De Europese superstaat komt

Voormalig minister Ben Bot zei het in de televisie-uitzending De Slag om Brussel van afgelopen maandag echt: de politieke integratie, die moet resulteren in een Federatie van Europa, moet en zal er komen. Als het niet rechtsom zou gaan (eerst een politieke integratie, dan de economische met de euro, zoals aanvankelijk het plan van Nederland was), dan moest het  maar linksom (eerst de euro en als die vast loopt in een crisis, dan zou de politieke integratie wel afgedwongen worden). http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1296645

Oneerlijkheid over Europa

Verschillende malen heb ik gezegd en geschreven dat politici die aan de touwtjes trekken niet eerlijk zijn over Europa. Om de euro te laten overleven is een Federatie van Europa nodig, met een daarbij behorende banken-, begrotings- en fiscale unie. Zo niet, dan kan en zal de euro in de huidige vorm niet in stand blijven. Het televisieprogramma ‘Altijd Wat’ van 26 juni dit jaar, waarin ik iets kort vertelde over de Euro-oplossingsmatrix, had als kern dat er veel oneerlijkheid is Europa en werd de vraag gesteld of Europa een droom of dwangbuis is? http://www.youtube.com/watch?v=YaBaDws9P4M

In mijn column van 27 september verwoordde ik het als volgt: ‘Als de politiek niet de juiste oplossingen wil oppakken, rest Europa, zoals dus het spel nu gespeeld wordt, het uiteenspatten van de euro of, als de euro per se moet overleven, niets anders dan verdergaande economische en politieke integratie (een fiscale, begrotings- en bankenunie en gezamenlijke schuldfinanciering door middel van eurobonds)’.

Ik viel dus bijna van mijn stoel toen Ben Bot tijdens de uitzending De Slag om Brussel bijna letterlijk zei dat verdergaande Europese integratie zal worden afgedwongen middels de vooraf verwachte (euro)crisis die op de weg van de economische integratie vroeg of laat zou liggen. Wat een openlijke politieke betekenis! Verfrissend (in de zin van onverwachte eerlijkheid) maar ook schokkend tegelijkertijd. Schokkend, omdat een Federatie van Europa dus een vooropgezet plan lijkt.

Vooropgezet plan bemoeilijkt

De Federatie van Europa komt er dus, …..althans als het aan de Europese politieke elite ligt. Het spel is echter nog niet helemaal gespeeld. In veel landen is er grote onrust aan het ontstaan. Ik weet niet of bij het vooropgezette plan wel goed na is gedacht over hoe heftig het volk zijn stem kan laten horen (zowel in de Zuidelijke landen waar de problemen het grootst zijn als in Noordelijke waar de rekening wordt neergelegd) en belangrijker nog hoe handig bepaalde politici op de onrust van mensen inspelen.

Maar ook de economische omstandigheden dwarsbomen het vooropgezette plan van de politieke elite. De nobelprijswinnaar Robert Mundell heeft ons reeds in 1961 haarfijn voorgerekend welke vier voorwaarden er nodig zijn voor een goedlopende muntunie: 1. economieën die in een gelijklopende ‘business cycle’ zitten. 2. vrije arbeidsmobiliteit door de hele regio, 3. vrije kapitaalstormen door de hele regio. En 4. fiscale transferunie (waarbij geldstromen kunnen plaatsvinden om eenmalige schokken in een bepaalde regio met geld vanuit andere regio’s kan worden opgevangen). De eerste voorwaarde is veruit de belangrijkste, en daar ligt nu juist het probleem. In Europa is, zoals zo vaak gememoreerd, geen sprake van gelijke economische kracht en snelheden. De kernlanden divergeren steeds van de periferie.http://en.wikipedia.org/wiki/Optimum_currency_area

‘Politici hebben geen idee’

André Szász, voormalig hoogleraar en directeur van DNB, zei het ooit in een van de beste uitzendingen van Zembla Eurobedrog van 26 mei 2005, een uitzending die zijn tijd ver vooruit was en een ‘must see’ is voor iedereen die wat verstandigs over de euro wil zeggen: ‘politici hebben geen idee waarover ze het hebben’. Ik moest aan deze uitspraak denken toen ik de laatste weken weer de nodige meningen over de eurocrisis de revue zag passeren. http://zembla.vara.nl/Dossier-Geld-en-fraudezaken.2068.0.html?&tx_ttnews%5Btt_news%5D=1578&tx_ttnews%5BbackPid%5D=2067&cHash=ebbf9b9103

Daarom ter afsluiting drie exemplarische voorbeelden van hoe deze ‘experts’ van mening kunnen veranderen. Zo lijkt de huidige directeur van DNB van mening te veranderen over eurobonds. Waar hij voorheen altijd zei dat die alleen als sluitstuk van de Europese integratie kunnen worden ingevoerd, zei hij begin deze week tijdens een toespraak in Hong Kong ineens: ‘…dat de eurozone-obligaties "een serieuze optie" zijn om de stabiliteit binnen het valutablok, omdat "ze voorkomen dat er een liquiditeitsprobleem ontstaat in een eurozoneland dat vervolgens doorschiet in een solvabiliteitsprobleem."

