Kijk uit met Japanse aandelen
Sinds medio november noteert de Nikkei een kwart hoger. Al in aanloop naar de verkiezingen begonnen Japanse aandelen te stijgen. Beleggers waren rotsvast overtuigd dat de nieuwe regering de beurs zou trekken om de economie te stimuleren. Gaat dat lukken?
En inderdaad de nieuwe premier liet er geen gras over groeien. Een maand na de parlementsverkiezingen presenteerde Shinzo Abe een ambitieus stimuleringsplan. Met een investering van ruim 10.000 miljard yen wil de regering van de conservatieve Liberaal Democraten 600.000 banen scheppen, het bruto binnenlandsproduct met twee procentpunt opschroeven en het vertrouwen van de bevolking terugwinnen.
De regering wil ook de deflatie wegwerken en rekent daarvoor op de hulp van de centrale bank – het streefdoel is twee procent inflatie. En daarnaast de appreciatie van de yen ombuigen – die schaadt de export. Het stimuleringsplan voorziet in de aankoop van obligaties die door het ESM, het permanente noodfonds van de eurogroep, worden uitgegeven. Na de aankondiging zakte de yen meteen naar 89,35 per dollar, het laagste peil sinds juni 2010.
Op beurs van Tokio schieten de koersen van aandelen loodrecht omhoog, maar is zoveel optimisme wel terecht? Per saldo zet de Abe van de Liberaal Democratische Partij in op eeuwenoude maatregelen. Afgezien van de driejarige gedwongen pauze in de oppositie, zit zijn partij al vijftig jaar in de regering en leverde de genereuze geldpolitiek voor de economie weinig duurzame winst op. Dus waarom zou het ditmaal anders zijn?
Maar ja, zoals superbelegger John Templeton het zo mooi kon verwoorden: Stierenmarkten worden geboren uit pessimisme, groeien op scepticisme, rijpen op optimisme en sterven in euforie. Aandelenbeleggers zijn alleszins blij verrast met de opmars van de Nikkei. Inmiddels noteert de index al ruim boven het koersdoel dat analisten begin dit jaar in het vooruitzicht stelden.
Jim O’Neill verkondigde eind november dat Japan best wel eens de verrassing van 2013 zou kunnen worden. De rasoptimist van de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs verwacht dat de nieuwe regering definitief komaf zal maken met de dure yen, lage groei en de structurele prijsdalingen. Problemen waar de Japanse economie al ruim 20 jaar onder lijdt.
De Nikkei steeg in de voorbije twee maanden zo’n 25 procent. Vraag is of aandelen blijven stijgen of wat gas gaan terugnemen. Volgens de Japanse zakenbank Nomura verruilen beleggers massaal hun obligaties voor aandelen. De grote rotatie naar aandelen zou de drijvende kracht van de hausse zijn. De jongste opmars kan het begin signaleren van een seculiere beursstijging waarbij de Nikkei richting de 15.000 klimt. Maar eerst dient de index overtuigend de horde van 11.250 te nemen.
En inderdaad de nieuwe premier liet er geen gras over groeien. Een maand na de parlementsverkiezingen presenteerde Shinzo Abe een ambitieus stimuleringsplan. Met een investering van ruim 10.000 miljard yen wil de regering van de conservatieve Liberaal Democraten 600.000 banen scheppen, het bruto binnenlandsproduct met twee procentpunt opschroeven en het vertrouwen van de bevolking terugwinnen.
De regering wil ook de deflatie wegwerken en rekent daarvoor op de hulp van de centrale bank – het streefdoel is twee procent inflatie. En daarnaast de appreciatie van de yen ombuigen – die schaadt de export. Het stimuleringsplan voorziet in de aankoop van obligaties die door het ESM, het permanente noodfonds van de eurogroep, worden uitgegeven. Na de aankondiging zakte de yen meteen naar 89,35 per dollar, het laagste peil sinds juni 2010.
Op beurs van Tokio schieten de koersen van aandelen loodrecht omhoog, maar is zoveel optimisme wel terecht? Per saldo zet de Abe van de Liberaal Democratische Partij in op eeuwenoude maatregelen. Afgezien van de driejarige gedwongen pauze in de oppositie, zit zijn partij al vijftig jaar in de regering en leverde de genereuze geldpolitiek voor de economie weinig duurzame winst op. Dus waarom zou het ditmaal anders zijn?
Maar ja, zoals superbelegger John Templeton het zo mooi kon verwoorden: Stierenmarkten worden geboren uit pessimisme, groeien op scepticisme, rijpen op optimisme en sterven in euforie. Aandelenbeleggers zijn alleszins blij verrast met de opmars van de Nikkei. Inmiddels noteert de index al ruim boven het koersdoel dat analisten begin dit jaar in het vooruitzicht stelden.
Jim O’Neill verkondigde eind november dat Japan best wel eens de verrassing van 2013 zou kunnen worden. De rasoptimist van de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs verwacht dat de nieuwe regering definitief komaf zal maken met de dure yen, lage groei en de structurele prijsdalingen. Problemen waar de Japanse economie al ruim 20 jaar onder lijdt.
De Nikkei steeg in de voorbije twee maanden zo’n 25 procent. Vraag is of aandelen blijven stijgen of wat gas gaan terugnemen. Volgens de Japanse zakenbank Nomura verruilen beleggers massaal hun obligaties voor aandelen. De grote rotatie naar aandelen zou de drijvende kracht van de hausse zijn. De jongste opmars kan het begin signaleren van een seculiere beursstijging waarbij de Nikkei richting de 15.000 klimt. Maar eerst dient de index overtuigend de horde van 11.250 te nemen.
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.