Profiteren van het stimuleren

Beleggers Belangen geeft in het nummer van 17 oktober 2014 een overzicht van het monetaire beleid dat de ECB in zijn bestaan gevoerd heeft en kijkt vooruit naar de onvermijdelijke keuzes die nog zullen volgen.

Onconventioneler

In de ruim zestien jaar dat de bank nu in deze vorm bestaat, is de ECB (Foto: MPD06105) steeds meer afgedreven van zijn oorspronkelijke doelstelling. De crises in de eurozone hebben de beleidsmakers in Frankfurt gedwongen tot een iedere keer onconventionelere aanpak.

Tijdens de bankencrisis in 2008 bleef het instituut nog vrij dicht bij zijn oorspronkelijke doelstellingen en taken. Banken waren het vertrouwen compleet kwijt en leenden elkaar geen geld meer uit, wat leidde tot grote liquiditeitsproblemen. De ECB greep in door liquiditeit beschikbaar te stellen, zodat de bankensector redelijk kon blijven functioneren.

Onconventioneler werd het al in 2011, toen de eurocrisis hele delen van met name zuidelijk Europa in diepe ellende stortte. Met de Outright Monetary Transactions (OMT) waar de ECB toen toe besloot, trad het orgaan formeel buiten zijn boekje. Het verstrekken van leningen en het opkopen van staatsschulden om kwakkelende lidstaten uit de problemen te houden, hoort niet tot het takenpakker van de centrale bank, maar uitzonderlijke situaties vragen om uitzonderlijke maatregelen, was ongeveer de redenatie.

Helemaal bont maakte Frankfurt het met een maatregel om Italië uit het slop te helpen, die nog buiten de OMT viel. De centrale bank koppelde het opkopen van Italiaanse staatsschuld aan de eis dat toenmalig premier Berlusconi het veld zou ruimen, omdat die niet bereid was de noodzakelijke hervormingen door te voeren om de Italiaanse economie te redden. Onconventioneler – en ondemocratischer – beleid is nauwelijks denkbaar.

Stap verder

Inmiddels komen de bedreigingen uit een andere hoek: die van een te lage inflatie. Onlangs kwam ECB-president Mario Draghi met maatregelen die erop gericht zijn banken te bewegen meer bedrijfskredieten te verstrekken, om prijsstijgingen te bewerkstelligen en de consumptieve vraag te stimuleren. Idee achter het beleid is dat consumenten bij een hogere inflatie eerder geneigd zullen zijn producten te kopen, omdat ze in de toekomst anders duurder uit zijn.

Bij de effectiviteit hiervan werden al meteen de nodige vraagtekens gezet en inmiddels is de consensus in de markt dat de ECB zijn bevoegdheden wederom wat ruimer zal gaan interpreteren en in de loop van 2015 de volgende stap zal zetten: het aankopen van staatsobligaties. Mocht de bank dit inderdaad gaan doen, dan zijn er drie categorieën obligatiebeleggingen te noemen die er profijt van zullen trekken:

• Gedekte obligaties en asset back securities

Van die twee zijn gedekte obligaties beter toegankelijk voor de particuliere belegger en brengen ze ook minder risico met zich mee. Het onderpand is juridisch goed beschermd.

• Staatsobligaties met overweging van ‘perifere’ eurolanden

Landen in de probleemgebieden van de eurozone, Zuid-Europa met name, hebben een relatief hoge rente. Ze zullen dan ook meer garen spinnen bij aankopen van staatsobligaties dan Noord-Europese. Beleggen in een ETF waarin de perifere landen overwogen zijn, biedt de mogelijkheid om hiervan te profiteren.

• Obligaties in opkomende landen in Europa

Het gaat dan om landen die op de nominatie staan om toe te treden tot de EU, of die er al in zitten maar de euro nog niet hebben ingevoerd. Denk aan Albanië, Montenegro, Wit-Rusland, Polen en Hongarije.

Beleggers Belangen heeft uit iedere categorie de meest geschikte fondsen, ETF’s en trackers geselecteerd om rendement te halen uit het beleid van Draghi en de zijnen. Ze zijn te vinden in de editie van 17 oktober.

Neem Beleggers Belangen 10 weken op de proef voor 10 euro. Wekelijks de beste beleggingstips en analyses in de brievenbus. 

Beleggers Belangen-redacteur Jaap Barendregt schrijft regelamtig over het beleid van de ECB en de gevolgen voor de belegger. Volg hem op Twiter.
 

