Imagoschade Nederland NV

We kennen het rijtje allemaal maar al te goed, maar hier nog even een korte opsomming van wat het nog zo jonge beursjaar 2013 ons al voor ellende heeft gebracht.

TNT Express wordt niet overgenomen door UPS en de koers halveert bijna. De klap komt ook hard aan bij PostNL dat de verwachte opbrengst van €1,5mrd hard nodig heeft om de balans op orde te brengen. SNS Reaal wordt genationaliseerd en de nog schamele koers van rond de 80 cent verdwijnt als sneeuw voor de zon. KPN verliest fors door de aankondiging van een forse claimemissie. Daarvoor stond het aandeel al langere tijd onder druk. Imtech halveert nadat het problemen meldt bij een Pools project en een last moet nemen van €100 mln. Bij Fugro rommelt het in de top en daalt de koers iedere dag gestaag.

Nederland extra riskant?

Grote vraag is ineens of Nederlandse bedrijven nog wel te vertrouwen zijn. En zelfs als het antwoord hierop 'ja' is willen we graag weten of beleggers de Nederlandse beurs als riskanter beginnen te ervaren en een hogere risicovergoeding gaan verlangen. Dat zou immers koersdruk betekenen. Voorts is het niet ondenkbaar dat grote investeerders en klanten Nederlandse bedrijven wat meer gaan mijden vanwege al deze ‘incidenten’.

Eventuele verbanden

Zijn er verbanden te trekken tussen de verschillende probleemfondsen? Op het eerste gezicht niet. De val van TNT Express met in het kielzog PostNL moet vooral bij UPS gezocht worden en diens foutieve inschatting over hoe Brussel tegen de deal aan zou kijken. Wel zal op de achtergrond de magere prestaties van TNT Express een rol hebben gespeeld bij de toch wat afgenomen interesse van de Amerikanen. Daarbij gaat het ook zeker om de aanhoudende verliezen in Brazilië, een uitvloeisel van een te opportunistisch overnamebeleid door TNT Express.

SNS Reaal heeft zich verslikt in de vastgoedportefeuille van Bouwfonds, een totaal verkeerde beslissing om een graantje mee te pikken van de hoge rendement die in de topjaren met vastgoedontwikkeling te maken viel.

KPN is slachtoffer van een veranderende markt, waar het ook nog eens te laat op heeft gereageerd. Bovendien heeft het de financiële positie veronachtzaamd, waardoor het nu tegen afbraakprijzen met de pet rond moet. PostNL lijkt een zelfde lot beschoren.

Imtech verrast vriend en vijand. De beurslieveling van weleer groeide als kool, maar blijkt nu de controle niet op orde te hebben. Imtech had nooit een al te sterke balans, en lijkt nu toch ook met een emissie te moeten komen. Fugro ten slotte staat er financieel goed voor maar het bedrijf heeft de focus verloren. Er zitten teveel kapiteins op het schip, waardoor de koers niet meer eenduidig is. Dat kost geld.

Voorzichtige conclusie

Echte verbanden zijn er natuurlijk niet. Het gaat om totaal verschillende bedrijven die vrijwel niets met elkaar te maken hebben. Wel valt een stukje arrogantie te bespeuren in de top van deze ondernemingen. Grote overnames, veel buitenlandse avonturen a la Michiel de Ruyter en Piet Hein. Ook toen ging het niet allemaal even eerlijk, maar bleven het toch helden omdat de transparantie toen ver te zoeken was. Voor de echte beleggers onder ons hoort het er allemaal bij. Stockpicking gebeurt niet alleen op bedrijfscijfers, maar ook op basis van vertrouwen in het management, het toezicht hierop, de strategie en het pr-beleid.

We kennen het rijtje allemaal maar al te goed, maar hier nog even een korte opsomming van wat het nog zo jonge beursjaar 2013 ons al voor ellende heeft gebracht.

TNT Express wordt niet overgenomen door UPS en de koers halveert bijna. De klap komt ook hard aan bij PostNL dat de verwachte opbrengst van €1,5mrd hard nodig heeft om de balans op orde te brengen. SNS Reaal wordt genationaliseerd en de nog schamele koers van rond de 80 cent verdwijnt als sneeuw voor de zon. KPN verliest fors door de aankondiging van een forse claimemissie. Daarvoor stond het aandeel al langere tijd onder druk. Imtech halveert nadat het problemen meldt bij een Pools project en een last moet nemen van €100 mln. Bij Fugro rommelt het in de top en daalt de koers iedere dag gestaag.

Nederland extra riskant?

Grote vraag is ineens of Nederlandse bedrijven nog wel te vertrouwen zijn. En zelfs als het antwoord hierop 'ja' is willen we graag weten of beleggers de Nederlandse beurs als riskanter beginnen te ervaren en een hogere risicovergoeding gaan verlangen. Dat zou immers koersdruk betekenen. Voorts is het niet ondenkbaar dat grote investeerders en klanten Nederlandse bedrijven wat meer gaan mijden vanwege al deze ‘incidenten’.

Eventuele verbanden

Zijn er verbanden te trekken tussen de verschillende probleemfondsen? Op het eerste gezicht niet. De val van TNT Express met in het kielzog PostNL moet vooral bij UPS gezocht worden en diens foutieve inschatting over hoe Brussel tegen de deal aan zou kijken. Wel zal op de achtergrond de magere prestaties van TNT Express een rol hebben gespeeld bij de toch wat afgenomen interesse van de Amerikanen. Daarbij gaat het ook zeker om de aanhoudende verliezen in Brazilië, een uitvloeisel van een te opportunistisch overnamebeleid door TNT Express.

SNS Reaal heeft zich verslikt in de vastgoedportefeuille van Bouwfonds, een totaal verkeerde beslissing om een graantje mee te pikken van de hoge rendement die in de topjaren met vastgoedontwikkeling te maken viel.

KPN is slachtoffer van een veranderende markt, waar het ook nog eens te laat op heeft gereageerd. Bovendien heeft het de financiële positie veronachtzaamd, waardoor het nu tegen afbraakprijzen met de pet rond moet. PostNL lijkt een zelfde lot beschoren.

Imtech verrast vriend en vijand. De beurslieveling van weleer groeide als kool, maar blijkt nu de controle niet op orde te hebben. Imtech had nooit een al te sterke balans, en lijkt nu toch ook met een emissie te moeten komen. Fugro ten slotte staat er financieel goed voor maar het bedrijf heeft de focus verloren. Er zitten teveel kapiteins op het schip, waardoor de koers niet meer eenduidig is. Dat kost geld.

Voorzichtige conclusie

Echte verbanden zijn er natuurlijk niet. Het gaat om totaal verschillende bedrijven die vrijwel niets met elkaar te maken hebben. Wel valt een stukje arrogantie te bespeuren in de top van deze ondernemingen. Grote overnames, veel buitenlandse avonturen a la Michiel de Ruyter en Piet Hein. Ook toen ging het niet allemaal even eerlijk, maar bleven het toch helden omdat de transparantie toen ver te zoeken was. Voor de echte beleggers onder ons hoort het er allemaal bij. Stockpicking gebeurt niet alleen op bedrijfscijfers, maar ook op basis van vertrouwen in het management, het toezicht hierop, de strategie en het pr-beleid.