Wist u dat beursgenoteerde bedrijven vaak eigenlijk gewoon putopties aan het verkopen zijn? Dat gaat via aandeleninkoopprogramma’s. Als een bedrijf zo’n programma start, dan koopt het de aandelen niet zelf maar besteedt dit uit aan een zakenbank.
Die bank betaalt het bedrijf een prijs die circa 3% onder de op dat moment geldende koers ligt. Dit betekent dat zakenbanken massaal gaan inkopen als de koers van het betreffende aandeel met 3% of meer daalt. Dit is immers het moment dat ze geld gaan verdienen. Als de koersen dalen, staan er meteen grote kopers op. Dit stuit de prijsval en zorgt ervoor dat de toegenomen volatiliteit op de beurs de kop in wordt gedrukt. Dit werkt ongeveer op dezelfde manier als putopties verkopen. Een putoptie geeft iemand het recht om aandelen aan jou te verkopen voor een bepaalde datum tegen een afgesproken prijs. Particulieren doen steeds vaker eigenlijk ook zoiets als putopties verkopen. Zij kopen bijvoorbeeld een Memory Coupon Notes op Aegon. Jaarlijks krijgen ze dan een uitkering van 10% mocht Aegon boven de €2,50 noteren. Gebeurt dit niet, dan krijgt de belegger de stukken Aegon tegen de dan geldende koers (uiteraard onder €2,50) en geen coupon. Banken dekken dit risico af door putopties te verkopen. Looptijd, rente, uitoefenprijs en dividend zijn de vaste waarden bij een optie. Volatiliteit is de enige variabele. Als de prijs van een optie daalt, dan daalt ook de verwachte volatiliteit. In de financiële theorie gaat lage volatiliteit gepaard met een lager risico. Op korte termijn is dat leuk want het drijft de koersen op, maar de geschiedenis leert dat mensen onverantwoorde dingen doen als ze denken dat er weinig risico is. Dat komt pas aan het licht wanneer de conjunctuurcyclus draait. En dan komen ze van een koude kermis thuis.
Lees ook: Column: Warren Buffett is mijn held
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.
