Dertien dividendaandelen uit vier criteria voor betalers

Net als bij de Schijf van Vijf voor gezonde voeding, zijn de richtlijnen van de Schijf van Vier voor meer dividendplezier voor iedereen te begrijpen. De vier vakken – beter gezegd: de vier selectiecriteria – helpen u om betrouwbare dividendbetalers te herkennen.

De Schijf van Vier is een totaalaanpak op maat voor de selectie van dividendaandelen. Er wordt gekeken naar het dividendrendement, de groeivoet van het dividend, de opeenvolgende dividendverhogingen en de gemiddelde winstuitkering (payout-ratio).

In het gunstigste geval voldoen aandelen ten aanzien van de vier selectiecriteria strikt aan alle eisen, maar zulke aandelen zijn in de minderheid. Bedenk ook dat het opwaartse koerspotentieel van fundamenteel sterke aandelen met een vlekkeloos trackrecord, bijna per definitie beperkt is. De tegeltjeswijsheid ‘wat iedereen weet, maakt de markt niet heet’ gaat helaas ook op voor perfecte aandelen.

Vier selectiecriteria voor dividendbetalers

Nadat in een voorselectie de dividendaandelen zijn gescheiden van de aandelen die geen dividend betalen, komt de Schijf van Vier in beeld. Om te achterhalen welke bedrijven een betrouwbaar dividend betalen, worden de aandelen op onderstaande vier punten doorgelicht.

• Dividendrendement (dR)

Het gecumuleerde dividendrendement (som van alle dividenden gedeeld door de beurskoers) over de voorbije vijf jaar is hoger dan 1%. Dat lijkt weinig, maar als het dividend zichtbaar groeit, stijgt in de loop der jaren ook de dividendrente (het dividendrendement ten opzichte van de aanschafprijs).

• Dividendgroei (dG)

Het jaarlijkse dividend werd zowel de voorbije vijf als tien jaar verhoogd. De ratio van vijf tot tien jaar brengt de positieve dynamiek van het dividend in kaart. Het is een indicator voor de groeiversnelling van het dividend.

• Dividendhistorie (dH)

In de voorbije tien jaar is het dividend niet éénmaal verlaagd. Bij voorkeur werd het dividend jaar in jaar uit verhoogd, maar het werd op zijn minst gelijk gehouden. De reden is simpel: Europa telt nauwelijks dividendaristocraten, aandelen die het dividend 25 jaar op rij hebben verhoogd. Op Wall Street vindt u ze volop, maar op het oude continent is voor de meeste aandelen zelfs een periode van tien jaar te hoog gegrepen.

• Payout–ratio’s (POR)

De gemiddelde payout-ratio over de drie jaar ligt tussen de 25 en 75%. Bedrijven die met het dividend te goedgeefs zijn, beperken zich in de keuzemogelijkheden van hun investeringsprojecten. Daarmee brengen ze mogelijk hun toekomst in gevaar. Bij bedrijven die te weinig winst uitkeren, loop je het gevaar dat het management een loopje neemt met het belang van de aandeelhouder.

Te veel betrouwbare aandelen

Houdt u na deze selectie te veel betrouwbare dividendbetalers over? Scherp dan het selectiecriterium inzake de groeivoet van het dividend aan. Selecteer de aandelen met de hoogste groeivoet over een periode van vijf jaar, maar beperk u daarbij tot die gevallen waarin het dividend ook in het afgelopen jaar is verhoogd. Vaak laten die bedrijven het dividend ook in de komende jaren groeien. Of stel simpelweg hogere eisen ten aanzien van het dividendrendement. Want hoe hoger het dividendrendement, hoe goedkoper het aandeel.

Hoewel verkopen net zo belangrijk is als kopen, gelden voor de verkoop geen harde eisen. Als een aandeel de aanschafvoorwaarden schendt, ligt een exit voor de hand. Het gebeurt echter wel vaker dat aandelen een jaar later weer aan alle aankoopvoorwaarden voldoen. Het feit dat aandelen van de lijst verdwijnen, betekent niet dat ze plotsklaps een slechte belegging zijn en verkocht moet worden. Verkoopbeslissingen moeten geval per geval worden beoordeeld.

Dertien betrouwbare dividendbetalers

Op dit moment voldoen dertien aandelen van de Stoxx Europe 600 aan de selectiecriteria zoals beschreven in de Schijf van Vier voor meer dividendplezier, waaronder Wolters Kluwer. De volledige lijst vindt u hieronder.