Holland Colours moet nodig met zijn tijd mee

Holland Colours maakt kleurstoffen voor onder meer bouwmaterialen, verpakkingen zoals plastic flessen en siliconenspray. De onderneming is in 1979 opgericht en de activiteiten zijn stapsgewijs uitgebouwd naar andere regio's, met productiecentra in Nederland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Hongarije, Indonesië en China. Tegenwoordig is de Europese thuismarkt goed voor net iets meer dan de helft van de omzet. Eenderde van de inkomsten komt uit Noord- en Zuid-Amerika en het overige deel uit Azië. Het bedrijf heeft een gebroken boekjaar dat eind maart wordt afgesloten. De resultaten over het derde kwartaal komen op 11 februari naar buiten. Pas bij publicatie van de jaarcijfers, op 26 mei, wordt duidelijk waar Holland Colours staat wat betreft de verschillende doelstellingen voor zowel rendement als groei. Het operationeel resultaat moet tenminste 10% van de netto-omzet bedragen en het rendement op het geïnvesteerd vermogen moet hoger liggen dan 15%. De laatste jaren neemt Holland Colours die laatste horde ogenschijnlijk zonder enige moeite. Het rendement op geïnvesteerd vermogen groeide tussen 2011/2012 en 2014/2015 stapsgewijs van 10,0 naar 18,5%. Het operationeel resultaat vormde vorig jaar echter maar 8% van de omzet. Hogere kosten door stijging dollar De achterblijvende marge is voor een groot deel het gevolg van oplopende kosten. In het vorige boekjaar lagen de operationele kosten €1,6 mln hoger dan de €25,8 mln uit 2013/2014. Ongeveer de helft van die toename is een gevolg van de stijging van de dollar ten opzichte van de euro. Die beweging zorgt ervoor dat de kosten die in dollarlanden gemaakt worden, door de vertaalslag naar euro's toenemen. Een andere oorzaak van de kostenstijging is een toename van de loonkosten. In de eerste helft van dit jaar namen de kosten met €2,1 mln toe, waarvan €1,6 mln is toe te schrijven aan schommelingen aan het valutafront. Dezelfde dollarstijging die leidt tot hogere kosten zorgt echter ook voor een oplopende omzet. Vorig jaar namen de inkomsten met 3,3% toe tot €68,2 mln, maar rekening houdend met het dollar-effect zou de stijging minder dan 0,5% zijn geweest. In de eerste helft van het lopende boekjaar steeg de omzet met 12%, waarvan maar liefst 10% te danken was aan een stijging van de Amerikaanse munt. De afgelopen kwartalen is de opmars van de dollar echter stilgevallen, zodat Holland Colours straks de omzet op eigen kracht moet zien te verhogen. Het bedrijf heeft zich namelijk ook ten doel gesteld om zowel de omzet als de winst per aandeel met een percentage in de dubbele cijfers op te schroeven. Vooralsnog is het lastig om die groei op eigen kracht te realiseren. De innovatie-index, die weergeeft welk percentage van de omzet afkomstig is van producten die minder dan vijf jaar op de markt zijn, daalde vorig jaar van 9 naar 6% (doelstelling: 10%). Het ontwikkelen van een goed gevulde innovatiepijplijn wordt in het jaarverslag een aandachtspunt genoemd. Het concern zet onder meer sterk in op producten die naast kleur een extra functionaliteit bieden, zoals bescherming tegen hoge temperaturen. Het verkrijgen van octrooien en het overtuigen van klanten kost echter tijd, en voorlopig moet Holland Colours het voor de groei voornamelijk hebben van een aantrekkende vraag door een gunstige ontwikkeling van de eindmarkten. Het concern richt zich voornamelijk op de productie van kleurstoffen voor de bouwsector (buizen, fittingen, gevelbekleding, raamprofielen en dakbedekking), voor verpakkingen (PET-flessen en andere artikelen) en voor siliconen & elastomeren. Dit laatstgenoemde segment beslaat onder meer afdichtkitten, maar ook siliconenrubbers voor auto's, huishoudelijke apparaten en textiel (prints op t-shirts). In de eerste jaarhelft liet voornamelijk het verpakkingssegment een stevige omzetgroei zien (12%) en de komende kwartalen kan het bouwsegment mogelijk het groeistokje overnemen. In de Verenigde Staten zijn de zogeheten 'housing starts' gestaag toegenomen. Vorig jaar werd er begonnen aan de bouw van 11% meer nieuwe woningen dan in 2014, en voor het lopende jaar wordt er opnieuw een toename met ten minste 10% voorspeld. In Europa zijn de huizenprijzen het afgelopen jaar met ruim 3% gestegen en ook op dit continent neemt de bouwactiviteit weer langzaam toe. Als het concern erin slaagt om de kosten in de hand te houden, kan de winst in het volgende boekjaar oplopen. Beperkt verhandelbaar Verschillende factoren zorgen er echter voor dat Holland Colours desondanks niet snel tot de verbeelding van beleggers zal spreken. In de eerste plaats is dat de eigendomsstructuur. Beleggingsmaatschappij Holland Pigments heeft met een belang van 50,1% de feitelijke zeggenschap bij het bedrijf. De (oprichters)familie De Heer maakt met een belang van circa driekwart van de aandelen in Holland Pigments in feite de dienst uit bij deze beleggingsmaatschappij en dus indirect ook bij Holland Colours. Daarnaast hebben medewerkers van het bedrijf ook een belang van ruim 20% in Holland Pigments. Elke werknemer ontvang bij indiensttreding een aandeel in deze beleggingsmaatschappij en daarnaast wordt ook een deel van de beloning in dit soort aandelen uitbetaald. Deze structuur heeft Jan Willem de Heer – zoon van oprichter Jan de Heer – in staat gesteld om enkele jaren geleden drie bevriende bestuurders te installeren in de raad van commissarissen, waarin hij zelf ook zitting heeft. Op deze wijze maakt hij de facto de dienst uit binnen de onderneming. Een overname van Holland Colours is dan ook zo goed als ondenkbaar. Tegelijkertijd is het lastig om een grote aankoop te doen, aangezien elk bod dat (gedeeltelijk) uit eigen aandelen bestaat, leidt tot verwatering van het meerderheidsbelang van Holland Pigments. Verschillende activistische beleggers, zoals het succesvolle smallcap-investeringsfonds Monolith, hebben geprobeerd om de achterhaalde structuur te vervangen, maar deze pogingen zijn op niets uitgelopen. Omdat naast Holland Pigments ook andere grootaandeelhouders een positie hebben in het bedrijf, is maar een heel klein deel van de aandelen vrij verhandelbaar. Op de meeste dagen wordt hooguit een handjevol aandelen verhandeld en de spread – het verschil tussen bied- en laatprijs – ligt soms hoger dan €2, oftewel bijna 5% van de huidige koers. Het vergroten van de verhandelbaarheid en het aanpakken van de achterhaalde eigendomsstructuur zouden prioriteit moeten hebben bij Holland Colours. Vervolgens kan het bedrijf de aandacht richten op het aanwakkeren van de groei via bijvoorbeeld hogere investeringen in innovatie of een overname op een van de groeimarkten waarbinnen de onderneming actief is. De kans op herziening van de structuur is echter zeer klein. Dat weegt voor het bepalen van een beleggingsoordeel veel zwaarder mee dan de alleszins redelijke waardering (k/w circa 10) en het dividendrendement van 4,5%.

