Chatsessie | Houdt het herstel na de coronacrash stand?

Het kan verkeren. Bij de chatsessies van Beleggers Belangen naar aanleiding van de corona-crash, enkele maanden geleden, was de centrale vraag hoe beleggers moesten omgaan met de enorme (en enorm snelle) koersdalingen. Nu de beurzen zich zo vlot hebben hersteld, is de vraag aan de orde hoe robuust deze beweging is en of het in sommige gevallen geen tijd is voor winstnemingen of beschermingsconstructies. De coronacrisis is immers nog niet voorbij, en in de Verenigde Staten ontstaat zelfs angst voor een tweede besmettingsgolf.

Koerszwakte

Sommige beleggers zitten met een luxeprobleem. Wie enkele maanden geleden op het juiste moment instapte, kijkt nu tegen tientallen procenten winst aan. Zoals de lezer die op aanraden van Menno van Hoven het Zweedse Castellum kocht en nu op 30% rendement staat. Is het tijd voor een stoploss, wil zij weten, gezien de toenemende volatiliteit in de afgelopen weken? Van Hoven: ‘Een stoploss is niet aan de orde voor Dividendportefeuille-posities. De huidige selectie is oerdegelijk en het is gewoon een kwestie van blijven zitten en herbeleggen. Er komen zeker nog dipjes, maar dat maakt op lange termijn geen verschil.’

Die lange termijn is van doorslaggevend belang, benadrukt Van Hoven tegenover een lezer die vraagt hoe hij het advies moet interpreteren om te kopen op dagen van koerszwakte. Wat moet hij onder ‘koerszwakte’ verstaan? Van Hoven: ‘Koerszwakte was er natuurlijk in maart, maar ook vandaag op Wall Street [donderdag 11 juni sloot de S&P500 -5,9%, red.]. Als aandelen een flinke tik krijgen, moet je daarvan profiteren als je ze nog niet hebt. Liefst -20%, maar vandaag was ook een mooie kans, mits je voor de lange termijn belegt. Alles gaat bij mij om de lange termijn. Op de korte termijn weet ik het ook niet.’

Deflatie

Geeft bij Van Hoven de lange termijn houvast en de korte termijn niet, bij Karel Mercx is het in sommige gevallen precies andersom. Gevraagd of hij de komende drie jaar inflatie of deflatie verwacht, antwoordt Mercx: ‘Het komende jaar deflatie, daarna weet ik het niet. In de herfst loopt het grootste stimuleringspakket ooit af. In de VS krijgt ruim 60% van de werklozen een uitkering die hoger is dan het loon dat ze kregen toen ze nog in dienst waren. Als er nieuwe soortgelijke pakketten komen, dan komt er zeker inflatie. Die stimulering kan echter ook eenmalig zijn geweest, om de klap van het coronavirus op te vangen. De beste indicator zijn de inflatieswaps, en die wijzen op deflatie.’

Toch koerst Mercx wel degelijk op de lange termijn waar het zijn beleggingen in goud en zilver betreft. Dat de door hem getipte iShares Gold Producers ETF het de laatste tijd niet zo goed doet, zoals een lezer opmerkt, baart hem dan ook geen zorgen. ‘Ik denk dat beleggen op korte termijn een casino is en op de lange termijn een weegschaal. Goud-aandelen zijn goedkoop en ik maak me niet ongerust om een paar slechte weken. Ook over zilver ben ik enthousiast.’

Op de vraag of het met het oog op risicospreiding zinvol is om de Physical Gold ETF te combineren met de Gold Producers ETF en zijn recente tip Franco-Nevada, antwoordt Mercx: ‘Ik denk dat Franco-Nevada de komende jaren het meeste zal gaan stijgen, met daarna de goudmijnaandelen en dan fysiek goud. Mocht er een deflatie-spiraal komen of een tweede golf van het coronavirus die heftiger is dan de eerste, of er gebeuren andere ongelukken zoals dat de EU uit elkaar valt, dan zal Franco-Nevada het meeste dalen en fysiek goud het minste.’

Fundamentele factoren

Maar hoewel het in deze vreemde crisistijd wellicht zinvol is om met dergelijke extreme scenario’s rekening te houden, en hoewel de ongewoon sterke koersontwikkelingen natuurlijk niet los kunnen worden gezien van de bijzondere omstandigheden, moeten fundamentele factoren bij beleggen altijd centraal staan. Zo mag Ahold Delhaize dan goed hebben verdiend in de (letterlijke) hamsterweken aan het begin van de coronacrisis, voor Jaap Barendregt maakt dit het aandeel nog niet koopwaardig. ‘Ik geef een houdadvies. Ahold moet de activiteiten in e-commerce in de VS sneller uitbreiden. Daarin is het bedrijf zwak ten opzichte van Amazon.’

