EUR/USD terug naar onder 1,30

Onverwacht kwam die stijging van de waarde van de euro niet, zoals ik al eerder betoogde. 

Een van de structurele redenen voor de sterkte van de euro ten opzichte van de Amerikaanse dollar de laatste maanden en zelfs langer, schuilt in het verschil tussen het beleid van de Europese Centrale Bank (ECB) en dat van de Amerikaanse Fed.

Unicum

Natuurlijk, beide centrale banken voeren een ongekend ruim monetair beleid. Het monetaire beleid in de eurozone is echter relatief gezien krapper dan in de Verenigde Staten. De ECB-rente bedraagt 0,75 procent; die van de Fed al een geruime tijd 0 procent. Bovendien koopt de maandelijks voor tientallen miljarden dollars staatsobligaties op, terwijl de ECB daar veel meer terughoudend in is.

Versoepelen

Wat van belang is voor de verdere ontwikkeling van EUR/USD is hoe dit relatieve verschil tussen de ECB en de Fed zich zal ontwikkelen. Anders gezegd gaat het om de vraag of de kans dat de Fed meer een ECB-achtig beleid zal gaan voeren, groter of kleiner is dan de kans dat de ECB het monetaire beleid verder zal versoepelen. Mijns inziens is het veel eerder te verwachten dat de ECB richting de Fed zal opschuiven dan andersom.

Uit de Fed-gelederen is bijna niets te horen wat erop wijst dat de Fed de monetaire teugels de komende tijd zal aanhalen. De ECB daarentegen staat klaar om onbeperkt staatsobligaties te gaan opkopen. Daarnaast heeft de bank ruimte om de beleidsrente verder te verlagen. Die kans neemt alleen maar toe nu de euro veel sterker is geworden (wat geen goed nieuws is voor de exportsector), de economische groei overal in de eurozone zakt en de werkloosheid almaar omhoog klimt.

Politiek

Bovenop dit alles dreigt er onrust op het politieke front. In Spanje is de premier Rajoy in opspraak geraakt omdat hij zwart geld zou hebben aangenomen. En in Italië lijkt Silvio Berlusconi terug te keren in de landelijke politiek. Een van zijn eerste beloftes is om belastingen te verlagen wat als snel de zorgen over de Italiaanse staatsfinanciën kan aanwakkeren. Dat op zijn beurt vergroot de kans dat de ECB het monetaire beleid zal verruimen.

Zoals geschreven in een eerder stuk, had ik voor mijzelf 1,36 in EUR/USD als koers bepaald om long posities daarin te sluiten en short posities in te nemen. In mijn ogen zal de korte termijn trend in EUR/USD de komende maanden omlaag gericht zijn. En de nieuwe strike? De eerste shorts liquideer ik bij 1,26.

Een Chinees spreekwoord luidt: ‘een reis van duizend mijlen begint met een enkele stap.’ De daling in EUR/USD van 1,37 naar nu iets onder 1,36 is in mijn ogen de eerste stap richting 1,30 en daarna richting 1,20.

Onverwacht kwam die stijging van de waarde van de euro niet, zoals ik al eerder betoogde. 

Een van de structurele redenen voor de sterkte van de euro ten opzichte van de Amerikaanse dollar de laatste maanden en zelfs langer, schuilt in het verschil tussen het beleid van de Europese Centrale Bank (ECB) en dat van de Amerikaanse Fed.

Unicum

Natuurlijk, beide centrale banken voeren een ongekend ruim monetair beleid. Het monetaire beleid in de eurozone is echter relatief gezien krapper dan in de Verenigde Staten. De ECB-rente bedraagt 0,75 procent; die van de Fed al een geruime tijd 0 procent. Bovendien koopt de maandelijks voor tientallen miljarden dollars staatsobligaties op, terwijl de ECB daar veel meer terughoudend in is.

Versoepelen

Wat van belang is voor de verdere ontwikkeling van EUR/USD is hoe dit relatieve verschil tussen de ECB en de Fed zich zal ontwikkelen. Anders gezegd gaat het om de vraag of de kans dat de Fed meer een ECB-achtig beleid zal gaan voeren, groter of kleiner is dan de kans dat de ECB het monetaire beleid verder zal versoepelen. Mijns inziens is het veel eerder te verwachten dat de ECB richting de Fed zal opschuiven dan andersom.

Uit de Fed-gelederen is bijna niets te horen wat erop wijst dat de Fed de monetaire teugels de komende tijd zal aanhalen. De ECB daarentegen staat klaar om onbeperkt staatsobligaties te gaan opkopen. Daarnaast heeft de bank ruimte om de beleidsrente verder te verlagen. Die kans neemt alleen maar toe nu de euro veel sterker is geworden (wat geen goed nieuws is voor de exportsector), de economische groei overal in de eurozone zakt en de werkloosheid almaar omhoog klimt.

Politiek

Bovenop dit alles dreigt er onrust op het politieke front. In Spanje is de premier Rajoy in opspraak geraakt omdat hij zwart geld zou hebben aangenomen. En in Italië lijkt Silvio Berlusconi terug te keren in de landelijke politiek. Een van zijn eerste beloftes is om belastingen te verlagen wat als snel de zorgen over de Italiaanse staatsfinanciën kan aanwakkeren. Dat op zijn beurt vergroot de kans dat de ECB het monetaire beleid zal verruimen.

Zoals geschreven in een eerder stuk, had ik voor mijzelf 1,36 in EUR/USD als koers bepaald om long posities daarin te sluiten en short posities in te nemen. In mijn ogen zal de korte termijn trend in EUR/USD de komende maanden omlaag gericht zijn. En de nieuwe strike? De eerste shorts liquideer ik bij 1,26.

Een Chinees spreekwoord luidt: ‘een reis van duizend mijlen begint met een enkele stap.’ De daling in EUR/USD van 1,37 naar nu iets onder 1,36 is in mijn ogen de eerste stap richting 1,30 en daarna richting 1,20.