Holland Colours maakt kleurstoffen voor onder meer bouwmaterialen, verpakkingen zoals plastic flessen en siliconenspray. De onderneming is in 1979 opgericht en de activiteiten zijn stapsgewijs uitgebouwd naar andere regio’s, met productiecentra in Nederland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Hongarije, Indonesië en China. Tegenwoordig is de Europese thuismarkt goed voor net iets meer dan de helft van de omzet. Eenderde van de inkomsten komt uit Noord- en Zuid-Amerika en het overige deel uit Azië. Het bedrijf heeft een gebroken boekjaar dat eind maart wordt afgesloten.

De resultaten over het derde kwartaal komen op 11 februari naar buiten. Pas bij publicatie van de jaarcijfers, op 26 mei, wordt duidelijk waar Holland Colours staat wat betreft de verschillende doelstellingen voor zowel rendement als groei. Het operationeel resultaat moet tenminste 10% van de netto-omzet bedragen en het rendement op het geïnvesteerd vermogen moet hoger liggen dan 15%. De laatste jaren neemt Holland Colours die laatste horde ogenschijnlijk zonder enige moeite. Het rendement op geïnvesteerd vermogen groeide tussen 2011/2012 en 2014/2015 stapsgewijs van 10,0 naar 18,5%. Het operationeel resultaat vormde vorig jaar echter maar 8% van de omzet.

Hogere kosten door stijging dollar
De achterblijvende marge is voor een groot deel het gevolg van oplopende kosten. In het vorige boekjaar lagen de operationele kosten €1,6 mln hoger dan de €25,8 mln uit 2013/2014. Ongeveer de helft van die toename is een gevolg van de stijging van de dollar ten opzichte van de euro. Die beweging zorgt ervoor dat de kosten die in dollarlanden gemaakt worden, door de vertaalslag naar euro’s toenemen.
Een andere oorzaak van de kostenstijging is een toename van de loonkosten. In de eerste helft van dit jaar namen de kosten met €2,1 mln toe, waarvan €1,6 mln is toe te schrijven aan schommelingen aan het valutafront. Dezelfde dollarstijging die leidt tot hogere kosten zorgt echter ook voor een oplopende omzet. Vorig jaar namen de inkomsten met 3,3% toe tot €68,2 mln, maar rekening houdend met het dollar-effect zou de stijging minder dan 0,5% zijn geweest. In de eerste helft van het lopende boekjaar steeg de omzet met 12%, waarvan maar liefst 10% te danken was aan een stijging van de Amerikaanse munt. De afgelopen kwartalen is de opmars van de dollar echter stilgevallen, zodat Holland Colours straks de omzet op eigen kracht moet zien te verhogen. Het bedrijf heeft zich namelijk ook ten doel gesteld om zowel de omzet als de winst per aandeel met een percentage in de dubbele cijfers op te schroeven.

