De kansrijkste dogs voor 2019
De Dogs of the Dow is een ludieke dividendstrategie, die zo simpel is als wat. Het werkt als volgt. Koop bij de jaarwisseling de tien aandelen met het hoogste dividendrendement uit een toonaangevende index en houdt ze voor de rest van het jaar aan. Bij het aanbreken van het volgende kalenderjaar wordt de hele exercitie herhaald. De aandelen die dan niet langer tot de top-10 behoren worden verkocht en vervangen door exemplaren die op dat ogenblik wel het hoogste dividendrendement laten zien.
De Dogs van 2018
De lichting Dogs van 2018, de dividendaandelen met het hoogste rendement op de jaarultimo van 2017, doen het over het algemeen beter dan hun referentiegraadmeter. Maar helaas, dat wil geenszins zeggen dat de aandelen uit de onderliggende dividendstrategie winst hebben geboekt.
Vaak is het zo dat het dividendrendement van aandelen hoog is omdat de koers in de voorbije maanden behoorlijk is gedaald, en blijken die aandelen in staat om in het nieuwe beursjaar een hoger rendement te genereren dan het beursgemiddelde. Dat dit geen wet van Meden en Perzen is, toont het rendement van de Nederlandse ‘hondsaandelen’ uit de AEX.
De nieuwe lichting
Een opsomming van de aandelen met het hoogste dividendrendement die een week voor de jaarwisseling kans maken op een Dog-nominatie, vindt u in onderstaande tabel. De definitieve selectie van de ‘achterblijvers’ met het hoogste dividendrendement op 31 december zal per saldo niet wezenlijk verschillen. Zo kort voor de jaarwisseling zijn grote wisselingen vrijwel uitgesloten.
Het sterkste punt van de Dogs of the Dow is misschien wel dat deze dividendstrategie de belegger de moeilijkste beslissing uit handen neemt, namelijk: wanneer verkopen? Dankzij de mechanische selectietechniek weet u van te voren op grond waarvan en op welke datum u uw aandelenportefeuille moet herschikken. De meeste beleggers pakken te snel winst en houden hun verliezers te lang aan. Dat verschijnsel staat in Behavioural Finance, oftewel in goed Nederlands: de gedragseconomie, bekend als het dispositie-effect, een wijdverspreide ziekte onder particuliere beleggers.
Verder lezen?
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.