De afgelopen jaren hebben groeiaandelen gemiddeld genomen beter gepresteerd dan waardeaandelen. Dat is een bepalende factor geweest voor de markten.
In veel opzichten was dit volgens Schroders te verwachten. Waardeaandelen zijn nauwer gekoppeld aan de economische cyclus, waardoor hun rendementen minder voorspelbaar zijn dan die van groeiaandelen – zeker als de wereldeconomie vertraagt. Groeiaandelen hebben over het algemeen duidelijk zichtbare winsten en de markt is vooralsnog bereid daarvoor te betalen in de vorm van hogere aandelenkoersen.
Daarnaast ziet Schroders een grote instroom aan passief vermogen in de aandelenmarkten. Dit creëert een momentumhandel waarin kapitaal met name stroomt naar bedrijven die goed presteren. Het gevolg is dat groeiaandelen wereldwijd gezien de laatste vijf jaar op jaarbasis 5% beter hebben gepresteerd dan waardeaandelen. Vooral in Europa is het verschil tussen groei- en waardeaandelen significant.
Waardering waardeaandelen
Schroders rekent echter op een kentering. Hun extreme prestaties maken groeiaandelen kwetsbaar, zeker omdat het einde van de economische cyclus in zicht lijkt te komen. Schroders verwacht dat beleggers eerder risico’s zullen gaan mijden als de economie vertraagt en bedrijven hun winstverwachtingen niet weten in te lossen.
Dit risicomijdende gedrag is negatief voor de aandelenmarkten in zijn geheel. Vanwege de hoge waarderingen worden groeiaandelen echter harder geraakt dan waardeaandelen. Het punt komt daarom volgens Schroders dichtbij dat waardeaandelen dermate aantrekkelijk gewaardeerd zijn dat ze niet langer genegeerd kunnen worden.
