Financiële innovatie gezocht

Een beleggingsproduct kan tegenwoordig haast niet eenvoudig genoeg zijn. ‘Simpel’ en ‘transparant’ zijn sleutelwoorden en het liefst zouden distributiepartijen zoals de Nederlandse grootbanken het alleen maar producten in het aanbod opnemen waarvan de gemiddelde particulier zowel de werking als de complete onderliggende constructie helemaal kan doorgronden.

Sommige banken hebben zelfs al synthetische ETF’s uit de schappen gehaald omdat deze producten onnodig gecompliceerd zijn. Deze beweging wordt deels veroorzaakt door een toezichthouder die nadrukkelijk stelling neemt tegen synthetische ETF’s. Maar het is vooral ook een reactie op een periode waarin vooral gekeken werd naar het theoretische rendementsprofiel in plaats van naar complexiteit. Dat leidde onder meer tot de enorme groei in onder meer CDO’s, die een grote rol speelden in de opmaat naar de kredietcrisis van 2008. In dit opzicht valt het dus alleen maar toe te juichen dat de financiële sector overduidelijk kiest voor simpel boven complex.

Het gevaar van simpel

Het gevaar van deze ontwikkeling is dat producten steeds simpeler worden in een periode waarin de behoeften van klanten juist steeds complexer wordt. Het gesleutel aan het pensioenstelsel maakt het bijvoorbeeld belangrijker dan ooit om ook zelf vermogen op te bouwen voor de oudedagsvoorziening, terwijl het behalen van het rendement dat daarvoor nodig is zelden zo lastig was als in het huidige economisch klimaat. Deze paradox krijgt nu veel te weinig aandacht, want de financiële sector is hard bezig om zichzelf een transparanter imago aan te meten en particuliere beleggers kijken nog nauwelijks zover vooruit. Maar liefst 70% van deze groep heeft volgens onderzoek van de Rabobank niet eens een concreet beleggingsdoel.

Apple als voorbeeld

Veel mensen kochten hun eerste iPod, iPhone of iPad omdat het een mooi apparaat was waar vrienden en bekenden erg enthousiast over waren. Tegenwoordig kunnen ze niet meer zonder deze Apple-producten en het technologiebedrijf heeft zo een probleem opgelost waarvan de meeste mensen niet eens wisten dat ze het hadden.

De financiële sector zou haar klanten op een vergelijkbare manier moeten helpen bij het oplossen van een pensioenprobleem waarvan ze zich nauwelijks bewust zijn. Daarvoor is dan wel meer financiële innovatie nodig, aangezien ‘simpel’ en ‘transparant’ niet automatisch het antwoord is op de complexe pensioen- en rendementsparadox.

Een beleggingsproduct kan tegenwoordig haast niet eenvoudig genoeg zijn. ‘Simpel’ en ‘transparant’ zijn sleutelwoorden en het liefst zouden distributiepartijen zoals de Nederlandse grootbanken het alleen maar producten in het aanbod opnemen waarvan de gemiddelde particulier zowel de werking als de complete onderliggende constructie helemaal kan doorgronden.

Sommige banken hebben zelfs al synthetische ETF’s uit de schappen gehaald omdat deze producten onnodig gecompliceerd zijn. Deze beweging wordt deels veroorzaakt door een toezichthouder die nadrukkelijk stelling neemt tegen synthetische ETF’s. Maar het is vooral ook een reactie op een periode waarin vooral gekeken werd naar het theoretische rendementsprofiel in plaats van naar complexiteit. Dat leidde onder meer tot de enorme groei in onder meer CDO’s, die een grote rol speelden in de opmaat naar de kredietcrisis van 2008. In dit opzicht valt het dus alleen maar toe te juichen dat de financiële sector overduidelijk kiest voor simpel boven complex.

Het gevaar van simpel

Het gevaar van deze ontwikkeling is dat producten steeds simpeler worden in een periode waarin de behoeften van klanten juist steeds complexer wordt. Het gesleutel aan het pensioenstelsel maakt het bijvoorbeeld belangrijker dan ooit om ook zelf vermogen op te bouwen voor de oudedagsvoorziening, terwijl het behalen van het rendement dat daarvoor nodig is zelden zo lastig was als in het huidige economisch klimaat. Deze paradox krijgt nu veel te weinig aandacht, want de financiële sector is hard bezig om zichzelf een transparanter imago aan te meten en particuliere beleggers kijken nog nauwelijks zover vooruit. Maar liefst 70% van deze groep heeft volgens onderzoek van de Rabobank niet eens een concreet beleggingsdoel.

Apple als voorbeeld

Veel mensen kochten hun eerste iPod, iPhone of iPad omdat het een mooi apparaat was waar vrienden en bekenden erg enthousiast over waren. Tegenwoordig kunnen ze niet meer zonder deze Apple-producten en het technologiebedrijf heeft zo een probleem opgelost waarvan de meeste mensen niet eens wisten dat ze het hadden.

De financiële sector zou haar klanten op een vergelijkbare manier moeten helpen bij het oplossen van een pensioenprobleem waarvan ze zich nauwelijks bewust zijn. Daarvoor is dan wel meer financiële innovatie nodig, aangezien ‘simpel’ en ‘transparant’ niet automatisch het antwoord is op de complexe pensioen- en rendementsparadox.