EUR/USD op weg naar zijn geboortekoers?
Sinds het begin van dit jaar zit EUR/USD stevig gevangen in de range 1,26 - 1,34 en sinds februari zelfs 1,31 – 1,34. Volgende week zou best eens de week kunnen zijn waarin de koers onder 1,31 zakt en verder richting 1,26 valt.
Om te beginnen is er de tweede ronde van de presidentsverkiezingen in Frankrijk. Het ziet ernaar uit dat Hollande de winnaar zal zijn. Daarmee gaat waarschijnlijk een streep door alle moeizaam bereikte afspraken in Europa, waaronder de fiscale regels. Dit betekent extra onzekerheid over de wil en vermogen van de Europeanen om de eurocrisis aan te pakken.
Ook in het zuiden van de eurozone, in Griekenland, trekt de kiezen naar de stembus. Gezien de wanhopige toestand in het land zou het niet verbazen als de radicale partijen, die niets van afspraken met Europa te maken willen hebben, veel stemmen krijgen. Dat zou betekenen dat het Griekse probleem van de eurozone opnieuw in alle hevigheid oplaait.
Focus op Spanje
En dan is er nog de maandelijkse vergadering van de Europese Centrale Bank (ECB). De mei-vergadering is om meerdere redenen belangrijk. Spanje krijgt voor die vergadering veel media-aandacht, omdat de ECB traditioneel één keer per jaar buiten Frankfurt vergadert en ditmaal Barcelona heeft gekozen. Maar er zijn belangrijkere redenen.
Een eerste reden is dat onlangs duidelijk is geworden dat vooral de Spaanse en de Italiaanse banken de langlopende leningen van de ECB vooral gebruikt hebben om staatsobligaties van hun overheden te kopen. Aan kredietverlening deden ze zeker niet. Dat geldt voor alle banken van de eurozone, kredietverlening komt in de eurozone maar niet echt van de grond. Er is daarmee voor de ECB weinig reden nog een keer langlopende leningen te verstrekken aan de Europese banken. Dat op zijn beurt betekent onder meer dat men zich extra zorgen kan maken over veel Europese banken, die nu nog overeind blijven dankzij ECB-geld.
In de tweede plaats zijn er tekenen dat de economische groei in de eurozone afzwakt. De belangrijke inkoopmanagersindex wijst duidelijk in die richting. Verschillende ECB-bestuursleden, waaronder de topman Mario Draghi, hebben de laatste tijd vooral hun zorgen over groeivooruitzichten geuit. Dit is een subtiele verandering die als voorbereiding op een ruimer monetair beleid gezien kan worden. In juni komt de ECB met de nieuwste economische voorspellingen van de eigen staf. Grote kans dat de groei- en inflatieverwachting lager zal zijn dan in maart. Iets wat de ECB een alibi zal geven op zijn minst te wijzen in de richting van een ruimer monetair beleid.
Dit terwijl ondertussen in de VS juist wat optimistische geluiden over de economie klinken en verschillende Fed-leden duidelijk een ruimer monetair beleid, zoals een nieuwe ronde van kwantitatieve verruiming, uitsluiten.
Deze combinatie kan EUR/USD heel makkelijk onder stevige neerwaartse druk zetten en onder 1,30 drukken.
Optimisme getemperd
En de rest van dit jaar? Wisselkoersen voorspellen is altijd een zeer ondankbare taak omdat de lijst van factoren die van invloed zijn zeer lang is. De belangrijkste factoren wijzigen van dag tot dag en de stemming onder beleggers – een zeer belangrijke factor – is niet te voorspellen. Dus, for what it’s worth, een poging tot een beredeneerde voorspelling.
Ik heb eerder op deze plek geschreven dat als de eurozone zijn probleem oplost of op zijn minst de markten kan overtuigen aan een oplossing te werken, EUR/USD richting 2,00 kan kruipen. Dit omdat de vraag over levensvatbaarheid van de euro van het toneel zou verdwijnen en alle aandacht er zou komen voor de economische en financiële problemen in de Verenigde Staten, die zeer groot zijn (groter dan bij ons).
De leiders van de eurolanden hebben echter weinig gedaan om optimistisch te kunnen zijn over de toekomst van de munt, zoals duidelijk werd naar aanleiding van de ontmoeting in Kopenhagen.
Ondertussen verergert de situatie in Spanje en noemen steeds meer economen Frankrijk als het volgende probleemgeval.
Minder reden optimistisch te zijn over een oplossing voor de crisis, toenemende kans op nieuwe brandhaarden en een ECB die een ruimer monetair beleid lijkt te zullen voeren: dat allemaal biedt weinig goeds voor de euro. Het zou mij niet verbazen als de koers van EUR/USD in loop van dit jaar niet richting 2,00 maar naar de geboortekoers van 1,17 kruipt.
