Niet alle bedrijven de dupe van rentestijging in de VS
Albert Edwards, beleggingsstrateeg van Société Générale, deelt graag grafieken met zijn lezers. Niet alleen omdat een enkele grafiek zo veel duidelijk maakt dat de omvang van zijn rapporten daardoor binnen de perken blijft, maar ook omdat hij naar eigen zeggen ‘wat aan de luie kant is’.
Recent publiceerde Edwards de volgens hem meest bizarre reeks grafieken die hij in jaren heeft gezien. In de grafiekreeks die zelfs deze ervaren strateeg bijna van zijn stoel deed vallen, werden de rentelasten van het niet-financiële Amerikaanse bedrijfsleven afgezet tegen het sterk opgelopen officiële rentetarief van de Federal Reserve. Normaal gesproken zorgt zo’n rentestijging voor hogere rentelasten bij bedrijven, en zeker nu de bedrijfsschulden zo flink zijn opgelopen.
Tot verbazing van Edwards zijn de netto-rentebetalingen van niet-financiële Amerikaanse bedrijven in absolute zin echter gedaald en uitgedrukt in de nettowinst ook nog eens tot het laagste niveau in zestig jaar teruggevallen. Edwards is van mening dat (grote) Amerikaanse bedrijven de rentecurve ‘in omgekeerde vorm bespeeld hebben’ door tegen een lange rente te lenen en hun cash tegen de korte en gestegen variabele rente weg te zetten.
Niet alleen bedrijven hebben minder last van de hogere rente dan gebruikelijk. Volgens UBS is de gevoeligheid van Amerikaanse gezinnen voor de gestegen rente slechts 35-45% van het niveau van de kredietcrisis. De impact van de hogere rente op de hypotheekleningen is kleiner dan tijdens de kredietcrisis, die op de auto- en creditcardleningen dan weer iets groter.
De totaalcijfers voor bedrijven en gezinnen vertellen echter niet het hele verhaal. Uit data van collega’s van Edwards blijkt dat de 10% grootste bedrijven uit de S&P1500 inderdaad geen last heeft van de hogere rente, maar dat de onderste 50% van de bedrijven uit deze index er wel degelijk onder lijdt. Bij de gezinnen doet zich een soortgelijke situatie voor. Een blik op de cijfers van Dollar General en Dollar Tree (zie pagina 19) maakt dat pijnlijk duidelijk.
Verder lezen?
Stephen Hendriks
Stephen Hendriks (1970) werkt sinds 1998 voor Beleggers Belangen. Na een studie Economie met specialisaties Macro-Economie en Financiering wilde hij de beleggerswereld in. Zijn keuze viel op Beleggers Belangen, een platform waar hij in volledige onafhankelijkheid zijn analyses zou kunnen schrijven. Stephen begon als redacteur, en is sinds 2001 adjunct-hoofdredacteur. Hij richt zich bij Beleggers Belangen vooral op assetallocatie en beleggingsstrategie. Zijn kennis op deze terreinen zet hij niet alleen in bij het beheer van verschillende portefeuilles, maar ook bij de door hem opgezette rubriek Beurs & Economie. Stephen is beheerder van de Pensioenportefeuille en beheert samen met Karel Mercx de Defensieve portefeuille. Ook maakt hij deel uit van het team dat de ETF-portefeuille beheert. Daarnaast schrijft hij sinds eind jaren ’90 over de sectoren Farmacie en Nutsbedrijven en is hij specialist op het terrein van bedrijfsobligaties. Zijn boekenkast is gevuld met alles wat maar met beleggen te maken heeft, van de klassiekers tot financieel-historische en kwantitatieve werken.