreacties min of meer gelijk: zwakke cijfers worden afgestraft, goede nauwelijks beloond
Voor bedrijven die goed draaien geldt over het algemeen ook dat de beurskoers al een flinke rit gemaakt heeft. Dit geldt zowel in Europa als in de Verenigde Staten. Gevolg is dat een goede bedrijfsprestatie nauwelijks meer voor een koersstijging zorgt en elke tegenvaller tot een negatieve koersreactie leidt. Bedrijven als PepsiCo, Boeing, Unilever, Arcadis en het kleinere Besi vielen hier aan ten prooi.
Bedrijfswinsten aan limiet
Groei van de bedrijfswinsten is vaak nog tot stand gekomen door kostenbesparingen en efficiencyslagen. Dat is eindig, waardoor verdere winstgroei van hogere omzetten moet komen.
Dat laatste valt al langere tijd tegen. Autonome omzetgroei is er nauwelijks. En hierin lijkt op korte termijn geen verbetering op te treden. In het westen is ook de inflatie te laag om prijzen en daarmee omzet en marges te kunnen verhogen. Felle concurrentie en een zwakke eindvraag onder meer door bezuinigingen liggen hier aan ten grondslag.
Verzwakking in opkomende landen
De meeste bedrijven hebben weinig positiefs over de toekomst te melden. Dat heeft ook zeker van doen met het feit dat de groei in opkomende markten duidelijk afvlakt. Dat geldt met name voor de bekende BRIC-landen.
Grote multinationals zijn zwaar vertegenwoordigd in deze landen. Een afzwakking van de groei raakt hen des te meer. Natuurlijk is de groei er nog beduidend hoger dan in het Westen, maar de vergelijkingsbasis wordt er niet makkelijker om. En bij winst- en omzetgroei kijken we toch altijd terug naar cijfers van een jaar of kwartaal terug. Ook hier geldt weer Unilever als goed voorbeeld, maar dit geldt voor de meeste multinationals zoals Caterpillar of Apple.
Wijsheid
Wat is nu wijsheid? Dure aandelen kopen valt af te raden. Het sentiment is daar te zwak voor. Veel goedkope fondsen zijn er niet. Blijven focussen op hoge dividenduitkeringen en op bedrijven die veel hebben geïnvesteerd in productontwikkeling lijkt een goede raad. Een echte beurs voor stockpickers die wel goed moeten blijven spreiden en actief met de portefeuille moeten (kunnen) omgaan.
Zowel in de maand mei als in juni geraakte de AEX even boven de 370 punten om er vervolgens snel weer onder te duiken. Goed, we moeten terug tot februari 2011 om dergelijke niveaus te zien, maar de sprong naar de 400 blijft uit, hoewel die er lange tijd wel heeft ingezeten. Vooral door de extreem lage rente die geld naar de aandelenmarkt deed stromen, lijken haperende bedrijfswinsten en matige vooruitzichten de grenzen van de aandelenbeurzen te markeren.
Fed blijft stimuleren
Ook de woorden van de Fed, die de rente nog lang laag houdt en de effectenopkoopprogramma’s voorlopig laat doorlopen, zorgen niet meer voor een jubelstemming.
Voor een verder koersherstel heeft de beurs overtuigend economisch herstel nodig. De Fed is hoopvol en in Europa lijkt het ergste ook achter de rug. Voor bedrijven en daarmee de aandelenmarkt is meer nodig, namelijk harde bewijzen. Zelfs de combinatie van een Fed die positief is over de economie en tegelijkertijd zegt te blijven stimuleren werkt niet meer.
Koersreacties vergelijkbaar
De meeste Amerikaanse bedrijven verslaan bij de halfjaarcijfers de gemiddelde analistenverwachting. In Europa valt het cijferseizoen daarentegen wat tegen. Ondanks dit verschil zijn aan beide kanten van de oceaan de koersreacties min of meer gelijk: zwakke cijfers worden afgestraft, goede nauwelijks beloond
Voor bedrijven die goed draaien geldt over het algemeen ook dat de beurskoers al een flinke rit gemaakt heeft. Dit geldt zowel in Europa als in de Verenigde Staten. Gevolg is dat een goede bedrijfsprestatie nauwelijks meer voor een koersstijging zorgt en elke tegenvaller tot een negatieve koersreactie leidt. Bedrijven als PepsiCo, Boeing, Unilever, Arcadis en het kleinere Besi vielen hier aan ten prooi.
Bedrijfswinsten aan limiet
Groei van de bedrijfswinsten is vaak nog tot stand gekomen door kostenbesparingen en efficiencyslagen. Dat is eindig, waardoor verdere winstgroei van hogere omzetten moet komen.
Dat laatste valt al langere tijd tegen. Autonome omzetgroei is er nauwelijks. En hierin lijkt op korte termijn geen verbetering op te treden. In het westen is ook de inflatie te laag om prijzen en daarmee omzet en marges te kunnen verhogen. Felle concurrentie en een zwakke eindvraag onder meer door bezuinigingen liggen hier aan ten grondslag.
Verzwakking in opkomende landen
De meeste bedrijven hebben weinig positiefs over de toekomst te melden. Dat heeft ook zeker van doen met het feit dat de groei in opkomende markten duidelijk afvlakt. Dat geldt met name voor de bekende BRIC-landen.
Grote multinationals zijn zwaar vertegenwoordigd in deze landen. Een afzwakking van de groei raakt hen des te meer. Natuurlijk is de groei er nog beduidend hoger dan in het Westen, maar de vergelijkingsbasis wordt er niet makkelijker om. En bij winst- en omzetgroei kijken we toch altijd terug naar cijfers van een jaar of kwartaal terug. Ook hier geldt weer Unilever als goed voorbeeld, maar dit geldt voor de meeste multinationals zoals Caterpillar of Apple.
Wijsheid
Wat is nu wijsheid? Dure aandelen kopen valt af te raden. Het sentiment is daar te zwak voor. Veel goedkope fondsen zijn er niet. Blijven focussen op hoge dividenduitkeringen en op bedrijven die veel hebben geïnvesteerd in productontwikkeling lijkt een goede raad. Een echte beurs voor stockpickers die wel goed moeten blijven spreiden en actief met de portefeuille moeten (kunnen) omgaan.
Peter Schutte
Peter Schutte (1969), econoom met afstudeerrichting monetaire economie, is sinds 1996 werkzaam in de financiële journalistiek. In deze hoedanigheid heeft hij zich altijd beziggehouden met het geven van aandelenadviezen. Sinds 2011 werkt hij op freelancebasis voor Beleggers Belangen, waarvoor hij actief bedrijven in de transport- en logistieke sector volgt. Peter is verder gespecialiseerd in Nederlandse small- en midcaps, waarvan hij regelmatig bestuurders interviewt. Daarnaast schrijft hij over macro-economische en monetaire ontwikkelingen. Peter is zelf een actief belegger, iets wat hij als een voorwaarde beschouwt voor het geven van goede beleggingsadviezen. Ook in zijn eigen beleggingen legt hij de nadruk op Nederlandse small- en midcaps.