10 jaar later, wat werd uit 1.000 euro

In de voorbije tien jaar hadden aandelenbeleggers het soms hard te verduren. Aan het begin van de tienjaarsperiode was de grote koersdaling van 2000-2003 nog maar halfweg. Op het Damrak zouden beleggers 60 procent verliezen. Een verlies dat in de daaropvolgende jaren wel volledig werd weggepoetst.

Toen echter in september 2008 de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers omviel, ontaardde de sluimerende kredietcrisis in een mondiale recessie en gingen wereldwijd en dus ook op het Damrak de beurskoersen scherp omlaag.

Weliswaar wisten de aandelenmarkten zich hiervan enigszins te herstellen, maar de Amerikaanse kredietcrisis zindert in de eurozone met als exponent Griekenland nog nadrukkelijk altijd na.

Wie begin 2002 voor 1.000 euro Nederlandse aandelen had gekocht, zag eind vorig jaar dat zijn vermogen geslonken was tot 987 euro. Op jaarbasis komt dit overeen met een verlies van 0,1 procent, inclusief dividend.

Beleggers die 1.000 euro investeerden in de S&P 500, vergaat het niet veel beter of beter gezegd: het vergaat hen zelfs slechter. Hoewel in tussentijd de investering 33 procent meer waard is, is er toch sprake van verlies doordat in de voorbije tien jaar de waarde van de euro vis-à-vis de dollar met 45 procent toenam. Per saldo was eind 2011 de indexbelegging nog 916 euro waard. Een gemiddeld verlies van 0,9 procent per jaar.

Als u op 31 december 2001 voor 1.000 euro Amerikaanse dollars had gekocht, kreeg u tien jaar later exclusief kosten er 1.456 euro voor. Dat komt overeen met een jaarlijkse winst van 3,8 procent.

Wie op 31 december 2001 voor 1.000 euro intekende op een 10-jarige staatslening van de Nederlandse overheid kreeg een couponrente van 5,11 procent en zag in die 10-jaarsperiode zijn vermogen aangroeien tot 1.511 euro. Het rendement op jaarbasis bedraagt vanzelfsprekend: 5,11 procent.

Beleggers die voor 1.000 euro aandelen van beursgenoteerd vastgoed kochten, waren weliswaar blootgesteld aan de koersschommelingen van de financiële markten, maar zij behaalden in tegenstelling tot aandelenbeleggers wel winst. Eind 2011 was inclusief dividend hun vastgoedaandelenkapitaal gestegen tot 1.921 euro, oftewel een jaarrendement van 6,7 procent.

Wanneer u tien jaar geleden 1.000 euro in grondstoffen had geïnvesteerd, dan was gemeten aan hand van de brede CRB-grondstoffendindex eind 2012 uw belegging 1.417 euro waard. Op basis van de GSCI-grondstoffenindex, die sterk op energie en olie leunt, zelfs 2.619 euro. Dit komt overeen met een gemiddeld rendement van respectievelijk 3,5 en 10,1 procent per jaar.

Beleggen in grondstoffen kan natuurlijk ook direct. Indien u aan het begin van 2002 voor 1.000 euro goud had gekocht, dan was de waarde ervan eind 2011 opgelopen tot 3.882 euro, zilver zelfs 4.191 euro, oftewel een gemiddeld jaarrendement van 14,5 en 15,4 procent.

Dat de rendementen van grondstoffen (ook in eenzelfde categorie) sterk uiteen kunnen lopen, blijkt uit het beleggingsresultaat van tarwe en koffie: 1.000 euro groeide in tien jaar uit tot 1.428 respectievelijk 3.373 euro. De prijsaanwas van koffie is daarmee een fractie lager dan de prijsstijging van ruwe olie. Tussen 2002 en 2011 groeide een belegging van 1.000 euro in Noordzee-olie aan tot 3.594 euro.

Eigenlijk zouden alle rendementen voor inflatie moeten worden gecorrigeerd. Door de prijsstijging van grondstoffen en lonen door de jaren heen kunt u met 1.000 euro van toen nu minder goederen kopen. In de voorbije tien jaar werd op jaarbasis uw koopkracht met 2,1 procent uitgehold. Dit houdt in dat de 1.000 euro van eind 2001 eind 2011 nog maar 809 euro waard was. In totaal is er sprake van een koopkrachtverlies van 19,8 procent.

Om een en ander beter inzichtelijk te maken, volgt hieronder het rendementsoverzicht van populaire beleggingscategorieën en vermogenstitels in tabelvorm.

