In de tweede week van juni bezocht ik Canada en de Verenigde Staten voor onder andere een congres over institutioneel beleggen en televisiezender CNBC. Een dagboek.

Zaterdag 9 juni 2012 Aankomst op JFK in New York. Tijdens het wachten bij de grenscontrole is er een nieuwsprogramma op televisie. Het nieuwsanker verkondigt dat de eurocrisis de Amerikanen veel geld zal kosten. Welkom in de VS!

Zondag 10 juni Ik neem foto’s van ‘One 57’. Nu nog een torenhoge bouwwerf op 57th street maar eens klaar zal een penthouse er 110 miljoen dollar kosten. Er zijn nog New Yorkers met centen…

Maandag 11 juni Ik ben op een congres van institutionele beleggers in Canada dichtbij de Niagara Falls. Liaquat Ahamed spreekt er. Hij is auteur van Lords of Finance, een schitterend boek over het economisch en monetair beleid tussen 1910 en 1935. De VS en Frankrijk bezaten toen het overgrote deel van de internationale goudreserves en andere landen verplicht waren hun rentebeleid te verstrakken om hun deelname aan de goudstandaard te kunnen verdedigen. Enige gelijkenis met de eurozone is volkomen toevallig… Ikzelf heb het nadien over de crisis in de eurozone en leg uit hoe moeilijk het is geloofwaardigheid te herwinnen en hoe de tweestrijd tussen het vermijden van ‘moral hazard’ en het opgeven van soevereiniteit de trage vooruitgang verklaart.

Dinsdag 12 juni Op het congres wordt de eurozone nu geanalyseerd door een Amerikaanse analyste. De klemtoon ligt op werkloosheid (teveel) en concurrentiekracht (te weinig). Niet direct opbeurend. Nadien spreekt een politiek analyst over geopolitieke risico’s. Nog minder opbeurend.

Woensdag 13 juni Klantenvergaderingen in Toronto. In deze stad woedt nog altijd een grote bouwwoede en men telt er het grootste aantal kranen in Noord-Amerika. Liefst 200 appartementsgebouwen zijn in aanbouw of klaar om te worden opgestart. In de komende jaren zullen voor een bevolking van 4,5 miljoen inwoners in de Greater Toronto Area 150.000 nieuwe appartementen op de markt komen. Lijkt me van het goede te veel.

Donderdag 14 juni New York. Vergaderingen bij ons team dat Amerikaanse en internationale obligatieportefeuilles beheert. De beheerder van Amerikaanse ‘high yield’-obligaties blijft vrij positief op basis van de cash-flow en de balansstructuur van de bedrijven en de beleidsrente van de Fed die nog lang zeer laag zal blijven. De beheerder van mortgage backed securities is eveneens positief: ongeveer 150 basispunten spread bovenop overheidspapier voor instrumenten die de facto de waarborg hebben van de Amerikaanse overheid. Met het hoofd rentestrategieën heb ik het over een vicieuze cirkel: beleggers durven niet in Spanje te beleggen uit vrees dat iets ‘eigenaardig’ gebeurt, ondanks het feit dat de spread met Duitsland meer dan 5% bedraagt en precies die hoge spread voedt de vrees voor staartrisico. De verantwoordelijke van het muntbeheer signaleert dat de beurzen hoger gaan omdat de centrale banken laten uitschijnen dat ze liquiditeit zullen verstrekken mocht dit na de Griekse verkiezingen nodig blijken. ‘Money makes the world go round’…

Vrijdag 15 juni Te gast bij CNBC in New Jersey voor het Squawkbox programma om te praten over… de eurozone. Nadien grappen de journalisten over neologismen: Grexit (over Griekenland dat de eurozone zou verlaten), Spanic (geen uitleg nodig). Ik vertel dat ik die morgen een tweet heb ontvangen met Greekend (het weekend waarin alles te gebeuren staat). Gelach alom. ’s Avonds kijk ik naar Real Time, de show van Bill Maher op HBO. Joseph Stiglitz is in de studio, met kritiek op de Europese aanpak van de crisis maar vooral om over zijn nieuwe boek te praten (The price of inequality), over de oorzaken en gevolgen van de groeiende ongelijkheid in de VS. Hij ziet de schuldenlast van studenten als een groot maatschappelijk probleem. De kredietkaartenschuld is gedaald maar de studentenleningen blijven stijgen. De inschrijvingskost aan een Amerikaanse publieke universiteit is de voorbije drie jaar met 15% gestegen en in Californië zelfs met 40%. De staten hebben geen geld meer dus verhogen ze het inschrijvingsgeld en de studenten gaan dan maar grotere leningen aan. Hopelijk vinden ze een job wanneer ze afgestudeerd zijn om de lening af te lossen.

Zaterdag 16 juni Bij Barnes & Noble koop ik het boek van Stiglitz. Later, in het vliegtuig, lees ik de eerste twee hoofdstukken. Een aanrader maar je wordt er niet vrolijker van. Nu maar hopen dat morgen de Griekse verkiezingen een marktvriendelijke uitslag opleveren. Intussen weten we wat dat betekent…