Om te beginnen is er de tweede ronde van de presidentsverkiezingen in Frankrijk. Het ziet ernaar uit dat Hollande de winnaar zal zijn. Daarmee gaat waarschijnlijk een streep door alle moeizaam bereikte afspraken in Europa, waaronder de fiscale regels. Dit betekent extra onzekerheid over de wil en vermogen van de Europeanen om de eurocrisis aan te pakken.
Ook in het zuiden van de eurozone, in Griekenland, trekt de kiezen naar de stembus. Gezien de wanhopige toestand in het land zou het niet verbazen als de radicale partijen, die niets van afspraken met Europa te maken willen hebben, veel stemmen krijgen. Dat zou betekenen dat het Griekse probleem van de eurozone opnieuw in alle hevigheid oplaait.
Focus op Spanje
En dan is er nog de maandelijkse vergadering van de Europese Centrale Bank (ECB). De mei-vergadering is om meerdere redenen belangrijk. Spanje krijgt voor die vergadering veel media-aandacht, omdat de ECB traditioneel één keer per jaar buiten Frankfurt vergadert en ditmaal Barcelona heeft gekozen. Maar er zijn belangrijkere redenen.
Een eerste reden is dat onlangs duidelijk is geworden dat vooral de Spaanse en de Italiaanse banken de langlopende leningen van de ECB vooral gebruikt hebben om staatsobligaties van hun overheden te kopen. Aan kredietverlening deden ze zeker niet. Dat geldt voor alle banken van de eurozone, kredietverlening komt in de eurozone maar niet echt van de grond. Er is daarmee voor de ECB weinig reden nog een keer langlopende leningen te verstrekken aan de Europese banken. Dat op zijn beurt betekent onder meer dat men zich extra zorgen kan maken over veel Europese banken, die nu nog overeind blijven dankzij ECB-geld.
In de tweede plaats zijn er tekenen dat de economische groei in de eurozone afzwakt. De belangrijke inkoopmanagersindex wijst duidelijk in die richting. Verschillende ECB-bestuursleden, waaronder de topman Mario Draghi, hebben de laatste tijd vooral hun zorgen over groeivooruitzichten geuit. Dit is een subtiele verandering die als voorbereiding op een ruimer monetair beleid gezien kan worden. In juni komt de ECB met de nieuwste economische voorspellingen van de eigen staf. Grote kans dat de groei- en inflatieverwachting lager zal zijn dan in maart. Iets wat de ECB een alibi zal geven op zijn minst te wijzen in de richting van een ruimer monetair beleid.
Dit terwijl ondertussen in de VS juist wat optimistische geluiden over de economie klinken en verschillende Fed-leden duidelijk een ruimer monetair beleid, zoals een nieuwe ronde van kwantitatieve verruiming, uitsluiten.
Deze combinatie kan EUR/USD heel makkelijk onder stevige neerwaartse druk zetten en onder 1,30 drukken.
Optimisme getemperd
En de rest van dit jaar? Wisselkoersen voorspellen is altijd een zeer ondankbare taak omdat de lijst van factoren die van invloed zijn zeer lang is. De belangrijkste factoren wijzigen van dag tot dag en de stemming onder beleggers – een zeer belangrijke factor – is niet te voorspellen. Dus, for what it’s worth, een poging tot een beredeneerde voorspelling.
Ik heb eerder op deze plek geschreven dat als de eurozone zijn probleem oplost of op zijn minst de markten kan overtuigen aan een oplossing te werken, EUR/USD richting 2,00 kan kruipen. Dit omdat de vraag over levensvatbaarheid van de euro van het toneel zou verdwijnen en alle aandacht er zou komen voor de economische en financiële problemen in de Verenigde Staten, die zeer groot zijn (groter dan bij ons).
De leiders van de eurolanden hebben echter weinig gedaan om optimistisch te kunnen zijn over de toekomst van de munt, zoals duidelijk werd naar aanleiding van de ontmoeting in Kopenhagen.
Ondertussen verergert de situatie in Spanje en noemen steeds meer economen Frankrijk als het volgende probleemgeval.
Minder reden optimistisch te zijn over een oplossing voor de crisis, toenemende kans op nieuwe brandhaarden en een ECB die een ruimer monetair beleid lijkt te zullen voeren: dat allemaal biedt weinig goeds voor de euro. Het zou mij niet verbazen als de koers van EUR/USD in loop van dit jaar niet richting 2,00 maar naar de geboortekoers van 1,17 kruipt.