De vraag of de obligatiemarkten nog steeds potentieel hebben is niet nieuw, aangezien ze al meer dan 30 jaar bijna onafgebroken stijgen. Na hun uitzonderlijke prestaties in 2019 is dit echter meer dan ooit een actueel vraagstuk voor beleggers die op zoek zijn naar inkomen.
Inflatie is een van de belangrijkste macro-economische cijfers, voor consumenten én centrale banken. In de VS ligt de inflatie duidelijk hoger dan in Europa. Dat duidt echter niet op een hogere economische groei in de VS. Het is vooral het gevolg van een andere berekeningswijze.
Een voorstel om de werkweek te verkorten naar 30 uur is minder baanbrekend dan het lijkt. Al 150 jaar neemt de arbeidsduur gestaag af. Voor beleggers zit er echter toch een signaal verborgen in de huidige roep om een kortere werkweek.
Het afgelopen jaar heeft fraaie winsten voor de Amerikaanse, maar ook Europese aandelenmarkten laten zien. Twee zaken vielen op. De koersen zijn veel harder gestegen dan de winsten. En de indexwinsten zijn voor een wat zorgwekkend groot deel afkomstig van een klein groepje aandelen.
Een dominante marktpositie stelde Alphabet, Amazon, Apple en andere grote techbedrijven in staat om de omzet in het afgelopen decennium razendsnel op te schroeven. Dat is op de beurs beloond met fabelachtige rendementen. Er komt echter steeds meer aandacht de schaduwzijden van deze zogeheten superstar firms.
Ruim tien jaar na het dieptepunt van de kredietcrisis zijn de financiële markten nog steeds uit het lood geslagen. Obligaties zijn de inkomensfunctie voor beleggers namelijk grotendeels kwijtgeraakt, terwijl de inkomensfunctie van aandelen juist steeds belangrijker is geworden.
Een van de opvallendste facetten van de Amerikaanse beurs de afgelopen jaren is de enorme inkoop van eigen aandelen. Die zal naar verwachting echter teruglopen, terwijl de Europese aandeleninkoop juist kan stijgen.
Sinds eind augustus is het sentiment op de aandelenmarkt sterk verbeterd. Van recessie-angst lijkt helemaal geen sprake meer. Zeker niet nu de Amerikaanse rentecurve weer een steiler verloop heeft gekregen. Maar het gevaar voor een recessie is nog niet volledig geweken.
Assetallocatie is het verdelen van vermogen over verschillende vermogenscategorieën zoals aandelen en obligaties. Aandelen zijn in absolute zin vrij hoog gewaardeerd, maar ogen ten opzichte van obligaties nu juist weer heel aantrekkelijk. Een ongemakkelijke situatie.
Sparen bij banken is door extreem lage rente niet meer aantrekkelijk. Maar er valt nog wel degelijk geld te verdienen aan banken. Het dividendrendement van de banksector is aantrekkelijk en de k/w is bescheiden.
Terwijl groeiprognoses wereldwijd telkens omlaag worden bijgesteld, raakt het arsenaal aan monetaire wapens langzaamaan leeg. Daarom spreken centrale bankiers zich steeds nadrukkelijker uit voor overheden die verruimen en hervormen.
Ruim tien jaar na het dieptepunt van de financiële crisis zijn de schulden wereldwijd nog altijd buitengewoon hoog. De rente daarentegen is juist zeer laag. Beide ontwikkelingen zijn niet los te zien van elkaar. Zonder lage rente zijn de schulden nauwelijks houdbaar. Een wankel evenwicht.
Het gemiddelde verschil in beurswaarde tussen de grootste en kleinste bedrijven op Amerikaanse beurzen is binnen 40 jaar gegroeid van $3,5 mrd naar $8,8 mrd.
China is niet alleen een enorme economische en politieke factor in de wereld. Ook op de financiële markten wordt de rol van het land steeds groter.
Kwalitatief goede aandelen zijn in trek bij beleggers door hun stabiele winsten en sterke balans. Er leek geen einde te komen aan de winnende reeks van deze aandelen. Tot begin september. De plotselinge draai toont aan dat (ook) kwaliteitsaandelen rentegevoelig zijn.
Eind oktober treedt ECB-voorzitter Mario Draghi af. In de tussentijd zet hij zijn ongelijke strijd tegen de lage Europese inflatie dapper door. Zijn opvolger kiest waarschijnlijk voor dezelfde koers, maar voegt daar wel een extra dimensie aan toe.
Terwijl de meeste beleggingsstrategen niet bang zijn voor een no deal-brexit, keren professionele investeerders de Londense beurs de rug toe. Hierdoor ontstaat voor particuliere beleggers een mooie kans door brexit.
Politieke onrust en rentebeleid van centrale banken leiden soms de aandacht af van belangrijke beleggingstrends voor de lange termijn. Een van de belangrijkste en meest kansrijke van die trends is de ontwikkeling van de technologiesector.
De overheid heeft als taak een beleid te voeren dat bijdraagt aan het floreren van de economie. Overkoepelende regelgeving kan dat soms broodnodige overheidsingrijpen echter flink in de wielen rijden.
Als de tweejaarsrente hoger is dan de tienjaarsrente, zoals vorige week in de Verenigde Staten, geldt dat als zekere voorbode van een recessie.