En andere voorbeeld van het geen idee hebben is ook Willem Buiter, hoofdeconoom van de Citigroup, die voorheen altijd heilig geloofde in een harde aanpak met eventueel een Grexit, en nu beweert dat er bezuinigingsmoeheid aan het ontstaan is in de periferie en dat er tevens een bailoutvermoeiheid ontstaat in de kernlanden. En tevens dat schuldsanering van (niet alleen) Griekenland onontkoombaar is. http://www.ft.com/intl/cms/s/0/edd92eee-12de-11e2-aa9c-00144feabdc0.html#axzz29MiK0U86

En als laatste voorbeeld van hoe meningen kunnen draaien, het IMF, dat zegt dat ze de ‘multiplier’ van bezuinigingen hebben overschat en dat het wellicht goed is om wat inflatie te gaan veroorzaken.

Terug naar te tekentafel!

Kortom, de meeste politici en economen weten niet nu niet meer. Des te meer reden om mijn eerdere boodschap van mijn column ‘Terug naar de tekentafel’ op te pakken en alle verschillende euro-oplossingen eens goed uit te werken en naast elkaar te zetten. Tot nu toe is dat nog steeds niet gedaan. Ongelofelijk maar waar.

Ik wacht nu met smart op het rapport dat prof. Johan Graafland van de universiteit van Tilburg schrijft naar aanleiding van het verzoek van Arie Slob van de Christenunie die wilde weten of we een neuro en een zeuro zouden moeten invoeren. Hopelijk zet hij die potentiële oplossing af tegenover de anderen, zoals op een rijtje gezet in de Euro-oplossingsmatrix.

Harry Geels is directeur Research en partner bij Inmaxxa Vermogensbeheer in Naarden. Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.

Voormalig minister Ben Bot zei het in de televisie-uitzending De Slag om Brussel van afgelopen maandag echt: de politieke integratie, die moet resulteren in een Federatie van Europa, moet en zal er komen. Als het niet rechtsom zou gaan (eerst een politieke integratie, dan de economische met de euro, zoals aanvankelijk het plan van Nederland was), dan moest het  maar linksom (eerst de euro en als die vast loopt in een crisis, dan zou de politieke integratie wel afgedwongen worden). http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1296645

Oneerlijkheid over Europa

Verschillende malen heb ik gezegd en geschreven dat politici die aan de touwtjes trekken niet eerlijk zijn over Europa. Om de euro te laten overleven is een Federatie van Europa nodig, met een daarbij behorende banken-, begrotings- en fiscale unie. Zo niet, dan kan en zal de euro in de huidige vorm niet in stand blijven. Het televisieprogramma ‘Altijd Wat’ van 26 juni dit jaar, waarin ik iets kort vertelde over de Euro-oplossingsmatrix, had als kern dat er veel oneerlijkheid is Europa en werd de vraag gesteld of Europa een droom of dwangbuis is? http://www.youtube.com/watch?v=YaBaDws9P4M

In mijn column van 27 september verwoordde ik het als volgt: ‘Als de politiek niet de juiste oplossingen wil oppakken, rest Europa, zoals dus het spel nu gespeeld wordt, het uiteenspatten van de euro of, als de euro per se moet overleven, niets anders dan verdergaande economische en politieke integratie (een fiscale, begrotings- en bankenunie en gezamenlijke schuldfinanciering door middel van eurobonds)’.

Ik viel dus bijna van mijn stoel toen Ben Bot tijdens de uitzending De Slag om Brussel bijna letterlijk zei dat verdergaande Europese integratie zal worden afgedwongen middels de vooraf verwachte (euro)crisis die op de weg van de economische integratie vroeg of laat zou liggen. Wat een openlijke politieke betekenis! Verfrissend (in de zin van onverwachte eerlijkheid) maar ook schokkend tegelijkertijd. Schokkend, omdat een Federatie van Europa dus een vooropgezet plan lijkt.

