Aan vertrouwen geen gebrek

Ik ben erg positief over goud, maar toch liet ik weten het niet met de stelling eens te zijn. De reden daarvoor is dat de massa nog altijd vertrouwen heeft in het huidige financiële systeem. Al deze mensen bij elkaar hebben de koers-winstverhoudingen van aandelen naar niveaus gebracht die alleen eerder vertoond zijn in 1929 en rond de afgelopen eeuwwisseling. Nieuwe beleggers moesten bij brokers in de rij staan en nog nooit zijn zoveel mensen uit mijn netwerk naar mij toegekomen die wilden beginnen met het kopen van aandelen.

Venezuela

In het beleggersdebat mocht ik het opnemen tegen Willem Middelkoop, niet alleen een van de bekendste gezichten in de Nederlandse financiële wereld maar ook een uitstekend fondsbeheerder: in 2020 stond zijn beleggingsfonds qua prestaties op plaats 9 op een lijst van maar liefst 1938 grote fondsen (meer dan $100 mln) die persbureau Bloomberg volgt. Middelkoop stelde in het debat dat de stijgende beurskoersen het begin inluiden van een periode van steeds hogere inflatie. Kijk maar eens hoe hard de beurskoersen in Venezuela en Zimbabwe aan het oplopen zijn. En kijk maar naar de inflatieniveaus in die landen.

Laten we dat dan maar doen. Op 1 januari 2018 stond de belangrijkste index van Venezuela, de Caracas Stock Exchange (CSE) Index nog op 1,26 punten. Afgelopen vrijdag steeg de beurs met 1,75% of 32.780,88 punten naar 1,91 miljoen punten! Deze rendementen zijn inderdaad extreem. Het lastige is dat de prijzen op de beurs in Caracas worden berekend in de lokale munt, de Venezolaanse bolivar (VEF), en dat er nog altijd strenge valutarestricties zijn waardoor de precieze waarde van een VEF onduidelijk is. In 2018 was er meer handel dan nu en daarom kijk ik naar dat jaar.

De CSE ging in 2018 van 1,26 naar 1605 punten (+127.280,9%), wat ook al een jaarrendement voor de geschiedenisboekjes is. Kijken we echter hoe de beurskoersen zich hebben ontwikkeld in goud in plaats van in VEF, dan zien we geen winst van ruim 125.000% maar een verlies van 98,6%! De index is, met andere woorden, bijna geheel weggevaagd. De conclusie is duidelijk: hyperinflatie maakt alles kapot en schuilen in aandelen is niet mogelijk.

S&P

Hoge inflatie heeft bovendien de reputatie dat de reële rendementen van aandelen aantast. De S&P500 gedeeld door de goudprijs stond op 25 september 1967 op een waarde van 2,79. Op 21 januari 1980 was dit 0,13. In deze 12,5 jaar met hoge inflatie was de Amerikaanse beurs dus met 95% gecrasht ten opzichte van de goudprijs.

Hoe anders is dat nu. Sinds maart 2020 zien we hogere bodems en hogere toppen bij de S&P500 gedeeld door de goudprijs. De index stijgt dus sneller dan goud. Ook de langetermijngrafiek van de S&P500 gedeeld door goud ligt er prima bij. De bodem van maart 2020 lag bijvoorbeeld 200% hoger dan de bodem van augustus 2011 en de huidige stand is ook hoger dan die voor de coronacrash. Dit alles duidt eerder op (groot) vertrouwen in het financiële systeem dan op wantrouwen.