Vorige week bleek al dat de Franse tienjaarsrente (eigenlijk de negenjaarsrente) op grotere afstand van de Duitse staat dan normaal (de spread). Ook de Nederlandse spread is toegenomen. Hiermee geven de beleggers in staatsschuld aan dat zij zich zorgen maken over de effecten van de aanstaande verkiezingen in Frankrijk en Nederland.
In beide landen hebben populistische politieke leiders aan populariteit gewonnen. Beide willen uit de euro, waarbij de Fransman Marie Le Pen het meest uitgesproken is. Een terugkeer naar de Franse franc zou betekenen dat de Fransen weer een zwakke munt zouden hebben tegenover de euro. De prijzen van hun producten zouden in euro’s gemeten onmiddellijk fors dalen en de Fransen zouden als het ware hun oude concurrentiebevorderende beleid van muntverzwakking weer kunnen oppakken. Juist valutaire turbulentie (dat wil zeggen: het handelsbelemmerende effect ervan) was een belangrijke reden om de euro in te voeren. Een verzwakkende franc leidt uiteraard ook tot grotere risico’s bij de belegging in Franse staatsschuld. Beleggers willen daarvoor een beloning in de vorm van een hogere rente. Dat geven ze nu eigenlijk al aan. Dat ook Nederland nu een hogere spread kent, is overdreven, omdat de PVV van Geert Wilders niet in de regering lijkt te komen. Een lagere rente op termijn ligt daarom in de rede.
Lees ook: Australische dollar profiteert van hoge grondstofprijzen
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.