Zonde is van alle tijden
Het ethisch beleggen is uitgegroeid tot een volwaardige beleggingsindustrie. Er zijn legio aanbieders, maar voor wie tegen is, zijn er beduidend minder opties, nochtans is zonde van alle tijden en er valt meer aan te verdienen.
Sinds een jaar of twintig schieten ethische of maatschappelijk verantwoord beleggingsfondsen als paddenstoelen uit de grond. Het aantal zogeheten duurzame fondsen is niet meer te tellen. Pensioenfondsen schrappen fabrikanten van clusterbommen uit hun aandelenportefeuilles en de overheid stimuleert investeringen in groene energie en ethisch sparen met een belastingvoordeel.
Ave Maria Fund
Ethische fondsen mijden dus investeringen in foute bedrijven en sommigen, zoals het Ave Maria Catholic Values Fund, gaan daar bijzonder ver in. Verzekeraars die polissen verkopen aan homoseksuelen of farmabedrijven die anticonceptiepillen produceren kunnen het bij dit fonds schudden.
Het Ave Maria Fund zette begin 2004 Eli Lilly en PepsiCo op de zwarte lijst toen bekend werd dat zij een extra zorgverzekering toekenden aan samenwonende maar ongehuwde personeelsleden. Het fonds belegt immers aan hand van Rooms-katholieke waarden. Dat betekent dat abortus, porno en alles wat het sacrament van het huwelijk onteert taboe is.
Vice Fund
Het Vice Fund is de bekendste en wellicht de enige echte tegenhanger van het Ave Maria Fund. Het fonds investeert in alcoholproducenten, bierbrouwers, casino's, gokbedrijven, tabak- en wapenfabrikanten.
Ondanks zijn naam (naast plaatsvervangend betekent vice in de Engelse taal ook ondeugd, gebrek, fout, ontucht, verdorvenheid, onzedelijk) zijn erotiek getinte aandelen taboe. Zo is Playboy als tijdschrift best leuk, maar als aandeel was het niet bepaald sexy. Het is geenszins een morele kwestie. Het gaat simpelweg om de poen. Het uitgangspunt is dat bepaalde bedrijven los van enkele kortstondige inzinkingen blijven floreren omdat mensen ondanks alle voorlichtingcampagnes en economische tegenslagen blijven roken, drinken, zich willen vermaken en als het moet zich verdedigen.
Goed of fout
Hoewel hun uitgangspunten haaks op elkaar staan, blijkt dat beide fondsen beleggen in aandelen van dezelfde industrie. Het Ave Maria Fund prijst Nintendo omdat het zogenaamd vermaak biedt voor het hele gezin. Het Vice Fund daarentegen is koper van Activision omdat computerspellen verslavend kunnen zijn. Er zit dus rek in de definitie in van wat goed of fout is.
Andersom kan ook. Beide beleggingsfondsen hebben in United Technologies Corporation (UTC) een belangrijke positie ingenomen. UTC is een conglomeraat met verschillende werkmaatschappijen waaronder Sikorsky Aircraft Corporation, de wereldmarktleider in de fabricage van militaire helikopters en UTC Fire & Security, een producent van alarm en brandveiligheidsystemen.
Naakte cijfers
De onderliggende beleggingsstrategieën van het Ave Maria Fund en het Vice Fund zijn gericht op de lange termijn en eens een aandeel wordt opgenomen blijft het drie (AVEMX) tot vijf jaar (VICEX) in portefeuille. De fondsbeheerders slagen daarin met verve, maar verdienen zij er ook geld mee.
Inclusief dividend sprokkelde de S&P 500 vorig jaar op de valreep een winst van 2,1 procent bijeen. Het Vice Fund realiseerde in 2011 een totaalrendement van 10,8 procent, het Ave Maria Fund verloor echter 1,3 procent.
Dat er met ethisch beleggen op termijn toch goed geld te verdienen valt, blijkt uit het rendement over meerdere jaren. Het samengestelde totaalrendement over de periode 2003-2011 bedraagt op jaarbasis 7,5 procent. Dat is 1,3 procentpunt beter dan het beursgemiddelde. Het gemiddelde jaarrendement van de S&P 500 stokt immers op 6,2 procent. Wat op zijn beurt 3,1 procentpunt lager is dan het Vice Fund dat door de jaren heen met foute aandelen een gemiddelde van 9.3 procent kan voorleggen.
Rendement of geweten
Ook na risicocorrectie biedt het Vice Fund het hoogste rendement. Meer nog de cijfers spreken nog duidelijker in het voordeel. Dus ook na risicocorrectie rendeert het Vice Fund beter dan het Ave Maria Fund. Maar geld is niet alles, of toch wel?
De beleggingsleer doet geen uitspraken over wat maatschappelijk wenselijk is, alleen over wat economisch gezien het beste werkt en die pleit in het voordeel van het Vice Fund.