In de voorbije tien jaar hadden aandelenbeleggers het soms hard te verduren. Aan het begin van de tienjaarsperiode was de grote koersdaling van 2000-2003 nog maar halfweg. Op het Damrak zouden beleggers 60 procent verliezen. Een verlies dat in de daaropvolgende jaren wel volledig werd weggepoetst.

Toen echter in september 2008 de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers omviel, ontaardde de sluimerende kredietcrisis in een mondiale recessie en gingen wereldwijd en dus ook op het Damrak de beurskoersen scherp omlaag.

Weliswaar wisten de aandelenmarkten zich hiervan enigszins te herstellen, maar de Amerikaanse kredietcrisis zindert in de eurozone met als exponent Griekenland nog nadrukkelijk altijd na.

Wie begin 2002 voor 1.000 euro Nederlandse aandelen had gekocht, zag eind vorig jaar dat zijn vermogen geslonken was tot 987 euro. Op jaarbasis komt dit overeen met een verlies van 0,1 procent, inclusief dividend.

Beleggers die 1.000 euro investeerden in de S&P 500, vergaat het niet veel beter of beter gezegd: het vergaat hen zelfs slechter. Hoewel in tussentijd de investering 33 procent meer waard is, is er toch sprake van verlies doordat in de voorbije tien jaar de waarde van de euro vis-à-vis de dollar met 45 procent toenam. Per saldo was eind 2011 de indexbelegging nog 916 euro waard. Een gemiddeld verlies van 0,9 procent per jaar.

Als u op 31 december 2001 voor 1.000 euro Amerikaanse dollars had gekocht, kreeg u tien jaar later exclusief kosten er 1.456 euro voor. Dat komt overeen met een jaarlijkse winst van 3,8 procent.

Wie op 31 december 2001 voor 1.000 euro intekende op een 10-jarige staatslening van de Nederlandse overheid kreeg een couponrente van 5,11 procent en zag in die 10-jaarsperiode zijn vermogen aangroeien tot 1.511 euro. Het rendement op jaarbasis bedraagt vanzelfsprekend: 5,11 procent.

Beleggers die voor 1.000 euro aandelen van beursgenoteerd vastgoed kochten, waren weliswaar blootgesteld aan de koersschommelingen van de financiële markten, maar zij behaalden in tegenstelling tot aandelenbeleggers wel winst. Eind 2011 was inclusief dividend hun vastgoedaandelenkapitaal gestegen tot 1.921 euro, oftewel een jaarrendement van 6,7 procent.

Wanneer u tien jaar geleden 1.000 euro in grondstoffen had geïnvesteerd, dan was gemeten aan hand van de brede CRB-grondstoffendindex eind 2012 uw belegging 1.417 euro waard. Op basis van de GSCI-grondstoffenindex, die sterk op energie en olie leunt, zelfs 2.619 euro. Dit komt overeen met een gemiddeld rendement van respectievelijk 3,5 en 10,1 procent per jaar.

Beleggen in grondstoffen kan natuurlijk ook direct. Indien u aan het begin van 2002 voor 1.000 euro goud had gekocht, dan was de waarde ervan eind 2011 opgelopen tot 3.882 euro, zilver zelfs 4.191 euro, oftewel een gemiddeld jaarrendement van 14,5 en 15,4 procent.

Dat de rendementen van grondstoffen (ook in eenzelfde categorie) sterk uiteen kunnen lopen, blijkt uit het beleggingsresultaat van tarwe en koffie: 1.000 euro groeide in tien jaar uit tot 1.428 respectievelijk 3.373 euro. De prijsaanwas van koffie is daarmee een fractie lager dan de prijsstijging van ruwe olie. Tussen 2002 en 2011 groeide een belegging van 1.000 euro in Noordzee-olie aan tot 3.594 euro.

Eigenlijk zouden alle rendementen voor inflatie moeten worden gecorrigeerd. Door de prijsstijging van grondstoffen en lonen door de jaren heen kunt u met 1.000 euro van toen nu minder goederen kopen. In de voorbije tien jaar werd op jaarbasis uw koopkracht met 2,1 procent uitgehold. Dit houdt in dat de 1.000 euro van eind 2001 eind 2011 nog maar 809 euro waard was. In totaal is er sprake van een koopkrachtverlies van 19,8 procent.

Om een en ander beter inzichtelijk te maken, volgt hieronder het rendementsoverzicht van populaire beleggingscategorieën en vermogenstitels in tabelvorm.