Dividendaristocraten in spe

Vanwege de lage rente en de gematigde winstvooruitzichten staan dividendaandelen in de belangstelling van beleggers. Het is echter beter om te kiezen voor bedrijven die stelselmatig het dividend verhogen dan hippe aandelen met een hoog dividendrendement.

Verwarring der verwarringen

Confusión de Confusiones oftewel Verwarring der verwarringen was het eerste boek waarin het reilen en zeilen op de Amsterdamse beurs werd beschreven. In zijn meesterwerk uit 1688 schildert Josseph de la Vega prachtige beelden over het Amsterdamse beurswezen.

De Spanjaard vertelt dat de vorsten en de burgerij al in de 17^de eeuw hun rente (middeleeuws jargon voor dividend) opstreken. Van die rente van de winsten uit acties (aandelen) die ze op hun rekening hadden staan, konden zij op goede voet leven. Hun acties hadden zij geërfd of zelf aangeschaft. Met prijsschommelingen vermoeiden zij zich niet, want hun belang lag niet in het verhandelen van acties, maar in de vruchten die ze ervan konden plukken – einde citaat.

Dividendaristocraat

Op Wall Street vind je volop aandelen van bedrijven die jaar in jaar uit het dividend verhogen. Een smetteloze dividendgeschiedenis van 25 jaar is daar geen uitzondering. Aandelen die 25 jaar lang elk jaar opnieuw het dividend verhogen, worden in de Verenigde Staten Dividend Aristocrats genoemd.

In Europa vind je nauwelijks aandelen die in aanmerking komen voor het predicaat van dividendaristocraat. Europese beleggers hechten meer belang aan de hoogte van het dividend, terwijl Amerikanen de regelmatige verhoging van het dividend op prijs stellen. Hierdoor bestaat er op het oude continent geen rijke traditie aan bedrijven met een smetteloze dividendgeschiedenis van 25 jaar.

Europese dividendadel

De meeste Europese bedrijven komen niet verder dan tien jaar. Dat ondervond ook Standard and Poor’s aan den lijve toen zij met de S&P 500 Dividend Aristocrats de vertaalslag wilden maken. Op de Europese aandelenmarkten vind je nauwelijks aandelen die over een ononderbroken dividendhistorie van 25 jaar beschikken, laat staan dat zij het stelselmatig hebben verhoogd. De Amerikaanse indexbeheerder viert bij de dividendontwikkeling van Europese aandelen noodgedwongen de teugels tot tien jaar.

Dividendrente

Als je naar de aandelen kijkt met in de afgelopen tien jaar een smetteloze dividendgeschiedenis, dan zie dat de koersen daarvan op jaarbasis met 12,2 procent zijn gestegen en dat het totaalrendement dankzij de herbelegging van het dividend uitkomt op een jaargemiddelde van 15,5 procent.

Beleggers die het dividend gebruiken als inkomstenbron zagen daaarentegen door de bank genomen hun (additioneel) inkomen stijgen met 14,8 procent, op jaarbasis wel te verstaan. Zij ontvangen ten opzichte van tien jaar geleden vier keer zo veel dividend. Dit heeft tot gevolg dat ze ten opzichte van de instapkoers een dividendrente van 7,9 procent opstrijken, ook al was het toenmalige dividendrendement amper 2,3 procent hoog en bedraagt het actuele dividendrendement slechts 2,9 procent.

Niet op de lijst

Zoals blijkt uit onderstaande tabel, telt op dit ogenblik de S&P Europe 350 Dividend Aristocrats 45 indexleden.

In zekere zin mag je Antofagasta (ANTO, GB), WS Atkins (ATK, GB), Aveva (AVV, GB), BAe Systems (BA, GB), Castellum (CAST, S), Croda (CRDA, GB), Carillion (CLLN, GB), Derwent London (DLN, GB), Galencia (GALN, CH), Hiscox (HSX, GB), Kinepolis (KIN, B), Mitie (MTO, GB), Paddy Power (PWL, IE), Pennon (PNN, GB), Smith & Nephew (SN, GB), Spectris (SXS, GB), Spirax (SPX, GB), Ultra Electronics (ULE, GB) en John Wood (WG, GB) er ook bij tellen. Ze staan echter niet op de lijst daar zij door indexbeheerder S&P qua beurskapitalisatie of handelsvolume te licht werden bevonden.

Kandidaat aristocraat

Op korte termijn mogen zich vooral het Britse IMI (IMI, GB), British Sky Broadcasting (BSY, GB) en het Portuguese Jeronimo Martins (JMT, P) opmaken om bij de volgende indexherziening toe te treden tot de elitelijst van Europese dividendaristocraten.

Wolters Kluwer is eveneens dividendaristocraat in spe. Het bedrijf verhoogde al acht jaar op rij zijn dividend en zal dat volgens Bloomberg ook in de komende drie jaar doen. Zo te zien mag de Nederlandse uitgever over twee jaar zijn kandidatuur stellen, voor zover bedrijven zoiets al zelf zouden kunnen doen.