Vooropgezet plan bemoeilijkt

De Federatie van Europa komt er dus, …..althans als het aan de Europese politieke elite ligt. Het spel is echter nog niet helemaal gespeeld. In veel landen is er grote onrust aan het ontstaan. Ik weet niet of bij het vooropgezette plan wel goed na is gedacht over hoe heftig het volk zijn stem kan laten horen (zowel in de Zuidelijke landen waar de problemen het grootst zijn als in Noordelijke waar de rekening wordt neergelegd) en belangrijker nog hoe handig bepaalde politici op de onrust van mensen inspelen.

Maar ook de economische omstandigheden dwarsbomen het vooropgezette plan van de politieke elite. De nobelprijswinnaar Robert Mundell heeft ons reeds in 1961 haarfijn voorgerekend welke vier voorwaarden er nodig zijn voor een goedlopende muntunie: 1. economieën die in een gelijklopende ‘business cycle’ zitten. 2. vrije arbeidsmobiliteit door de hele regio, 3. vrije kapitaalstormen door de hele regio. En 4. fiscale transferunie (waarbij geldstromen kunnen plaatsvinden om eenmalige schokken in een bepaalde regio met geld vanuit andere regio’s kan worden opgevangen). De eerste voorwaarde is veruit de belangrijkste, en daar ligt nu juist het probleem. In Europa is, zoals zo vaak gememoreerd, geen sprake van gelijke economische kracht en snelheden. De kernlanden divergeren steeds van de periferie.http://en.wikipedia.org/wiki/Optimum_currency_area

‘Politici hebben geen idee’

André Szász, voormalig hoogleraar en directeur van DNB, zei het ooit in een van de beste uitzendingen van Zembla Eurobedrog van 26 mei 2005, een uitzending die zijn tijd ver vooruit was en een ‘must see’ is voor iedereen die wat verstandigs over de euro wil zeggen: ‘politici hebben geen idee waarover ze het hebben’. Ik moest aan deze uitspraak denken toen ik de laatste weken weer de nodige meningen over de eurocrisis de revue zag passeren. http://zembla.vara.nl/Dossier-Geld-en-fraudezaken.2068.0.html?&tx_ttnews%5Btt_news%5D=1578&tx_ttnews%5BbackPid%5D=2067&cHash=ebbf9b9103

Daarom ter afsluiting drie exemplarische voorbeelden van hoe deze ‘experts’ van mening kunnen veranderen. Zo lijkt de huidige directeur van DNB van mening te veranderen over eurobonds. Waar hij voorheen altijd zei dat die alleen als sluitstuk van de Europese integratie kunnen worden ingevoerd, zei hij begin deze week tijdens een toespraak in Hong Kong ineens: ‘…dat de eurozone-obligaties "een serieuze optie" zijn om de stabiliteit binnen het valutablok, omdat "ze voorkomen dat er een liquiditeitsprobleem ontstaat in een eurozoneland dat vervolgens doorschiet in een solvabiliteitsprobleem."

En andere voorbeeld van het geen idee hebben is ook Willem Buiter, hoofdeconoom van de Citigroup, die voorheen altijd heilig geloofde in een harde aanpak met eventueel een Grexit, en nu beweert dat er bezuinigingsmoeheid aan het ontstaan is in de periferie en dat er tevens een bailoutvermoeiheid ontstaat in de kernlanden. En tevens dat schuldsanering van (niet alleen) Griekenland onontkoombaar is. http://www.ft.com/intl/cms/s/0/edd92eee-12de-11e2-aa9c-00144feabdc0.html#axzz29MiK0U86

En als laatste voorbeeld van hoe meningen kunnen draaien, het IMF, dat zegt dat ze de ‘multiplier’ van bezuinigingen hebben overschat en dat het wellicht goed is om wat inflatie te gaan veroorzaken.

Terug naar te tekentafel!

Kortom, de meeste politici en economen weten niet nu niet meer. Des te meer reden om mijn eerdere boodschap van mijn column ‘Terug naar de tekentafel’ op te pakken en alle verschillende euro-oplossingen eens goed uit te werken en naast elkaar te zetten. Tot nu toe is dat nog steeds niet gedaan. Ongelofelijk maar waar.

Ik wacht nu met smart op het rapport dat prof. Johan Graafland van de universiteit van Tilburg schrijft naar aanleiding van het verzoek van Arie Slob van de Christenunie die wilde weten of we een neuro en een zeuro zouden moeten invoeren. Hopelijk zet hij die potentiële oplossing af tegenover de anderen, zoals op een rijtje gezet in de Euro-oplossingsmatrix.

Harry Geels is directeur Research en partner bij Inmaxxa Vermogensbeheer in Naarden. Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.