Maakt dat deze grote Amerikaanse concurrent van Ahold Delhaize dan tot een koopkandidaat? Nou nee. ‘Amazon heeft een prachtig bedrijfsmodel en een ijzersterke marktpositie’, schrijft Michiel Pekelharing, ‘en bovendien is het koersmomentum heel sterk. Dat zijn echter vooral redenen om het aandeel vast te houden, en nadrukkelijk niet om het te kopen. Daarvoor is de waardering te hoog, en is vooral het risico op antitrustzaken te groot.’

Pekelharing geeft ook antwoord op een vraag naar de waarde van ESG-scores, die de duurzaamheid van een belegging meten. ‘Een hoge ESG-score is geen aanwijzing voor een minder hoog rendement. Sterker nog: uit verschillende onderzoeken komt naar voren dat aandelen met een hoge score beter renderen dan aandelen met een lage score. Maar het is wel zaak om te kijken welke partij de score bepaalt en welke criteria er worden gebruikt. De scores van partijen als MSCI en Sustainalytics lopen behoorlijk ver uit elkaar. Meer uniformiteit en duidelijkheid over de gebruikte factoren kan geen kwaad.’ Jaap Barendregt vult aan: ‘Ik denk dat u de betrouwbaarste informatie op dit punt kunt vinden bij de partijen die iets te verliezen hebben als hun ESG-score niet klopt.’

Geen betaling

Barendregt krijgt ook een vraag over een belegging die tot dusver in elke chatsessie aan bod is gekomen: de certificaten van de Rabobank. Gevraagd hoe groot de kans is dat de couponbetaling in het vierde kwartaal wordt hervat, antwoordt hij: ‘De kans is helaas groter dat dit in 2021 gebeurt. Maar de rentestanden blijven nog langere tijd laag, en dan blijven de certificaten met hun relatief hoge coupon aantrekkelijk. Dat ondersteunt nu de koers.’ Een andere lezer wil weten of het overslaan van de couponbetaling reden is om de positie af te bouwen. Barendregt: ‘De couponstaking is zonder meer een tegenvaller, vooral als de certificaten een aanvulling vormden op het inkomen. In dat geval is (gedeeltelijke) verkoop geen gek idee. U kunt altijd terugkeren als u vermoedt dat de couponbetalingen weer starten. Betreft het een belegging voor de lange termijn, dan is de couponstaking hinderlijk maar niet onoverkomelijk.’

De Rabobank-certificaten zijn uiteraard niet de enige beleggingen waarvan de uitkering – of liever het gebrek daaraan – beleggers heeft teleurgesteld. Vele bedrijven hebben de afgelopen tijd besloten het dividend te verlagen of zelfs geheel te schrappen. Dat heeft natuurlijk gevolgen voor de voorbeeldportefeuilles van Beleggers Belangen, en dan met name voor de Hoogdividendportefeuille. Gevraagd of er mutaties komen nu het dividend op losse schroeven staat, antwoordt Stephen Hendriks: ‘Ik ga wel uit van enkele wijzigingen. Zo is de dividendtoekomst van Klépierre en BASF onzeker, en mogelijk ook die van Orange. Nutsbedrijf Iberdrola zou een van de vervangers kunnen zijn en ik denk ook na over uitbreiding van enkele posities.’

Hendriks is niet alleen enthousiast over Iberdrola, maar ook over de nutssector in bredere zin, ‘helemaal door de rol die deze kan spelen in de energietransitie. Nutsbedrijven hebben hier een sterkere positie dan olie- en gasbedrijven. Verder blijf ik positief over de sector Industriële Gassen, door het bedrijfsmodel en het feit dat deze sector door drie sterke bedrijven wordt gedomineerd. Ik heb een koopadvies op Linde, maar ook Air Liquide is koopwaardig voor de lange termijn.’

Tweede golf

Van de vele vragen die de redactie in de chatsessie krijgt, is er eentje die onvermijdelijk lijkt: hoe kan je de portefeuille beschermen tegen een tweede coronagolf? Karel Mercx: ‘Dat ligt er helemaal aan wat voor posities u heeft. Koopt u elke maand voor 10% van uw inkomen wereldwijde aandelen, dan kunt u dat rustig blijven doen. Een daling zorgt er dan juist voor dat u meer aandelen kunt kopen waardoor uw langetermijnrendement omhoog gaat. Maar heeft u uw geld nodig om volgend jaar een huis te kopen, dan zou ik nu niet gaan speculeren. En ik zou de portefeuille ook niet afdekken met putopties. Het verleden heeft uitgewezen dat alle keren dat het niet nodig is, niet opwegen tegen die ene keer dat het wél nodig is.’