Moet de Fed zijn beleid herzien?

Sinds het dieptepunt van de Amerikaanse tienjaarsrente van rond de 1,6% is er sprake van een toename tot inmiddels 2,8%. Relatief een immense sprong van 75%, maar uiteraard wel gemeten vanaf een absurd laag niveau.

Een actueel niveau van 2,8% of nog wat hoger mag eigenlijk geen belemmering betekenen voor een economie. We spreken dan nog altijd van een historisch laag niveau. Pas vanaf  renteniveaus van 4% en meer zouden er volgens de meeste economen groeibeperkende effecten kunnen optreden. Dat mag zo zijn, de feiten zijn dat de Amerikaanse lange rente omhoog blijft kruipen, zij het langzaam, dat de aandelenmarkten al twee weken dalen en dat de meeste recente macro-indicatoren de verkeerde kant op wijzen. Een zichzelf versterkend proces dreigt daarmee te ontstaan en daar moet de Fed nadrukkelijk naar kijken.

Consumentenvertrouwen knakt

Meest opvallende cijfer eind vorige week was het Amerikaanse consumentenvertrouwen gemeten door de Universiteit van Michigan. De index daalde van 85,1 over juli naar 80,0 over augustus. Economen hadden gemiddeld op een lichte stijging gerekend. De component die spreekt over de vooruitzichten daalde van 76,5 naar 72,9, het laagste niveau sinds april van dit jaar. Wel zij bedacht dat het Amerikaanse consumentenvertrouwen in de maanden daarvoor flink was gestegen en zelfs op het hoogste niveau prijkte in zes jaar. Toch is het een verrassende terugval, vooral ook bezien tegen de achtergrond van een verbeterde Amerikaanse arbeidsmarkt, aandelenkoersen die nog altijd rond hun piek noteren en stijgende huizenprijzen.

Verklaring terugval

Een verklaring voor de daling van het consumentenvertrouwen kan mogelijk gevonden worden in de stijgende hypotheekrente als afgeleide van de hogere marktrente. Ook onzekerheid over mogelijk stijgende belastingen voortvloeiend uit een noodzakelijke deal het schuldenplafond verder op te hogen kan de Amerikaanse consument negatiever stemmen.

Ook opmerkelijk zwak waren vorige week de uitkomsten van de Philadelphia (‘Phily’) Fed Index en de Empire State survey, beide regionale indicatoren over economische verwachtingen. Deze indices worden als goede voorloper gezien van de landelijke ISM-index, welke een sterke correlatie kent met de ontwikkeling van het bbp. Waar de Phily Fed in juli nog opliep van 12,5 naar 19,8, zakte deze in augustus tot 9,3. Economen hadden gemiddeld op een cijfer van 15 gerekend. De Empire State survey (New York) daalde van 9,46 naar 8,24, waar de consensus lag op 10.

Beide toch wel negatieve macro-indicatoren kunnen wel degelijk van invloed zijn op het Fed-beleid. De meeste economen gaan er nu vanuit dat de Fed in september een begin zal maken met de afbouw van de maandelijkse $85 mrd aan effectenaankopen.
Op 1 september volgt de ISM-index over de maand augustus. Valt die tegen en mocht tegen die tijd de besprekingen over het schuldenplafond stroef verlopen dan is uitstel van het 'taperingverhaal' zeer wel mogelijk.

Lastige discussie

Mocht er inderdaad sprake zijn van uitstel dan zou je kunnen zeggen dat de Fed de marktreactie op de aangekondigde tapering heeft onderschat. Daardoor wordt de Fed als het ware gedwongen langer dan gewenst te blijven stimuleren. De markt kan daarentegen wellicht worden verweten dat het te veel vooruitloopt op minder stimuli. Een lastige discussie, maar het is wel zo dat de Amerikaanse economie een keer op eigen benen moet staan. Dan eventueel maar op een wat lager niveau.

Sinds het dieptepunt van de Amerikaanse tienjaarsrente van rond de 1,6% is er sprake van een toename tot inmiddels 2,8%. Relatief een immense sprong van 75%, maar uiteraard wel gemeten vanaf een absurd laag niveau.

Een actueel niveau van 2,8% of nog wat hoger mag eigenlijk geen belemmering betekenen voor een economie. We spreken dan nog altijd van een historisch laag niveau. Pas vanaf  renteniveaus van 4% en meer zouden er volgens de meeste economen groeibeperkende effecten kunnen optreden. Dat mag zo zijn, de feiten zijn dat de Amerikaanse lange rente omhoog blijft kruipen, zij het langzaam, dat de aandelenmarkten al twee weken dalen en dat de meeste recente macro-indicatoren de verkeerde kant op wijzen. Een zichzelf versterkend proces dreigt daarmee te ontstaan en daar moet de Fed nadrukkelijk naar kijken.

Consumentenvertrouwen knakt

Meest opvallende cijfer eind vorige week was het Amerikaanse consumentenvertrouwen gemeten door de Universiteit van Michigan. De index daalde van 85,1 over juli naar 80,0 over augustus. Economen hadden gemiddeld op een lichte stijging gerekend. De component die spreekt over de vooruitzichten daalde van 76,5 naar 72,9, het laagste niveau sinds april van dit jaar. Wel zij bedacht dat het Amerikaanse consumentenvertrouwen in de maanden daarvoor flink was gestegen en zelfs op het hoogste niveau prijkte in zes jaar. Toch is het een verrassende terugval, vooral ook bezien tegen de achtergrond van een verbeterde Amerikaanse arbeidsmarkt, aandelenkoersen die nog altijd rond hun piek noteren en stijgende huizenprijzen.

Verklaring terugval

Een verklaring voor de daling van het consumentenvertrouwen kan mogelijk gevonden worden in de stijgende hypotheekrente als afgeleide van de hogere marktrente. Ook onzekerheid over mogelijk stijgende belastingen voortvloeiend uit een noodzakelijke deal het schuldenplafond verder op te hogen kan de Amerikaanse consument negatiever stemmen.

Ook opmerkelijk zwak waren vorige week de uitkomsten van de Philadelphia (‘Phily’) Fed Index en de Empire State survey, beide regionale indicatoren over economische verwachtingen. Deze indices worden als goede voorloper gezien van de landelijke ISM-index, welke een sterke correlatie kent met de ontwikkeling van het bbp. Waar de Phily Fed in juli nog opliep van 12,5 naar 19,8, zakte deze in augustus tot 9,3. Economen hadden gemiddeld op een cijfer van 15 gerekend. De Empire State survey (New York) daalde van 9,46 naar 8,24, waar de consensus lag op 10.

Beide toch wel negatieve macro-indicatoren kunnen wel degelijk van invloed zijn op het Fed-beleid. De meeste economen gaan er nu vanuit dat de Fed in september een begin zal maken met de afbouw van de maandelijkse $85 mrd aan effectenaankopen.
Op 1 september volgt de ISM-index over de maand augustus. Valt die tegen en mocht tegen die tijd de besprekingen over het schuldenplafond stroef verlopen dan is uitstel van het 'taperingverhaal' zeer wel mogelijk.

Lastige discussie

Mocht er inderdaad sprake zijn van uitstel dan zou je kunnen zeggen dat de Fed de marktreactie op de aangekondigde tapering heeft onderschat. Daardoor wordt de Fed als het ware gedwongen langer dan gewenst te blijven stimuleren. De markt kan daarentegen wellicht worden verweten dat het te veel vooruitloopt op minder stimuli. Een lastige discussie, maar het is wel zo dat de Amerikaanse economie een keer op eigen benen moet staan. Dan eventueel maar op een wat lager niveau.