Beter Beleggen | Slim beleggen met ADR’s

De afkorting ADR verwijst hier niet naar het vakbekwaamheidscertificaat van gevaarlijke stoffen voor beroepschauffeurs. In dit artikel staat de afkorting voor American Depositary Receipt. Een ADR is strikt genomen een ontvangstbewijs voor de aandelen van een buitenlands bedrijf die bewaard worden bij een Amerikaanse bank. Het biedt beleggers in de Verenigde Staten de mogelijkheid om op hun thuismarkt niet-Amerikaanse aandelen te kopen.

De Amerikaanse aandelenmarkten behoren tot de grootste van de wereld. Veel niet-Amerikaanse bedrijven worden hierdoor aangetrokken en opteren voor een bijkomende notering op de beurs van New York of technologiebeurs Nasdaq. Ook tal van Nederlandse bedrijven hebben via een ADR een notering op de New York Stock Exchange of op Nasdaq. Niet alleen grote namen uit de AEX, ook small-caps zoals Acomo, Pharming en TomTom.

ADR’s zijn ontvangstbewijzen

ADR’s zijn strikt genomen geen aandelen, maar omdat de ontvangstbewijzen gelijkgesteld zijn aan de aandelen op de thuismarkt hebben de houders van ADR’s het recht op alle dividenden en winstdelingen die voortvloeien uit de reguliere aandelen van de buitenlandse onderneming. Zij zijn zelfs stemgerechtigd op aandeelhoudersvergaderingen.

De omruilverhouding van ontvangstbewijzen is in de regel 1-op-1, maar bij Shell is dat 2-op-1. Dat wil zeggen dat één ADR gekoppeld is aan twee aandelen van Brits-Nederlandse oliereus. Bij Adyen echter is de omruilverhouding vastgesteld op één-honderdste. Het oogt als een verkapte stocksplit, maar op Wall Street zijn de reguliere aandelen van de betalingsverwerker 100 ADR’s waard. In New York wordt u al voor nog geen $11 (ca. €10) mede-eigenaar van Adyen, in Amsterdam voor iets meer dan €1.000.

Ongeacht de omruilverhouding volgen ADR’s in principe de prijsontwikkeling van het reguliere aandeel. Als op de thuismarkt de koers met 10% stijgt, dan stijgt in New York de prijs van de certificaten eveneens met 10%, mits de wisselkoers niet wijzigt. ADR’s worden namelijk in Amerikaanse dollars verhandeld en reguliere aandelen in de lokale munt.

Mocht er nabeurs toch een schokkende gebeurtenis plaatsvinden of onverwacht goed nieuws naar buiten komen, dan kan je het effect daarvan op de thuismarkt inschatten. Hiervoor vermenigvuldigt u simpelweg de slotkoers in New York met de wisselkoers van de euro en u krijgt een indicatie van de openingskoers.

Prijsverschillen die hieruit voortvloeien boden in het verleden grote arbitragemogelijkheden. Tegenwoordig is dat alleen nog maar weggelegd voor zogenoemde high frequency traders. Flitshandelaren zoals Flow Traders zitten heel kort op de bal en verdienen er in volatiele tijden goed hun brood mee.

Slim beleggen met ADR’s

Toch zijn ADR’s interessant als belegging. De meeste banken bieden u niet de mogelijkheid om overal ter wereld aandelen te kopen. Los van het feit dat een onvolwaardig aanbod u beperkt in de keuze van aandelen, gaat het vaak met hoge kosten gepaard als u een exotisch aandeel inruilt voor een ander uit een ver land. In verre landen kunnen de transactiekosten oplopen tot een veelvoud van de kosten bij ons of op de Amerikaanse beurzen.

Het nadeel van ADR’s is dat er minder in gehandeld wordt dan in gewone aandelen. Dat uit zich in de eerste plaats in de zogenoemde spread: het verschil tussen de bied- en laatkoersen is groter dan bij gewone aandelen. En bij internationaal minder bekende bedrijven is de handel soms zo dun, dat de ADR’s niet elke dag verhandeld worden. Dat is onder meer het geval bij Acomo, Arcadis, SBM Offshore, TomTom en Vopak.

In theorie zijn ADR’s inwisselbaar voor gewone aandelen, maar dat voordeel is alleen weggelegd voor grote professionele partijen. Voor particuliere beleggers zijn de voordelen de lage administratieve kosten en de snelle afhandeling van claims. Zo is de class action tegen Volkswagen voor ADR-aandelen inmiddels royaal geschikt, terwijl in Europa alleen de kopers van een sjoemeldiesel recht hebben op een schadevergoeding.