Het cijferseizoen is weer begonnen. De eerstekwartaalcijfers waren niet denderend, maar beter dan de verlaagde winstverwachtingen. Voor het vierde kwartaal en 2020 lijken de prognoses opnieuw aan de hoge kant en moeilijker waar te maken.
Dividendrendement is een van de meest aantrekkelijke kanten van de Europese aandelenmarkt. Maar dan moet dat dividend natuurlijk wel houdbaar zijn. Er zijn verschillende manieren om die houdbaarheid te bepalen.
De Chinese obligatiemarkt is na de Amerikaanse de grootste obligatiemarkt ter wereld. Westerse beleggers hadden lange tijd nauwelijks toegang tot deze markt, maar dat verandert snel. En terecht.
De kredietkraan voor Amerikaanse bedrijven met een hoge schuldenlast of een minder fraai kredietverleden staat vol open. De groei van deze markt heeft indirect grote gevolgen voor aandelenbeleggers.
Een bekende hedgefondsmanager waarschuwt voor een gevaarlijke mix van een hoge hefboom en toenemende onrust in Hongkong.
Beleggers laten Europa steeds vaker links liggen. Dat heeft te maken met de politieke situatie in Europa maar ook met de dalende weging van het continent in wereldwijde indices. Dividend blijft het meest aantrekkelijke aspect van Europese aandelen maar zelfs dat is lang niet altijd veilig.
Niet alleen de technologiesector en de auto-industrie zijn slachtoffer van het escalerende handelsconflict tussen de VS en China en de economische onzekerheid die dat met zich meebrengt. Ook de Europese banksector lijdt. Een Japans toekomstperspectief dreigt.
Het escalerende handelsconflict tussen de VS en China maakt beleggers nerveus. Dat leidt tot een vraag naar veilige havens, waaronder normaal gesproken ook goud. Maar vooralsnog vluchten beleggers juist niet massaal in goud. Dat ligt vooral aan de krachtige dollar.
ETF’s zijn relatief eenvoudige beleggingsproducten met als doel het rendement van een index zo nauwkeurig mogelijk te benaderen. Het aantal ETF’s en daarmee het aantal indices stijgt sterk. Dat maakt de markt helaas bepaald niet overzichtelijker voor beleggers.
In tegenstelling tot China, heeft Europa nog niet structureel te maken gehad met handelsbelemmeringen door Trump. Maar wat niet is, kan komen. Amundi onderzocht welke sectoren en landen het meest bedreigd worden.
De ontwikkeling van aandeelhouderswaarde is afhankelijk van korte- en van langetermijnbeleid. Bij bedrijfsleiding en beleggers raakt dat laatste soms ondergesneeuwd. Dat schaadt die aandeelhouderswaarde.
De Amerikaanse S&P500-index heeft een nieuw record bereikt, maar aan de sector Gezondheidszorg gaat dit beursfeest voorbij. Dat is niet verrassend en ook geen reden tot paniek. Vooral niet als het om de farma-aandelen gaat.
Niet aandelen maar highyieldobligaties waren de afgelopen tien jaar de best presterende vermogenscategorie in Europa. Deze risicovolle bedrijfsobligaties hebben geprofiteerd van historisch lage wanbetalingen. De angst voor wanbetalingen bleek groter dan de realiteit ervan.
De hoge winstmarges van bedrijven in de Verenigde Staten zijn niet alleen te danken aan topprestaties op ondernemingsniveau, maar ook aan een structureel probleem van de Amerikaanse economie.
Net als in 2016 is het aantal obligaties met een negatief effectief rendement enorm gestegen. Niet alleen bij staats- maar ook bij bedrijfsobligaties. Dat zet opnieuw een ‘jacht op rendement’ in gang. Die jacht is echter niet zonder gevaar voor beleggers.
De groeiende voorraden bij Amerikaanse groothandelsbedrijven zorgen voor druk op de vraag naar nieuwe bestellingen bij fabrikanten. Hierdoor dalen de productievolumes en vermindert de fabrieksactiviteit. Ook vanuit handelsperspectief lijken de kansen op een recessie dus toe te nemen.
De beurskoersen van aanbieders van beleggingsfondsen staan onder druk. Dat is niet verwonderlijk want de fondsprestaties laten te wensen over en ETF’s vormen een prima alternatief. De winstmarges van de fondshuizen zijn nog hoog, maar komen meer onder druk.
Dat de Federal Reserve tien jaar na het dieptepunt van de financiële crisis nog een opgeblazen balans heeft van bijna $4 bln is opmerkelijk. Even opmerkelijk is misschien wel dat de inflatie in de VS hardnekkig laag blijft. De centrale bank heeft zichzelf in de voet geschoten.
Het aandeel van opkomende landen in de wereldeconomie groeit. Toch is de weging van deze regio in de wereldwijde aandelen- en obligatie-indices de afgelopen jaren nauwelijks gestegen. Dat zal gaan veranderen, alleen al doordat meer landen een plaats in belangrijke indices krijgen.
De enorme schuldenlast van bedrijven is door de goede jaarstart van de aandelenmarkten wat naar de achtergrond gedrongen. Het blijft echter een probleem dat van defensieve bedrijven risicovolle bedrijven maakt en dat vaak ten koste van de aandeelhouders wordt opgelost.
