Eind oktober treedt ECB-voorzitter Mario Draghi af. In de tussentijd zet hij zijn ongelijke strijd tegen de lage Europese inflatie dapper door. Zijn opvolger kiest waarschijnlijk voor dezelfde koers, maar voegt daar wel een extra dimensie aan toe.
Terwijl de meeste beleggingsstrategen niet bang zijn voor een no deal-brexit, keren professionele investeerders de Londense beurs de rug toe. Hierdoor ontstaat voor particuliere beleggers een mooie kans door brexit.
Politieke onrust en rentebeleid van centrale banken leiden soms de aandacht af van belangrijke beleggingstrends voor de lange termijn. Een van de belangrijkste en meest kansrijke van die trends is de ontwikkeling van de technologiesector.
De overheid heeft als taak een beleid te voeren dat bijdraagt aan het floreren van de economie. Overkoepelende regelgeving kan dat soms broodnodige overheidsingrijpen echter flink in de wielen rijden.
Als de tweejaarsrente hoger is dan de tienjaarsrente, zoals vorige week in de Verenigde Staten, geldt dat als zekere voorbode van een recessie.
De signalen dat er een Amerikaanse recessie aankomt, stapelen zich op. Er zijn echter drie redenen waarom beleggers zich niet te veel door recessievrees mogen laten leiden.
Sinds China de obligatiemarkt op een kier heeft gezet voor buitenlandse investeerders, laat de rente daar een flinke glijvlucht zien. Voorlopig verandert zelfs de Amerikaanse handelsoorlog daar niets aan, maar toch moeten beleggers oppassen voor het klappen van de Chinese kredietbubbel.
Het vooruitzicht op een soepeler monetair beleid van zowel de Federal Reserve als de Europese Centrale Bank heeft de rente wereldwijd omlaag gebracht. Overheden maar zeker ook bedrijven kunnen nu veel goedkoper lenen dan eind vorig jaar het geval was. Dat is bijna vragen om problemen.
De Europese aandelenbeurs heeft een aantrekkelijk hoog dividendrendement dat echter niet altijd even goed wordt beloond door beleggers. Inkoop van eigen aandelen is onder bepaalde voorwaarden een mogelijk alternatief.
Het cijferseizoen is weer begonnen. De eerstekwartaalcijfers waren niet denderend, maar beter dan de verlaagde winstverwachtingen. Voor het vierde kwartaal en 2020 lijken de prognoses opnieuw aan de hoge kant en moeilijker waar te maken.
Dividendrendement is een van de meest aantrekkelijke kanten van de Europese aandelenmarkt. Maar dan moet dat dividend natuurlijk wel houdbaar zijn. Er zijn verschillende manieren om die houdbaarheid te bepalen.
De Chinese obligatiemarkt is na de Amerikaanse de grootste obligatiemarkt ter wereld. Westerse beleggers hadden lange tijd nauwelijks toegang tot deze markt, maar dat verandert snel. En terecht.
De kredietkraan voor Amerikaanse bedrijven met een hoge schuldenlast of een minder fraai kredietverleden staat vol open. De groei van deze markt heeft indirect grote gevolgen voor aandelenbeleggers.
Een bekende hedgefondsmanager waarschuwt voor een gevaarlijke mix van een hoge hefboom en toenemende onrust in Hongkong.
Beleggers laten Europa steeds vaker links liggen. Dat heeft te maken met de politieke situatie in Europa maar ook met de dalende weging van het continent in wereldwijde indices. Dividend blijft het meest aantrekkelijke aspect van Europese aandelen maar zelfs dat is lang niet altijd veilig.
Niet alleen de technologiesector en de auto-industrie zijn slachtoffer van het escalerende handelsconflict tussen de VS en China en de economische onzekerheid die dat met zich meebrengt. Ook de Europese banksector lijdt. Een Japans toekomstperspectief dreigt.
Het escalerende handelsconflict tussen de VS en China maakt beleggers nerveus. Dat leidt tot een vraag naar veilige havens, waaronder normaal gesproken ook goud. Maar vooralsnog vluchten beleggers juist niet massaal in goud. Dat ligt vooral aan de krachtige dollar.
ETF’s zijn relatief eenvoudige beleggingsproducten met als doel het rendement van een index zo nauwkeurig mogelijk te benaderen. Het aantal ETF’s en daarmee het aantal indices stijgt sterk. Dat maakt de markt helaas bepaald niet overzichtelijker voor beleggers.
In tegenstelling tot China, heeft Europa nog niet structureel te maken gehad met handelsbelemmeringen door Trump. Maar wat niet is, kan komen. Amundi onderzocht welke sectoren en landen het meest bedreigd worden.
De ontwikkeling van aandeelhouderswaarde is afhankelijk van korte- en van langetermijnbeleid. Bij bedrijfsleiding en beleggers raakt dat laatste soms ondergesneeuwd. Dat schaadt die aandeelhouderswaarde.
