Waarom de dollar niet kapot gaat

De redenering is doorgaans als volgt. De Verenigde Staten laten de geldpers zó hard draaien dat dit onvermijdelijk tot hyperinflatie zal leiden. Dit betekent dat de prijzen zeer sterk stijgen, en daarmee ook de omzetten van bedrijven. Hierdoor gaat de beurs omhoog in tijden van hyperinflatie, en de goede prestaties van aandelen over de laatste maanden zijn een teken dat de aandelenmarkt hyperinflatie heeft inprijsd.

Ik kan dit niet langer aanzien. Daarom zal ik uitleggen waarom bovenstaande redenering niet klopt. Laten we beginnen met het uitgangspunt dat de Amerikanen de geldpers zo hard laten draaien. Op het eerste gezicht lijkt dit inderdaad het geval te zijn. De Fed heeft de balans dit jaar met 70% laten groeien, van $4,2 bln naar $7,1 bln. De balanstoename van de ECB bedraagt daarentegen slechts 19%: van €4,7 bln naar €5,5 bln. Kijk je echter wat dieper, dan is de reactie van de ECB op de economische crisis veel sterker geweest dan die van de Fed. De Amerikaanse centrale bank heeft de balans namelijk met ‘slechts’ 80% laten groeien in verhouding tot het aantal wereldwijde valutatransacties met de dollar, terwijl de balans van de ECB met 180% is toegenomen afgezet tegen het aantal wereldwijde transacties met de euro.

Waar veel mensen aan voorbijgaan, is dat de wereldwijde handel voornamelijk plaatsvindt in dollars en niet in euro’s. Er zijn wereldwijd veel meer dollars dan euro’s, en dit betekent dat de centrale bank van de Verenigde Staten veel meer geld uit de geldpers kan halen dan andere centrale banken voordat er inflatie optreedt.

Geheel in lijn

Het tweede punt is dat de beurs het de laatste maanden zo goed doet. Dat is juist, maar het beeld is geheel in lijn met dat van eerdere grote beurscrises. Zo ging de Dow Jones in 1929 in een paar weken tijd van 381 naar 198, om vervolgens in een paar maanden tijd met 50% te stijgen naar 294. Meestal is er op de beurs bij grote gebeurtenissen eerst een liquidatie-fase van een paar weken en dan een hoop-fase van een paar maanden. Dan komt de realisatie dat er echt iets aan de hand is. De beurs zit nu in de hoopfase, en daarom zijn die sterke stijgingen niet vreemd.

De belangrijkste indicator die ik volg voor de dollar is de inflatieverwachting voor de periode van vijf jaar die over vijf jaar begint, dus van juni 2025 tot juni 2030. Aan het begin van het jaar bedroeg deze verwachting 2,2% inflatie per jaar. Nu is dat 1,8% per jaar. Dit betekent dat de deflatoire krachten in de Verenigde Staten in de afgelopen maanden zijn toegenomen, wat positief is voor de dollar.

Er is werkelijk niets dat wijst op hyperinflatie in de Verenigde Staten.