Vanwege de lage rente en de gematigde winstvooruitzichten staan dividendaandelen in de belangstelling van beleggers. Het is echter beter om te kiezen voor bedrijven die stelselmatig het dividend verhogen dan hippe aandelen met een hoog dividendrendement.

Verwarring der verwarringen

Confusión de Confusiones oftewel Verwarring der verwarringen was het eerste boek waarin het reilen en zeilen op de Amsterdamse beurs werd beschreven. In zijn meesterwerk uit 1688 schildert Josseph de la Vega prachtige beelden over het Amsterdamse beurswezen.

De Spanjaard vertelt dat de vorsten en de burgerij al in de 17^de eeuw hun rente (middeleeuws jargon voor dividend) opstreken. Van die rente van de winsten uit acties (aandelen) die ze op hun rekening hadden staan, konden zij op goede voet leven. Hun acties hadden zij geërfd of zelf aangeschaft. Met prijsschommelingen vermoeiden zij zich niet, want hun belang lag niet in het verhandelen van acties, maar in de vruchten die ze ervan konden plukken – einde citaat.

Dividendaristocraat

Op Wall Street vind je volop aandelen van bedrijven die jaar in jaar uit het dividend verhogen. Een smetteloze dividendgeschiedenis van 25 jaar is daar geen uitzondering. Aandelen die 25 jaar lang elk jaar opnieuw het dividend verhogen, worden in de Verenigde Staten Dividend Aristocrats genoemd.

In Europa vind je nauwelijks aandelen die in aanmerking komen voor het predicaat van dividendaristocraat. Europese beleggers hechten meer belang aan de hoogte van het dividend, terwijl Amerikanen de regelmatige verhoging van het dividend op prijs stellen. Hierdoor bestaat er op het oude continent geen rijke traditie aan bedrijven met een smetteloze dividendgeschiedenis van 25 jaar.

Europese dividendadel

De meeste Europese bedrijven komen niet verder dan tien jaar. Dat ondervond ook Standard and Poor’s aan den lijve toen zij met de S&P 500 Dividend Aristocrats de vertaalslag wilden maken. Op de Europese aandelenmarkten vind je nauwelijks aandelen die over een ononderbroken dividendhistorie van 25 jaar beschikken, laat staan dat zij het stelselmatig hebben verhoogd. De Amerikaanse indexbeheerder viert bij de dividendontwikkeling van Europese aandelen noodgedwongen de teugels tot tien jaar.

Dividendrente

Als je naar de aandelen kijkt met in de afgelopen tien jaar een smetteloze dividendgeschiedenis, dan zie dat de koersen daarvan op jaarbasis met 12,2 procent zijn gestegen en dat het totaalrendement dankzij de herbelegging van het dividend uitkomt op een jaargemiddelde van 15,5 procent.

Beleggers die het dividend gebruiken als inkomstenbron zagen daaarentegen door de bank genomen hun (additioneel) inkomen stijgen met 14,8 procent, op jaarbasis wel te verstaan. Zij ontvangen ten opzichte van tien jaar geleden vier keer zo veel dividend. Dit heeft tot gevolg dat ze ten opzichte van de instapkoers een dividendrente van 7,9 procent opstrijken, ook al was het toenmalige dividendrendement amper 2,3 procent hoog en bedraagt het actuele dividendrendement slechts 2,9 procent.

Niet op de lijst

Zoals blijkt uit onderstaande tabel, telt op dit ogenblik de S&P Europe 350 Dividend Aristocrats 45 indexleden.

In zekere zin mag je Antofagasta (ANTO, GB), WS Atkins (ATK, GB), Aveva (AVV, GB), BAe Systems (BA, GB), Castellum (CAST, S), Croda (CRDA, GB), Carillion (CLLN, GB), Derwent London (DLN, GB), Galencia (GALN, CH), Hiscox (HSX, GB), Kinepolis (KIN, B), Mitie (MTO, GB), Paddy Power (PWL, IE), Pennon (PNN, GB), Smith & Nephew (SN, GB), Spectris (SXS, GB), Spirax (SPX, GB), Ultra Electronics (ULE, GB) en John Wood (WG, GB) er ook bij tellen. Ze staan echter niet op de lijst daar zij door indexbeheerder S&P qua beurskapitalisatie of handelsvolume te licht werden bevonden.

Kandidaat aristocraat

Op korte termijn mogen zich vooral het Britse IMI (IMI, GB), British Sky Broadcasting (BSY, GB) en het Portuguese Jeronimo Martins (JMT, P) opmaken om bij de volgende indexherziening toe te treden tot de elitelijst van Europese dividendaristocraten.

Wolters Kluwer is eveneens dividendaristocraat in spe. Het bedrijf verhoogde al acht jaar op rij zijn dividend en zal dat volgens Bloomberg ook in de komende drie jaar doen. Zo te zien mag de Nederlandse uitgever over twee jaar zijn kandidatuur stellen, voor zover bedrijven zoiets al zelf zouden kunnen doen.