Vooralsnog is het lastig om die groei op eigen kracht te realiseren. De innovatie-index, die weergeeft welk percentage van de omzet afkomstig is van producten die minder dan vijf jaar op de markt zijn, daalde vorig jaar van 9 naar 6% (doelstelling: 10%). Het ontwikkelen van een goed gevulde innovatiepijplijn wordt in het jaarverslag een aandachtspunt genoemd.

Het concern zet onder meer sterk in op producten die naast kleur een extra functionaliteit bieden, zoals bescherming tegen hoge temperaturen. Het verkrijgen van octrooien en het overtuigen van klanten kost echter tijd, en voorlopig moet Holland Colours het voor de groei voornamelijk hebben van een aantrekkende vraag door een gunstige ontwikkeling van de eindmarkten. Het concern richt zich voornamelijk op de productie van kleurstoffen voor de bouwsector (buizen, fittingen, gevelbekleding, raamprofielen en dakbedekking), voor verpakkingen (PET-flessen en andere artikelen) en voor siliconen & elastomeren. Dit laatstgenoemde segment beslaat onder meer afdichtkitten, maar ook siliconenrubbers voor auto’s, huishoudelijke apparaten en textiel (prints op t-shirts).

In de eerste jaarhelft liet voornamelijk het verpakkingssegment een stevige omzetgroei zien (12%) en de komende kwartalen kan het bouwsegment mogelijk het groeistokje overnemen. In de Verenigde Staten zijn de zogeheten ‘housing starts’ gestaag toegenomen. Vorig jaar werd er begonnen aan de bouw van 11% meer nieuwe woningen dan in 2014, en voor het lopende jaar wordt er opnieuw een toename met ten minste 10% voorspeld.

In Europa zijn de huizenprijzen het afgelopen jaar met ruim 3% gestegen en ook op dit continent neemt de bouwactiviteit weer langzaam toe. Als het concern erin slaagt om de kosten in de hand te houden, kan de winst in het volgende boekjaar oplopen.

Beperkt verhandelbaar
Verschillende factoren zorgen er echter voor dat Holland Colours desondanks niet snel tot de verbeelding van beleggers zal spreken. In de eerste plaats is dat de eigendomsstructuur. Beleggingsmaatschappij Holland Pigments heeft met een belang van 50,1% de feitelijke zeggenschap bij het bedrijf. De (oprichters)familie De Heer maakt met een belang van circa driekwart van de aandelen in Holland Pigments in feite de dienst uit bij deze beleggingsmaatschappij en dus indirect ook bij Holland Colours.

Daarnaast hebben medewerkers van het bedrijf ook een belang van ruim 20% in Holland Pigments. Elke werknemer ontvang bij indiensttreding een aandeel in deze beleggingsmaatschappij en daarnaast wordt ook een deel van de beloning in dit soort aandelen uitbetaald. Deze structuur heeft Jan Willem de Heer – zoon van oprichter Jan de Heer – in staat gesteld om enkele jaren geleden drie bevriende bestuurders te installeren in de raad van commissarissen, waarin hij zelf ook zitting heeft. Op deze wijze maakt hij de facto de dienst uit binnen de onderneming. Een overname van Holland Colours is dan ook zo goed als ondenkbaar.

Tegelijkertijd is het lastig om een grote aankoop te doen, aangezien elk bod dat (gedeeltelijk) uit eigen aandelen bestaat, leidt tot verwatering van het meerderheidsbelang van Holland Pigments. Verschillende activistische beleggers, zoals het succesvolle smallcap-investeringsfonds Monolith, hebben geprobeerd om de achterhaalde structuur te vervangen, maar deze pogingen zijn op niets uitgelopen. Omdat naast Holland Pigments ook andere grootaandeelhouders een positie hebben in het bedrijf, is maar een heel klein deel van de aandelen vrij verhandelbaar. Op de meeste dagen wordt hooguit een handjevol aandelen verhandeld en de spread – het verschil tussen bied- en laatprijs – ligt soms hoger dan €2, oftewel bijna 5% van de huidige koers.

Het vergroten van de verhandelbaarheid en het aanpakken van de achterhaalde eigendomsstructuur zouden prioriteit moeten hebben bij Holland Colours. Vervolgens kan het bedrijf de aandacht richten op het aanwakkeren van de groei via bijvoorbeeld hogere investeringen in innovatie of een overname op een van de groeimarkten waarbinnen de onderneming actief is. De kans op herziening van de structuur is echter zeer klein. Dat weegt voor het bepalen van een beleggingsoordeel veel zwaarder mee dan de alleszins redelijke waardering (k/w circa 10) en het dividendrendement van 4,5%.