Grijs kan ook
De hausse op de aandelenmarkten is nog niet voorbij. Beleggers die aan de zijkant staan vragen zich af of ze nu nog mogen kopen. Anderen dubben of ze juist moeten verkopen.
Velen aanschouwden in de voorbije maanden vol ongeloof de hausse op Wall Street. De S&P 500 stelde op 10 april eindelijk zijn record scherper. Inmiddels staat de index op 1660,06 punten of 5,3 procent hoger dan 11 oktober 2007.
De zwartkijkers zijn ervan overtuigd dat Wall Street op een bepaald moment door de knieën zal gaan. De ruimhartige stimuleringsmaatregelen van de Federal Reserve geven de Amerikaanse economie onvoldoende snelheid om op eigen kracht verder te gaan. De optimisten zien een duurzaam economisch herstel. Op de internationale markten viert het optimisme hoogtij, waardoor sommige beleggers twijfels krijgen over het lang aanhoudende optimisme op de beurs. Immers de bedrijfsresultaten zijn in het eerste kwartaal weliswaar gestegen, maar de helft van die stijging kwam van aandeleninkoopprogramma’s.
Op de beurs staan de pessimisten en optimisten lijnrecht tegenover elkaar. De beurs is echter een wisselwerking tussen zwart of wit. Grijs kan ook. Op dit ogenblik winnen de argumenten van de optimisten het van de pessimisten, maar zonder de lokroep van winstgroei, kwakkelen de aandelenmarkten en zonder hausse, blijft Jan de Belegger weg.
Na het wikken en wegen van de jongste conjunctuurindicatoren in de Verenigde Staten, luidt de conclusie dat instappen nog altijd een reële optie is. Wel zijn tal van stabiele groeiwaarden en aandelen uit veilige havens inmiddels stevig aan de prijs. De beurs is het exempel par excellence van de vrije markt, maar het is een illusie te denken dat aandelenkoersen op een objectieve basis tot stand komen. Irrationele prijsvorming is er schering en inslag, zowel omhoog als omlaag.
Op de vraag: moet ik nu verkopen of juist kopen, bestaat geen eenduidig antwoord. Het is afhankelijk van uw risicoprofiel en uw beleggingshorizon. In een economische omgeving met lage groeiverwachtingen verdienen aandelen met een betrouwbaar dividend de voorkeur. Dat geldt in het bijzonder voor beleggers die aandelen voor het leven kopen. Door de extreem lage rentevoeten is sparen geen langetermijnoplossing voor beleggingsdoeleinden. De vraag naar dividend, naar regelmatig inkomen, neemt toe als gevolg van de vergrijzing. Bovendien is het dividend een soort van keurmerk voor de financiële kwaliteit van bedrijven.
Het is echter zaak om zoals Menno van Hoven de juiste dividendaandelen te kiezen, maar beleggers die hun oog laten vallen op zogeheten dividendaristocraten, dit zijn aandelen die jaar in jaar uit hun dividend verhogen, slaan de plank nooit ver mis. @ Ivan Snurer
Velen aanschouwden in de voorbije maanden vol ongeloof de hausse op Wall Street. De S&P 500 stelde op 10 april eindelijk zijn record scherper. Inmiddels staat de index op 1660,06 punten of 5,3 procent hoger dan 11 oktober 2007.
De zwartkijkers zijn ervan overtuigd dat Wall Street op een bepaald moment door de knieën zal gaan. De ruimhartige stimuleringsmaatregelen van de Federal Reserve geven de Amerikaanse economie onvoldoende snelheid om op eigen kracht verder te gaan. De optimisten zien een duurzaam economisch herstel. Op de internationale markten viert het optimisme hoogtij, waardoor sommige beleggers twijfels krijgen over het lang aanhoudende optimisme op de beurs. Immers de bedrijfsresultaten zijn in het eerste kwartaal weliswaar gestegen, maar de helft van die stijging kwam van aandeleninkoopprogramma’s.
Op de beurs staan de pessimisten en optimisten lijnrecht tegenover elkaar. De beurs is echter een wisselwerking tussen zwart of wit. Grijs kan ook. Op dit ogenblik winnen de argumenten van de optimisten het van de pessimisten, maar zonder de lokroep van winstgroei, kwakkelen de aandelenmarkten en zonder hausse, blijft Jan de Belegger weg.
Na het wikken en wegen van de jongste conjunctuurindicatoren in de Verenigde Staten, luidt de conclusie dat instappen nog altijd een reële optie is. Wel zijn tal van stabiele groeiwaarden en aandelen uit veilige havens inmiddels stevig aan de prijs. De beurs is het exempel par excellence van de vrije markt, maar het is een illusie te denken dat aandelenkoersen op een objectieve basis tot stand komen. Irrationele prijsvorming is er schering en inslag, zowel omhoog als omlaag.
Op de vraag: moet ik nu verkopen of juist kopen, bestaat geen eenduidig antwoord. Het is afhankelijk van uw risicoprofiel en uw beleggingshorizon. In een economische omgeving met lage groeiverwachtingen verdienen aandelen met een betrouwbaar dividend de voorkeur. Dat geldt in het bijzonder voor beleggers die aandelen voor het leven kopen. Door de extreem lage rentevoeten is sparen geen langetermijnoplossing voor beleggingsdoeleinden. De vraag naar dividend, naar regelmatig inkomen, neemt toe als gevolg van de vergrijzing. Bovendien is het dividend een soort van keurmerk voor de financiële kwaliteit van bedrijven.
Het is echter zaak om zoals Menno van Hoven de juiste dividendaandelen te kiezen, maar beleggers die hun oog laten vallen op zogeheten dividendaristocraten, dit zijn aandelen die jaar in jaar uit hun dividend verhogen, slaan de plank nooit ver mis. @ Ivan Snurer