Het verschil tussen groei en historie

Een bovengemiddelde dividendgroei staat centraal bij de dividendportefeuille en is veel belangrijker dan de dividendhistorie. Tussen 2012 en 2017 bedroeg de dividendgroei van de portefeuille bij de huidige samenstelling gemiddeld genomen 10,5% per jaar. Op basis van de geschatte dividenden over 2018 mag in het meest negatieve scenario uitgegaan worden van een groei van ten minste 7,5%. Voor de dividendportefeuille is een gemiddelde dividendgroei van minimaal 7% op jaarbasis de doelstelling. Dit is een voorzichtig streven, dat normaal gesproken ook de komende jaren makkelijk moet kunnen worden gerealiseerd.

Dividend Aristocrats

Als we de dividendportefeuille vergelijken met de Dividend Aristocrats Index van Standard & Poor’s zien we enkele interessante verschillen. Deze index richt zich uitsluitend op aandelen met een sterke dividendhistorie en bestaat uit 51 Amerikaanse aandelen die het dividend al minimaal 25 jaar op rij hebben verhoogd. Qua dividendgroei scoort dit selecte gezelschap op zich prima, met een gemiddelde groei van 8,4% gemiddeld over de laatste vijf jaar. Maar dat blijft achter bij de dividendportefeuille. De Europese Dividend Aristocrats in de de SPDR S&P Euro Dividend Aristocrats UCITS ETF doen het met een gemiddelde dividendgroei van 5,2% over de laatste vijf jaar nog een stuk minder.

Sectorweging

Een belangrijke verklaring voor dit verschil is de sectorverdeling. De Dividend Aristocrats Index heeft een veel zwaardere weging in de sectoren consumer staples (voeding, tabak en persoonlijke verzorging etc.) en financials en telt bovendien ook aandelen van nutsbedrijven, telecombedrijven en olie- en gasproducenten, sectoren die ontbreken in de dividendportefeuille. Deze hoogdividendaandelen als Chevron, Exxon, AT&T en Consolidated Edison bieden de laagste dividendgroei en drukken het gemiddelde van de Aristocrats.

Bepalende sectoren waar de dividendportefeuille sterk afwijkt van de Dividend Aristocrats zijn technologie, health care en consumer discretionary (sportartikelen, kleding, luxegoederen, hotelketens etc.), sectoren die juist bekendstaan om hun sterke dividendgroei. Zo telt de dividendportefeuille drie technologieaandelen, goed voor een weging van 11,7%. De Dividend Aristocrats Index heeft met ADP slechts één technologieaandeel, met een weging van ongeveer 2%. Juist techaandelen lieten de laatste jaren een zeer sterke dividendgroei zien. Deze aandelen kunnen echter op een aanzienlijk minder lange dividendhistorie bogen, waardoor ze de drempel van de Dividend Aristocrats Index, minimaal 25 jaar van verhogingen, meestal niet halen.

Ook met de weging van 25,5% voor de sector consumer staples wijkt de Dividend Aristocrats Index af van de dividendportefeuille, die 16,4% belegd heeft in bijvoorbeeld producenten van levensmiddelen en tabak en in supermarktketens. Juist deze aandelen staan onder druk en in veel gevallen is het dividend onzeker. Natuurlijk zitten er ook aandelen uit de sector consumer staples in de dividendportefeuille, maar de verschillen zijn onderling groot en stock picking is noodzakelijk.

Het zwaartepunt van de portefeuille zit met een weging van bijna 85% momenteel in aandelen uit de sectoren industrie, technologie, gezondheidszorg, vastgoed en duurzame consumptiegoederen. Deze sectoren zijn in de Dividend Aristocrats Index slechts voor 47% vertegenwoordigd.