In november 2020 was ik ervan overtuigd dat de grondstofprijzen zouden gaan stijgen. Mijn handelen naar aanleiding van dit idee pakte echter dramatisch uit.
Ik wisselde om te beginnen van energieaanbieder omdat ik de elektriciteitsrekening voor meerdere jaren zo goedkoop mogelijk wilde vastzetten. Een jaar later viel mijn energiemaatschappij om. Dit zorgde ervoor dat ik meteen geld kwijt was. Een gelijk maandbedrag zorgt er immers voor dat je in de zomer meer betaalt dan dat je gebruikt en in de winter betaal je minder dan je verbruikt. Valt een energiebedrijf vlak voor de winter om, dan ben je een schuldeiser geworden van een failliet bedrijf. Bovendien betaal ik nu door een variabel contract de hoofdprijs voor elektriciteit.
Rusland
Een andere manier waarop ik wilde profiteren van de bullmarkt in grondstoffen was met aandelen uit Rusland. Tijdens de vorige commodity-supercyclus tussen 2001 en 2008 stegen Russische aandelen met 1056%. Dit is inclusief valutaverschillen en dividend. In maart 2021 adviseerde ik daarom in een Verhaal van de Week een aantal Russische aandelen te kopen.
De sancties tegen de Russische centrale bank en het financiële systeem zorgden ervoor dat dit de eerste keer in mijn leven was dat ik iets heb geadviseerd dat bijna -100% heeft opgeleverd.
Turkije
In dat zelfde artikel beval ik ook Turkse aandelen aan. De Turkse aandelen waren met stip de goedkoopste aandelen in de wereld. Goedkope indices zorgen op de lange termijn voor rendement omdat alle ellende al in de koersen is verwerkt. Maar de inflatie in Turkije is inmiddels boven de 80% gestegen en de Turkse centrale bank gaat deze inflatie te lijf met renteverlagingen.
Naar aanleiding van de Russische agressie in Oekraïne verlaagde ik ondanks de extreem lage waardering in maart toch het advies op Turkse aandelen van ‘kopen’ naar ‘verkopen’. In een wereld die zonder twijfel aan het deglobaliseren is en waarin de geopolitieke-spanningen aan het toenemen zijn, wil ik geen aandelen van landen waarvan de leiders geen tegenspraak dulden. In de afgelopen drie maanden zijn Turkse aandelen door het dak gegaan. In euro’s en inclusief dividenden bedraagt het rendement ruim 50%.
Na 23 jaar de financiële markten op de voet te hebben gevolgd, zie ik nu dingen vooraf die ik eerst pas achteraf zag. Mijn handelen naar deze ideeën kan echter een heel stuk beter.
