Siemens is een industrieel conglomeraat waarvan de basis in 1848 werd gelegd door de oprichting van Siemens & Halske, dat indertijd betrokken was bij de aanleg van de langste telegraafroute op het Europese continent. Tegenwoordig is energie het kernpunt van de bedrijfsstrategie.
De activiteiten zijn opgebouwd rond stroomproductie (aanleg van onder meer aardgascentrales en windturbines) en -consumptie (onderhoud van gebouwen, treinproductie en industrie). Daarnaast heeft Siemens een Healthcare-divisie die gespecialiseerd is in het ontwikkelen van medische apparatuur. Een aparte financiële afdeling verstrekt kredieten aan klanten voor de aankoop van apparatuur en diensten.
Het concern zoekt voortdurend naar manieren om de activiteiten verder te stroomlijnen via het afstoten van niet-strategische onderdelen en via overnames. Een voorbeeld van dat laatste is de overname van Dresser-Rand Group, een producent van apparatuur voor het aanboren van olievelden, voor $7,6 mrd in 2014.
De Europese thuismarkt is samen met het Midden-Oosten en Afrika goed voor circa de helft van de concerninkomsten. Noord- en Zuid-Amerika dragen bijna 30% bij aan de omzet en voor Azië is dat 20%.
Siemens staat genoteerd aan de beurzen van Stuttgart, München, Hamburg, Düsseldorf en Berlijn, met een hoofdnotering in Frankfurt. De familie Siemens heeft nog een belang van 6% in de onderneming en het overgrote deel van de stukken is in handen van institutionele partijen en particuliere beleggers.
De publicatie van de derdekwartaalcijfers legde enkele haarscheurtjes bloot in het tot recent zo ijzersterk presterende Siemens. Vooral de afnemende ordergroei baart beleggers zorgen.
Lagere vooruitzichten van Siemens zorgen voor koersdoelverlagingen, al zijn de analisten nog steeds te spreken over de fundamentele kwaliteiten van het concern.
Siemens Energy beleefde een koersimplosie na de ontdekking van ‘kwaliteitsproblemen’. Sectorgenoten werden meegesleurd in de val.