Belegger van de week: George Möller

Waarom bent u met beleggen begonnen?
‘Dat is me met de paplepel ingegoten. Mijn vader was chemicus en ondernemer, met een grote fascinatie voor Beursplein 5. Niet dat er veel geld mee gemoeid was, het was gewoon deel van de familiecultuur. Ouders gaven ieder kind voor het huwelijk geen geld, maar een portie Robeco-aandelen. Toen ik ging werken, ging ik ook een beetje beleggen. Tijdens de crash van 1997 beheerde ik de aandelen van mijn oude vader. Schoorvoetend meldde ik dat zijn aandelen Koninklijke Olie in waarde waren gehalveerd. Hij vroeg of hij nog steeds hetzelfde aantal aandelen bezat. Met het positieve antwoord was hij tevreden.’

Waarom bent u nu een actieve belegger?
‘Vroeger was ik veel actiever, met aandelen, opties, futures, termijnaffaires. En ik heb alles wat ik verdiende ook weer verloren… Tot het moment dat ik me realiseerde dat actief beleggen als individu weinig meerwaarde oplevert. Nu zit ik voornamelijk in beleggingsfondsen. Goed gespreid, dat is belangrijk.’

Wat was uw grootste succes?
‘Het meeste verdiend heb ik met Transtrend, dat trendmatig belegt. En ik zit al lang in Boskalis. Ik geloof in dat bedrijf.’

Wat was uw grootste teleurstelling?
‘In enkelvoud…? Ruim tien jaar geleden ben ik in banken gaan beleggen. Dat heeft me uitsluitend windeieren gelegd. Een Chinees bebossingsaandeel met notering in Toronto leverde eerst het driedubbele op, maar ging vervolgens failliet. Daar heb ik van geleerd dat je privé niet te ver van huis moet beleggen, of anders via een index of een fonds.’

Hoeveel tijd besteedt u aan beleggen?
‘Privé niet veel. Ik zit in een aantal wereldfondsen en opkomende markten en verander niet vaak. Ik kijk een paar keer per jaar op macro/strategisch niveau hoe het gaat.’

Wat is uw beleggingsstijl?
‘Redelijk passief, ik geloof in de lange termijn en niet in voortdurend hoppen, bedenken of het Europa wordt, of toch Amerika, of rentedragende producten, of juist niet. Daarnaast heb ik een voorkeur voor gestructureerde fondsen die haast mathematisch opgezet zijn, zonder al te veel emotie. Zeg maar formulegedreven fondsen die consistent beleggen met een repliceerbare methode. Ik ben liever niet afhankelijk van het toeval, of van één persoon die hopelijk de juiste keuzes maakt. Vroeger had OBAM bijna een heldenstatus, maar ook dat feestje eindigde in tranen. Op een gegeven moment gaat iemand steeds meer risico nemen, en dan gaat het mis.’

Wat is uw grootste ergernis?
‘Allereerst: ik vind het een mooi systeem dat je met weinig geld een aandeeltje in een groot bedrijf kunt bezitten. Maar het is vaak moeilijk om genoeg checks & balances te hebben. De Raad van Commissarissen biedt niet altijd genoeg tegenwicht. En het democratisch gehalte en de aansluiting bij de maatschappij zijn ook niet altijd voldoende. Kijk naar Volkswagen, waar ze weer topbeloningen willen uitdelen. Als je op de hoogste verdieping van de kantoorkolos verkeert, ga je jezelf en je macht overschatten.’

Welke belegger bewondert u het meest?
‘Dit suggereert dat beleggen een vaardigheid van een individu is. Daar geloof ik niet in. Topbeleggers zijn het ene jaar heel goed, het jaar daarna verprutsen ze het weer. Misschien met Warren Buffett als uitzondering. Goed beleggen is voor mij een groepsprestatie, ondersteund door een goede structuur en een slim computerprogramma..’

Wat verwacht u de komende tijd van de beurs?
‘Het interessante is juist de onvoorspelbaarheid. Zoals een beurs die het in de Griekse crisis goed deed en toen het probleem was opgelost weer slechter. Ik ben somber over de zuidelijk-Europese economieën. Wat de Brexit betreft: als Groot-Brittannië in de EU blijft, is er best kans op een rally.’

Welke tip hebt u voor andere beleggers?
‘Bij deze rente moet je uit obligaties blijven. Hoogdividendaandelen hebben mijn voorkeur.’