De voorjaarsschoonmaak is in Nederland in onbruik geraakt, toch schoot me die term te binnen toen ik afgelopen week een aantal kleine langlopende posities van de hand deed.
Tot de schoonmaak van mijn privéportefeuille ging ik over door mijn collega Jeff Thijssen, die vorige week CFE en Care Property Invest uit de Offensieve portefeuille wegdeed. Onze beheerder was niet enthousiast genoeg over deze kleine posities om hun weging aanzienlijk te verhogen.
Mismatch
Mijn buy and hold-portefeuille kende ook een handjevol posities die in de loop der jaren te klein waren geworden om ooit nog positief te gaan renderen, die negatief beoordeeld waren door onze specialisten, en/of die niet meer pasten bij mijn beleggingsideeën voor het komende decennium. Air France-KLM was een al eerder door mij aangehaald voorbeeld dat aan alle drie deze criteria voldeed en dat ik dus deze week heb verkocht.
Aan de ene kant doet het opdoeken van verlieslatende posities pijn, maar de voordelen zijn groter, zowel op rationeel als op emotioneel gebied. Bij rationeel gaat het mij naast een heldere visie op waar beleggers met hun portefeuilles naartoe willen, vooral om de aandacht die ook kleine posities in portefeuilles wegtrekken van het grote geheel: in mijn geval op een combinatie van Nederlandse favorieten en onze internationale favoriete (hoog)dividendaandelen.
Opgelucht
Maar zoals iedere belegger weet, is beleggen ook voor een deel emotie. Het grote voordeel op dat gebied is dat ik me nu niet meer dagelijks hoef te ergeren aan mijn, gelukkig niet al te talrijke, verkeerde aannames uit verleden en/of verwachtingen die niet zijn uitgekomen. Niet alleen kan ik me nu scherper concentreren op aandelen die er voor mij echt toe doen, ik voel me ook opgelucht nu ik niet meer dagelijks geconfronteerd word met mijn ergste miskleunen.
Een voorjaarsschoonmaak – of eigentijdser het uitvoeren van de lessen van opruimgoeroe Marie Kondō – kan ik iedere belegger aanbevelen.