Beleggers Belangen geeft in het nummer van 17 oktober 2014 een overzicht van het monetaire beleid dat de ECB in zijn bestaan gevoerd heeft en kijkt vooruit naar de onvermijdelijke keuzes die nog zullen volgen.

Onconventioneler

In de ruim zestien jaar dat de bank nu in deze vorm bestaat, is de ECB (Foto: MPD06105) steeds meer afgedreven van zijn oorspronkelijke doelstelling. De crises in de eurozone hebben de beleidsmakers in Frankfurt gedwongen tot een iedere keer onconventionelere aanpak.

Tijdens de bankencrisis in 2008 bleef het instituut nog vrij dicht bij zijn oorspronkelijke doelstellingen en taken. Banken waren het vertrouwen compleet kwijt en leenden elkaar geen geld meer uit, wat leidde tot grote liquiditeitsproblemen. De ECB greep in door liquiditeit beschikbaar te stellen, zodat de bankensector redelijk kon blijven functioneren.

Onconventioneler werd het al in 2011, toen de eurocrisis hele delen van met name zuidelijk Europa in diepe ellende stortte. Met de Outright Monetary Transactions (OMT) waar de ECB toen toe besloot, trad het orgaan formeel buiten zijn boekje. Het verstrekken van leningen en het opkopen van staatsschulden om kwakkelende lidstaten uit de problemen te houden, hoort niet tot het takenpakker van de centrale bank, maar uitzonderlijke situaties vragen om uitzonderlijke maatregelen, was ongeveer de redenatie.

Helemaal bont maakte Frankfurt het met een maatregel om Italië uit het slop te helpen, die nog buiten de OMT viel. De centrale bank koppelde het opkopen van Italiaanse staatsschuld aan de eis dat toenmalig premier Berlusconi het veld zou ruimen, omdat die niet bereid was de noodzakelijke hervormingen door te voeren om de Italiaanse economie te redden. Onconventioneler – en ondemocratischer – beleid is nauwelijks denkbaar.

Stap verder

Inmiddels komen de bedreigingen uit een andere hoek: die van een te lage inflatie. Onlangs kwam ECB-president Mario Draghi met maatregelen die erop gericht zijn banken te bewegen meer bedrijfskredieten te verstrekken, om prijsstijgingen te bewerkstelligen en de consumptieve vraag te stimuleren. Idee achter het beleid is dat consumenten bij een hogere inflatie eerder geneigd zullen zijn producten te kopen, omdat ze in de toekomst anders duurder uit zijn.

Bij de effectiviteit hiervan werden al meteen de nodige vraagtekens gezet en inmiddels is de consensus in de markt dat de ECB zijn bevoegdheden wederom wat ruimer zal gaan interpreteren en in de loop van 2015 de volgende stap zal zetten: het aankopen van staatsobligaties. Mocht de bank dit inderdaad gaan doen, dan zijn er drie categorieën obligatiebeleggingen te noemen die er profijt van zullen trekken:

• Gedekte obligaties en asset back securities

Van die twee zijn gedekte obligaties beter toegankelijk voor de particuliere belegger en brengen ze ook minder risico met zich mee. Het onderpand is juridisch goed beschermd.

• Staatsobligaties met overweging van ‘perifere’ eurolanden

Landen in de probleemgebieden van de eurozone, Zuid-Europa met name, hebben een relatief hoge rente. Ze zullen dan ook meer garen spinnen bij aankopen van staatsobligaties dan Noord-Europese. Beleggen in een ETF waarin de perifere landen overwogen zijn, biedt de mogelijkheid om hiervan te profiteren.

• Obligaties in opkomende landen in Europa

Het gaat dan om landen die op de nominatie staan om toe te treden tot de EU, of die er al in zitten maar de euro nog niet hebben ingevoerd. Denk aan Albanië, Montenegro, Wit-Rusland, Polen en Hongarije.

Beleggers Belangen heeft uit iedere categorie de meest geschikte fondsen, ETF’s en trackers geselecteerd om rendement te halen uit het beleid van Draghi en de zijnen. Ze zijn te vinden in de editie van 17 oktober.

Neem Beleggers Belangen 10 weken op de proef voor 10 euro. Wekelijks de beste beleggingstips en analyses in de brievenbus. 

Beleggers Belangen-redacteur Jaap Barendregt schrijft regelamtig over het beleid van de ECB en de gevolgen voor de belegger. Volg hem op Twiter.