Sinds een jaar of twintig schieten ethische of maatschappelijk
verantwoord beleggingsfondsen als paddenstoelen uit de grond. Het
aantal zogeheten duurzame fondsen is niet meer te tellen.
Pensioenfondsen schrappen fabrikanten van clusterbommen uit hun
aandelenportefeuilles en de overheid stimuleert investeringen in
groene energie en ethisch sparen met een belastingvoordeel.
Ave Maria Fund
Ethische fondsen mijden dus investeringen in foute bedrijven en
sommigen, zoals het Ave Maria Catholic Values Fund, gaan daar
bijzonder ver in. Verzekeraars die polissen verkopen aan
homoseksuelen of farmabedrijven die anticonceptiepillen produceren
kunnen het bij dit fonds schudden.
Het Ave Maria Fund zette begin 2004 Eli Lilly en PepsiCo op de
zwarte lijst toen bekend werd dat zij een extra zorgverzekering
toekenden aan samenwonende maar ongehuwde personeelsleden. Het
fonds belegt immers aan hand van Rooms-katholieke waarden. Dat
betekent dat abortus, porno en alles wat het sacrament van het
huwelijk onteert taboe is.
Vice Fund
Het Vice Fund is de bekendste en wellicht de enige echte
tegenhanger van het Ave Maria Fund. Het fonds investeert in
alcoholproducenten, bierbrouwers, casino’s, gokbedrijven, tabak- en
wapenfabrikanten.
Ondanks zijn naam (naast plaatsvervangend betekent vice in de
Engelse taal ook ondeugd, gebrek, fout, ontucht, verdorvenheid,
onzedelijk) zijn erotiek getinte aandelen taboe. Zo is Playboy als
tijdschrift best leuk, maar als aandeel was het niet bepaald sexy.
Het is geenszins een morele kwestie. Het gaat simpelweg om de poen.
Het uitgangspunt is dat bepaalde bedrijven los van enkele
kortstondige inzinkingen blijven floreren omdat mensen ondanks alle
voorlichtingcampagnes en economische tegenslagen blijven roken,
drinken, zich willen vermaken en als het moet zich verdedigen.
Goed of fout
Hoewel hun uitgangspunten haaks op elkaar staan, blijkt dat
beide fondsen beleggen in aandelen van dezelfde industrie. Het Ave
Maria Fund prijst Nintendo omdat het zogenaamd vermaak biedt voor
het hele gezin. Het Vice Fund daarentegen is koper van Activision
omdat computerspellen verslavend kunnen zijn. Er zit dus rek in de
definitie in van wat goed of fout is.
Andersom kan ook. Beide beleggingsfondsen hebben in United
Technologies Corporation (UTC) een belangrijke positie ingenomen.
UTC is een conglomeraat met verschillende werkmaatschappijen
waaronder Sikorsky Aircraft Corporation, de wereldmarktleider in de
fabricage van militaire helikopters en UTC Fire & Security, een
producent van alarm en brandveiligheidsystemen.
Naakte cijfers
De onderliggende beleggingsstrategieën van het Ave Maria Fund en
het Vice Fund zijn gericht op de lange termijn en eens een aandeel
wordt opgenomen blijft het drie (AVEMX) tot vijf jaar (VICEX) in
portefeuille. De fondsbeheerders slagen daarin met verve, maar
verdienen zij er ook geld mee.
Inclusief dividend sprokkelde de S&P 500 vorig jaar op de
valreep een winst van 2,1 procent bijeen. Het Vice Fund realiseerde
in 2011 een totaalrendement van 10,8 procent, het Ave Maria Fund
verloor echter 1,3 procent.
Dat er met ethisch beleggen op termijn toch goed geld te
verdienen valt, blijkt uit het rendement over meerdere jaren. Het
samengestelde totaalrendement over de periode 2003-2011 bedraagt op
jaarbasis 7,5 procent. Dat is 1,3 procentpunt beter dan het
beursgemiddelde. Het gemiddelde jaarrendement van de S&P 500
stokt immers op 6,2 procent. Wat op zijn beurt 3,1 procentpunt
lager is dan het Vice Fund dat door de jaren heen met foute
aandelen een gemiddelde van 9.3 procent kan voorleggen.
Rendement of geweten
Ook na risicocorrectie biedt het Vice Fund het hoogste
rendement. Meer nog de cijfers spreken nog duidelijker in het
voordeel. Dus ook na risicocorrectie rendeert het Vice Fund beter
dan het Ave Maria Fund. Maar geld is niet alles, of toch wel?
De beleggingsleer doet geen uitspraken over wat maatschappelijk
wenselijk is, alleen over wat economisch gezien het beste werkt en
die pleit in het voordeel van het Vice Fund.
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.