In de beleggingscategorie opkomende markten is de zogenoemde Korea-korting een bekend fenomeen. Zuid-Koreaanse aandelen staan gemiddeld op een lage koers-winstverhouding. Hier zijn twee redenen voor.
Allereerst is er de onvoorspelbare noorderbuur. Dit geopolitieke risico heeft echter vaak slechts een kortstondig karakter. Als er weer eens een ‘zelfontwikkelde’ raket uit Noord-Korea wordt afgevuurd en ergens in de Japanse zee terechtkomt, reageert de beurs van Seoel doorgaans binnen een dag met een marginale koersdaling. In de dagen erna blijkt vervolgens dat de soep niet zo heet wordt gegeten als Kim Jong-un hem opdient, waarna de koersen stijgen tot niveaus boven die van vóór het vuurwerk.
Maatschappelijk verantwoord
De tweede en veel belangrijkere oorzaak van de Korea-korting vinden we in het bedroevende trackrecord op het gebied van duurzaamheid en transparantie. Het totale gebrek aan focus op maatschappelijk verantwoordelijk bestuur in het Koreaanse bedrijfsleven is menig belegger lange tijd een doorn in het oog geweest.
Veel grote bedrijven, chaebols geheten, stonden van oudsher onder controle van families, vrij van inmenging door de buitenwacht. Transparantie in jaarverslagen en oog voor duurzame bedrijfsvoering stonden niet op de agenda. De winsten werden het liefst opgepot en vooral niet uitgekeerd aan de ‘bemoeizuchtige’ aandeelhouders. Juist deze aandeelhouders hebben er echter in de afgelopen decennia voor gezorgd dat er steeds meer aandacht is gekomen voor transparantie in de verslaglegging en voor hogere dividenden, en dat duurzame bedrijfsvoering – inclusief milieu en sociale aspecten – steeds hoger op de agenda is komen te staan. Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk geldt ook hier dat de aan(deel)houder wint.
Dialoog
Begin jaren ’90 bezocht ik voor het eerst een Koreaans bedrijf in Seoel. Als een van de eerste westerse beleggers werd ik daar met open armen ontvangen. Sindsdien is een actieve dialoog ontstaan tussen Robeco en enkele bedrijfsbesturen. Dit heeft, samen met gesprekken met andere institutionele beleggers, twee decennia later geleid tot een fundamenteel andere bedrijfsvoering.
Keken de Koreanen aanvankelijk alleen naar omzetgroei en marktaandeel, nu is omzet ondergeschikt aan marge en winstgevendheid. Dit alles heeft zich over de afgelopen paar decennia vertaald in een verdrievoudiging van het percentage van de winst dat aan dividend wordt uitgekeerd. We zijn er nog niet, maar zo langzamerhand verdwijnt een belangrijke reden voor de Korea-korting. Beleggers kunnen dan ook steeds hogere koers-winstverhoudingen verwachten.
Wim-Hein Pals is hoofd team opkomende markten bij Robeco.
