Argwaan over Chinese cijfers
Analisten van niet de geringste banken zoals Goldman Sachs en UBS hebben hun twijfels geuit over het recente exportcijfer van China. Wat als het allemaal niet waar blijkt te zijn?
Vorige week donderdag verraste China, ’s werelds tweede economie achter de Verenigde Staten, met een exportgroei van maar liefst 14,1% over de maand december. Analisten hadden gemiddeld op een groei van 5% gerekend.
Volgens UBS zou het door de Chinese overheid afgegeven exportcijfer niet overeenstemmen met de activiteit in de Chinese havens en bovendien spoort het getal niet met de importen van China’s belangrijkste handelspartners.
Twijfel gerechtvaardigd…
Mondiale effectenbeurzen vonden de weg omhoog juist door het fraaie Chinese exportcijfer. Mocht het groeicijfer niet kloppen dan zouden de aandelenmarkten bewegen op luchtkastelen.
Het is lastig een oordeel over de Chinese macro-economische data te geven, maar er is in het verleden al veelvuldig twijfel geuit over de betrouwbaarheid ervan.
Opvallend is inderdaad wel dat de Chinese export zo stijgt, terwijl de wereldeconomie nog verre van gezond is. Bovendien kampt China met flink oplopende loonkosten, wat de eigen producten duurder maakt op de wereldmarkt. Dat zou de export juist moeten remmen.
Ook toevallig is dat net bij het aantreden van een nieuwe president het ineens weer flink de goede kant op lijkt te gaan met de Chinese economie.
Vooral de HSBC Chinese inkoopmanagersindex is weer snel boven Jan, terwijl ook de industriële productie en nu dus de export het bijzonder goed doen.
…maar cijfers kunnen kloppen
Feit is wel dat het met de Amerikaanse economie weer beter gaat en de meeste exportgroei van China heeft ook betrekking op verscheping richting de Verenigde Staten.
Daarbij zullen beleggers in acht moeten nemen dat China, hoe sterk ook gegroeid, nog niet zo geavanceerd functioneert als de Verenigde Staten.
Feit blijft dat de Chinese economie bijzonder hard groeit en de trend duidelijk zichtbaar is.
Baat bij betrouwbaarheid
De impact van China op de wereldeconomie is gigantisch. Iedereen heeft behoefte aan betrouwbare cijfers.Betrouwbare informatie is voor China essentieel om buitenlandse investeerders te blijven trekken.
Maar ook de Chinese autoriteiten zelf moeten weten hoe hun economie zich ontwikkelt, mede in vergelijking tot andere landen. Al is het alleen al om luchtbellen tijdig de kop in te drukken en interne onrust te voorkomen.
Exportgedreven groei
Hoe dit alles ook zij, het is wel weer de export die de groei van China voor het grootste gedeelte lijkt te bepalen.
Dit verwijt krijgt China al jaren. De autoriteiten moeten de binnenlandse consumptie verhogen om minder afhankelijk te worden van het buitenland.
Waar de consumptie in de Verenigde Staten voor circa driekwart bepalend zijn voor het bruto binnenlands product, zou dat in China minder dan de helft zijn.
Echter, ook hier weer zijn de data niet eenduidig. Zo zouden veel auto-aankopen als zakelijke kosten geboekt worden en niet in het consumptiecijfer tot uiting komen.
Bovendien kan de vraag gesteld worden of een lagere consumptiequote wel zo slecht is voor een economie. Het impliceert ook meer besparingen en dus meer mogelijkheden voor investeringen, de uiteindelijke groeimotor van een economie.
Vorige week donderdag verraste China, ’s werelds tweede economie achter de Verenigde Staten, met een exportgroei van maar liefst 14,1% over de maand december. Analisten hadden gemiddeld op een groei van 5% gerekend.
Volgens UBS zou het door de Chinese overheid afgegeven exportcijfer niet overeenstemmen met de activiteit in de Chinese havens en bovendien spoort het getal niet met de importen van China’s belangrijkste handelspartners.
Twijfel gerechtvaardigd…
Mondiale effectenbeurzen vonden de weg omhoog juist door het fraaie Chinese exportcijfer. Mocht het groeicijfer niet kloppen dan zouden de aandelenmarkten bewegen op luchtkastelen.
Het is lastig een oordeel over de Chinese macro-economische data te geven, maar er is in het verleden al veelvuldig twijfel geuit over de betrouwbaarheid ervan.
Opvallend is inderdaad wel dat de Chinese export zo stijgt, terwijl de wereldeconomie nog verre van gezond is. Bovendien kampt China met flink oplopende loonkosten, wat de eigen producten duurder maakt op de wereldmarkt. Dat zou de export juist moeten remmen.
Ook toevallig is dat net bij het aantreden van een nieuwe president het ineens weer flink de goede kant op lijkt te gaan met de Chinese economie.
Vooral de HSBC Chinese inkoopmanagersindex is weer snel boven Jan, terwijl ook de industriële productie en nu dus de export het bijzonder goed doen.
…maar cijfers kunnen kloppen
Feit is wel dat het met de Amerikaanse economie weer beter gaat en de meeste exportgroei van China heeft ook betrekking op verscheping richting de Verenigde Staten.
Daarbij zullen beleggers in acht moeten nemen dat China, hoe sterk ook gegroeid, nog niet zo geavanceerd functioneert als de Verenigde Staten.
Feit blijft dat de Chinese economie bijzonder hard groeit en de trend duidelijk zichtbaar is.
Baat bij betrouwbaarheid
De impact van China op de wereldeconomie is gigantisch. Iedereen heeft behoefte aan betrouwbare cijfers.Betrouwbare informatie is voor China essentieel om buitenlandse investeerders te blijven trekken.
Maar ook de Chinese autoriteiten zelf moeten weten hoe hun economie zich ontwikkelt, mede in vergelijking tot andere landen. Al is het alleen al om luchtbellen tijdig de kop in te drukken en interne onrust te voorkomen.
Exportgedreven groei
Hoe dit alles ook zij, het is wel weer de export die de groei van China voor het grootste gedeelte lijkt te bepalen.
Dit verwijt krijgt China al jaren. De autoriteiten moeten de binnenlandse consumptie verhogen om minder afhankelijk te worden van het buitenland.
Waar de consumptie in de Verenigde Staten voor circa driekwart bepalend zijn voor het bruto binnenlands product, zou dat in China minder dan de helft zijn.
Echter, ook hier weer zijn de data niet eenduidig. Zo zouden veel auto-aankopen als zakelijke kosten geboekt worden en niet in het consumptiecijfer tot uiting komen.
Bovendien kan de vraag gesteld worden of een lagere consumptiequote wel zo slecht is voor een economie. Het impliceert ook meer besparingen en dus meer mogelijkheden voor investeringen, de uiteindelijke groeimotor van een economie.
Peter Schutte
Peter Schutte (1969), econoom met afstudeerrichting monetaire economie, is sinds 1996 werkzaam in de financiële journalistiek. In deze hoedanigheid heeft hij zich altijd beziggehouden met het geven van aandelenadviezen. Sinds 2011 werkt hij op freelancebasis voor Beleggers Belangen, waarvoor hij actief bedrijven in de transport- en logistieke sector volgt. Peter is verder gespecialiseerd in Nederlandse small- en midcaps, waarvan hij regelmatig bestuurders interviewt. Daarnaast schrijft hij over macro-economische en monetaire ontwikkelingen. Peter is zelf een actief belegger, iets wat hij als een voorwaarde beschouwt voor het geven van goede beleggingsadviezen. Ook in zijn eigen beleggingen legt hij de nadruk op Nederlandse small- en midcaps.