Batterijen, het nieuwe goud?

Alleen elektrische voertuigen zullen wereldwijd uit de fabrieken komen rollen, aangestuurd door elektromotoren. We hebben dan BEV’s (aangedreven door batterijen) en FCEV’s (aangedreven door brandstofcellen, oftewel waterstof).

Onlangs kwam ik een publicatie tegen van Dr. Colin Herron, al 40 jaar werkzaam in en een expert op het gebied van de auto-industrie. Hij heeft zijn eigen consultancybureau, gespecialiseerd in de transitie van fossiele brandstofauto’s naar voertuigen op schone energie. Hij ziet veel onzekerheden in de samenstelling van de toekomstige batterijen, de capaciteit ervan en het consumentengedrag. Dit levert uitdagingen op voor beleggers, producenten én politici.

De hele aanbodketen, van mijnen tot hergebruik, is omgeven met onzekerheden. Cruciaal daarbij is de capaciteit om de metalen te ontginnen die nodig zijn bij de batterijproductie. Zo is de beschikbaarheid van nikkel en kobalt beperkt. Dat kan een enorme bottleneck worden in de transitie van brandstof- naar de elektromotor.

Geopolitieke brandhaarden

De doorlooptijd om een mijnbouwproject op te zetten bedraagt al snel acht jaar. Dat probleem wordt volgens Herron nog versterkt doordat de mijnen zich vaak bevinden in bestaande of potentiële geopolitieke brandhaarden als Congo. Op dit moment is er al een maandenlange wachtlijst voor veel elektrische auto’s. En hoe wild de verhalen ook mogen zijn – vanuit Californië bijvoorbeeld – voor het komende decennium, Herron stelt dat de lithiumbatterij de komende jaren eerste keuze blijft als belangrijkste component van elektrische auto’s.

Een nieuwe generatie batterijen is minstens acht jaar verwijderd van massafabricage. Daar staat echter tegenover dat de wetenschap de kwaliteit van de lithiumbatterij voortdurend zal blijven verbeteren.

Beleggen in batterijen?

Voor beleggers zijn dit enerverende tijden. Moeten we nog wel in traditionele autofabrikanten beleggen, of in traditionele brandstoffabrikanten? Prangende vragen die het komende decennium beantwoord zullen worden. Feit is dat momenteel de grootste producent van batterijen voor elektrische auto’s haar hoofdkantoor niet in Californië heeft staan, maar in Zuid-Korea.

Het is dus niet alleen de vraag welke batterijtechnologie op termijn dominant zal zijn, maar ook waar die wordt ontwikkeld. Dat kan heel goed ergens in de opkomende markten zijn.