Vorige week schreef ik in mijn column dat de centrale banken in de komende weken en maanden maatregelen zullen gaan aankondigen om de tandpasta weer in de tube te krijgen. Centrale bankiers hebben de eerste hintjes hiervoor de afgelopen week al de wereld ingestuurd. Dit betekent dat de geldpersen weer een tandje sneller gaan draaien. In vaktermen heet dit quantitative easing (QE).
Beleggers grepen de hintjes aan om geld te verhuizen naar veilige havens. De duidelijkste gevolgen waren te zien in Zwitserse obligaties die tot 2064 lopen. Deze obligaties met een looptijd van 48 jaar schoten van een positief naar een negatief rendement. Dit betekent dat de Zwitsers geld kunnen verdienen door voor extreem lange termijn geld van anderen te lenen. Het lijkt compleet gekkenwerk om als belegger geld uit te lenen aan de Zwitsers, maar dat is het niet. Voor een belegger in de eurozone is het mogelijk om geld uit te lenen aan de Zwitsers tegen een negatieve rente en er nog geld aan te verdienen ook. De wisselkoers veroorzaakt dit.
Het voordeel van een sterk dalende euro is dat de koopkracht van de schuld ook daalt. Europa zit tot aan zijn nek in de schulden. Een dalende munt kan daarvoor een uitweg bieden. Dit is de reden dat centrale banken quantitative easing toepassen, al zullen zij nooit zeggen dat ze de waarde van hun munt aan het uithollen zijn. Zwitserland heeft nauwelijks schulden; dit betekent dat de Zwitserse frank sterk zal stijgen tegenover de euro. De reden dat de Duitse tienjaarsrente negatief is schuilt ook in de valuta. Als de eurozone uit elkaar valt, dan krijgt de belegger in Duitse staatsobligaties zijn geld terug in Duitse marken. Dit kan zomaar tientallen procenten meer zijn.
Lees ook: De markten gaan weer bepalen waar de prijzen staan